Teraźniejsza Prawda nr 288-289 – 1976 – str. 81
spodziewających się przyjścia Jezusa w ciele w 1874 roku, dowodzi tej samej rzeczy. Przesiewanie wskazuje na uprzednie żęcie. (f) Ponadto fakt, że szósty proces żniwa, pierwsze ogólne przesiewanie żniwa Ewangelii, rozpoczął się podczas tejże Wielkanocy w 1878 r., stanowiąc równoległość przesiewania związanego ze śmiercią naszego Pana, dowodzi, że przed Zielonymi Świątkami 1878 r. przebiegało sześć procesów żniwa i że dlatego żniwo Ewangelii rozpoczęło się na jakiś czas przed 1878 rokiem. Fakty więc dowodzą, że żęcie rozpoczęło się w 1874 roku. (g) Wymienione okoliczności są wzmocnione świadectwem Piramidy, np. pomiar wzdłuż podłogi wielkiej galerii w Wielkiej Piramidzie, kończący się z 1914 r., symbolizujący koniec spładzania z Ducha, tj. zaproszenia do wysokiego powołania, dowodzi, że 40-letni okres pracy żniwa rozpoczął się w 1874 roku. Te argumenty wystarczają do upewnienia się, że fakty wskazują na rozpoczęcie żęcia w 1874 roku.
UWAGA III – DO STRON 134-139
W poprzednim omówieniu kilkakrotnie robiliśmy aluzje do równoległości żniwa i równoległości dyspensacji jako oddzielnych i różnych. W naszej trzeciej uwadze podamy na to pewne szczegóły, które okażą się pomocniczymi w wyjaśnianiu wątpliwości zaistniałych wskutek doszukiwania się w artykule pt.: Żniwo nie jest zakończone (Z '16,263-265) i w przedmowie do III Tomu, rzeczy, które tam nie zostały wyrażone ani podane do zrozumienia. Pastor Russell słusznie przedstawił śmierć naszego Pana w 33 r., jako początek drugiej z równoległych dyspensacji, tak jak śmierć Jakuba dokładnie 1845 lat przedtem, była początkiem pierwszej z równoległych dyspensacji. Pierwszy człon paralelnych dyspensacji działał jedynie do śmierci naszego Pana, 10-14 Nisan 33 r., zanim jako taki zaczął zachodzić na Wiek Ewangelii przez 40 lat, tymczasem drugi człon paraleli działał jedynie do 10-14 Nisan 1878 r., zanim jako taki zaczął zachodzić na Wiek Tysiąclecia przez 40 lat. Podczas gdy przez 31/2 roku, od października 29 r. do kwietnia 33 r. Izrael był próbowany (te lata były okresem łaski), to jednak gniew ich nie dotknął wcześniej jak 10 Nisan 33 r., kiedy to łaska została odjęta od Izraela jako nominalnego domu, chociaż przez 3½ roku dłużej była ona ograniczona do indywidualnych Izraelitów. Tak też łaska była okazywana nominalnemu chrześcijańskiemu domowi aż do kwietnia 1878 r., chociaż od
kol. 2
października 1874 r. do kwietnia 1878 r. (31/2 roku) był on próbowany pod względem łaski, jednakże łaska była ograniczona do indywidualnych członków Kościoła jeszcze przez 31/2 roku. Przeto części gniewu dyspensacji paralelnych miały miejsce od 10-14 Nisan 33 r. do 10-14 Nisan 73 r. i od 10-14 Nisan 1878 r. do 10-14 Nisan 1918 roku. Dlatego nasz Pastor słusznie wskazuje w powyższych przytoczeniach, że nie powinniśmy doszukiwać się równoległości w domu Izraela chylącym się do upadku od 33 do 73 r. i w łaskach okazanych prawdziwemu Kościołowi chrześcijańskiemu począwszy od 1878 roku. Ponadto, akty gniewu i akty łaski nigdy nie należy porównywać w paralelach, ponieważ one nie są aktami równoległymi, gdyż gniew jest równoległy z gniewem, a łaska jest równoległa z łaską. Stąd okres gniewu nominalnego domu żydowskiego, od 33 do 73 r., należy porównywać jako równoległy z okresem gniewu nominalnego domu chrześcijańskiego od 1878 r. do 1918 roku. Tak dalece więc, na ile to dotyczy równoległości dyspensacyjnych do 33 r., konstruktywne akty łask, korygujące akty łask i akty gniewu są odpowiednio równoległe i mają być porównywane z konstruktywnymi aktami łask, korygującymi aktami łask i aktami gniewu o 1845 lat później do 1878 roku. Te więc są paralelami dyspensacyjnymi bez następujących po nich 40-letnich wyłącznych okresów gniewu. Jeśli równoległości dyspensacyjne będą w ten sposób widziane i rozgraniczane to zachowamy poprawnie myśl naszego Pastora na ten temat. Nasz Pastor nigdy nie podawał nam tych równoległości i ich okresów gniewu.
W dodatku do równoległości dyspensacyjnych mamy jeszcze w Biblii inne paralele, np. 2520 lat trwające równoległości oraz inne, tak jak to jest pokazane w wykresie chronologicznym Podręcznika Bereańskiego Edgara na str. 12. Do tych licznych paraleli należą także równoległości żniwne od 29 do 69 r. i odpowiednio od 1874 do 1914 roku. Święty Paweł w 1Kor. 10:1-14 wskazuje, że te okresy żęcia są równoległymi. W tych tekstach odwołuje się do konstruktywnych, korekcyjnych i oczyszczających aktów łaski i do aktów gniewu jako równoległych poprzez ich odpowiednie 40-letnie okresy ,,końców wieków”. Konstruktywne akty łaski dla obu żniw są opisane w wierszach 1-4, a korekcyjne i oczyszczające akty łaski i niektóre akty gniewu są opisane w wierszach 5-10. Wiersz 6 pokazuje nam, że oba zestawy aktów są symbolizowane w typach Kościoła, a w. 11 stosuje je jako typy