Teraźniejsza Prawda nr 288-289 – 1976 – str. 79
ziarnem pszenicy twierdząc, że ziarnem pszenicy musi być upadły członek naszej rasy. Jezus nie zgadza się z tym twierdzeniem i definicją na ten temat, ponieważ sam Siebie nazwał ziarnem pszenicy (Jan 12:24). Dojrzałym ziarnem pszenicy jest charakter, tak doskonały jak i niedoskonały, przysposobiony do Prawdy żniwa w czasie żęcia. Takim był Jezus i Jehowa zżął Go w październiku 29 roku.
(2) Tych 12 i 70 było zżętych na jakiś czas przed wysłaniem ich z poselstwem Ewangelii w celu zżęcia innych – Mat. 4:18-22; 9:9; Jan 1:35-51; Mat. 9:37-10:7; Łuk. 10:1-9.
(3) Wielu innych Izraelitów było zżętych podczas służby naszego Pana, z których ponad 500 pozostało niezachwianymi, pomimo srogiego przesiewania związanego z Jego ostatnimi ziemskimi doświadczeniami – Łuk. 6:13; 1Kor. 15:6.
(4) Stwierdzenie Jezusa u Jana 4:34-38, wypowiedziane około siedmiu miesięcy po Jego chrzcie, wyraźnie mówi, że nie tylko znajdowali się w czasie żniwa, lecz że uczniowie już wykonywali pracę żęcia: „Jam was posłał, żąc to około czegoście wy nie pracowali; insić pracowali, a wyście weszli w pracę ich”. Ten ustęp odrzuca także pogląd, że chociaż w 29 r. rozpoczął się czas żniwa, to praca żniwa, żęcie, nie rozpoczęła się wcześniej jak w czasie Zielonych Świątek 33 roku.
(5) Inne wyraźne teksty w wielu przypadkach wskazują, że Jezus i Jego uczniowie wykonywali pracę żęcia pomiędzy latami 29 a 33- Mat. 9:35-10:7; Łuk. 9:1-6; 10:1-9; Mar. 3:13-19.
(6) Jan Chrzciciel, używając figury Oblubieńca, Oblubienicy i Przyjaciela Oblubieńca i pokazując po rozpoczęciu przez Jezusa Jego służby, że on poszukiwał i pozyskiwał niektórych do Oblubienicy Jezusa, wykonywał pracę, która pod innymi figurami jest nazywana pracą żęcia – Jan 3:29, 30.
(7) Przed Zielonymi Świątkami, podczas gromadzenia do gumna, kiedy rozpoczął się ostatni proces żniwa, sześć poprzedzających procesów, z których pierwszy stanowi żęcie, działało. Pięć pozostałych to: wiązanie w snopy (zgromadzanie w zbory), suszenie (wzrost w łasce, wiedzy i służbie), młócenie (próby w celu wzmocnienia charakteru), wianie (oddzielanie od obcych) i przesiewanie (oddzielanie od członków Wtórej Śmierci i Wielkiej Kompanii). Ustępy uprzednio zacytowane dowodzą, że praca żęcia, pierwsza z siedmiu procesów żniwa, była wykonywana od początku służby naszego Pana; Łuk. 22:31 wskazuje,
kol. 2
że Piotr był przesiany; ostatnie wydarzenia z życia naszego Pana dają do zrozumienia, że wszyscy apostołowie i wielu innych było przesianych przed Zielonymi Świątkami. Przesiewanie jest szóstym procesem żniwa, stąd poprzedzające procesy miały miejsce przed zdradzeniem naszego Pana. Fakt, że ostatni proces żniwa, gromadzenie do gumna, rozpoczął działalność podczas Zielonych Świątek (Z '16,264, kol. 2, par. 2) dowodzi, że inne procesy żniwa miały miejsce przed Zielonymi Świątkami i że pierwszy z nich, żęcie, musiał się rozpocząć na pewien czas przed Zielonymi Świątkami, tak jak to udowodniliśmy w 29 roku.
Powiedzieliśmy już, że żęcie, włączając pokłosie, skończyło się wiosną 1916 r. i podaliśmy też dowody, które częściowo potwierdzają, że żęcie rozpoczęło się w 1874 r., a teraz na podstawie innych rozważań udowodnimy, że żęcie rozpoczęło się w październiku 1874 r., jak tego nasz drogi Pastor nauczał do końca swego życia, ponieważ gdy w Z '16,263-265 nauczał, że żęcie jeszcze się nie skończyło i może potrwać trzy lata, to jednak w tym artykule nauczał (str. 264, kol. 1, ostatni paragraf), że żęcie rozpoczęło się w 1874 roku.
(1) Żęcie przebiegało przez około 3 ½ roku do Zielonych Świątek 33 roku, a z równoległych żniw wynika, że żęcie trwało od października 1874 r., a nie od kwietnia 1878 roku.
(2) 1335 dni Daniela (Dan. 12:12) jak wiemy zakończyło się w październiku 1874 roku. Począwszy od tego czasu i dalej sierp Prawdy, zgodnie z tym tekstem, błogosławił wiernych, w miarę jak ich zżynał wzmacniającym serce oświeceniem. Przed tym czasem nasz drogi Pastor zrozumiał okup, restytucję i cel powrotu naszego Pana. Pod koniec września tegoż roku zrozumiał on sposób powrotu naszego Pana, z tymi więc oraz innymi doktrynami jako sierpem natychmiast rozpoczął aktywną akcję ogłaszania tych tematów, a pośród innych sposobów rozpowszechniał te myśli w 1875 r. w pierwszej publikacji żniwa: Cel i sposób powrotu naszego Pana (Z '16,171, kol. 1, par. 1-3). Tak więc 1335 dni Daniela i ich wypełnienie dowodzą, że żęcie rozpoczęło się w październiku 1874 roku.
(3) Drugie przebudzenie Eliasza i drugi posiłek (1Król. 19:5-8) podobnie dowodzą, że żęcie rozpoczęło się w 1874 roku. Pierwsze przebudzenie i posiłek pozaobrazowego Eliasza rozpoczął się w 1829 r., drugie popadniecie w sen rozpoczęło się tuż po zawodzie w 1844 r., a drugie przebudzenie i posiłek rozpoczął się