Teraźniejsza Prawda nr 282-283 – 1975 – str. 88
Ci więc „żywi i królujący” nie mogli w żadnym sensie wejść w to panowanie w żadnym członku Ciała podczas ich życia na ziemi przed osiągnięciem Pierwszego Zmartwychwstania; a ostatni członek osiągnął je dopiero w 1950 r.! Bardzo stosowne są słowa br. Johnsona w tym związku: „Wyjątkowo jasny [nasze podkreślenie] jest tekst z Obj. 20:4,6 dowodzący, że to królowanie należy jeszcze do przyszłości; ukazuje on bowiem, że jest to przywilejem tylko tych, którzy biorą udział w Pierwszym Zmartwychwstaniu” (T.P.’61,71, szp. 1 u góry).
Innym tekstem, który to pokazuje jest 1Kor. 4:8. Ap. Paweł musiał tu skarcić niektórych korynckich braci, którzy popadli w błąd twierdząc, że oni już panowali w tym życiu przed zmartwychwstaniem. Później ten wielki błąd był ogłaszany przez papiestwo i za pomocą tego błędu papiestwo panowało nad ludźmi i ciemiężyło ich, prześladując nawet na śmierć tych, którzy wierzyli inaczej. Wiele innych tekstów zbija tę fałszywą doktrynę, ale powyższe powinny wystarczyć. P’74,79
KOMPLETNE 144000 CZŁONKÓW NIE PANUJE JAKO ZUPEŁNA JEDNOSTKA
Pytanie: Czy oświadczenie z Obj. 20:4: „ożyli i królowali z Chrystusem tysiąc lat” oznacza, że kompletne 144 000 członków Kościoła musi żyć i panować „całe tysiąc lat jako zupełna jednostka”?
Odpowiedź: Nie. Jest to obraz klasy. Jak to już zauważyliśmy, każdy członek ze 144 000 zaczął „żyć i panować” w jego zmartwychwstaniu, a to zmartwychwstanie rozpoczęło się w 1878 r. i trwało aż do 1950 r. Br. Johnson oświadcza (P’38, 74, szp. 1), że twierdzenie, „iż Kościół musi cały rozpocząć panowanie równocześnie, aby jego panowanie mogło trwać 1000 lat, jest sofizmatem. To, co jest niezbędne w tym oświadczeniu, aby było prawdziwe to to, że święci będą królowali 1000 lat jako klasa [nasze podkreślenie] a niekoniecznie, że królowanie każdego członka ze 144 000 będzie trwało 1000 lat”. P’74,79.
BÓG ZACHOWA SWOJE SŁOWO I DA MU POWODZENIE
Pytanie: Czy Słowo Boże będzie zachowane i czy będzie miało powodzenie, pomimo wszelkiej opozycji Szatana?
Odpowiedź: Stosownie do Boskich licznych obietnic możemy być pewni, że Bóg zachowa
kol. 2
Swoje Słowo i da mu powodzenie pomimo wszelkich wysiłków Szatana, aby je „sfałszować” (2Kor. 2:17) i uczynić je próżnym przez błędne tłumaczenia, nowoczesne parafrazy i w inny sposób w celu zniszczenia go. Bóg jednak przepowiedział, że nastąpi wielkie odpadanie (2Tes. 2:3) i że w ostatnich czasach wielu odejdzie od wiary i „zdrowej nauki nie ścierpią”, ale „odwrócą uszy od prawdy, a ku baśniom je obrócą”, „mając kształt pobożności, ale się skutku jej zaparli”, a nawet w niektórych wypadkach „Pana, który ich kupił zaprą się” (1Tym. 4:1-7; 2Tym. 3:1-5, 16, 17; 4:1-4; 2Piotra 2:1). Prawdziwa wiara, oparta bezpośrednio na Słowie Bożym, jest naprawdę rzadka. W odniesieniu do obecnego czasu Jezus zapytuje się: „Gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi [w greckim języku jest rodzajnik określony tą wiarę; zob. przekł. Diaglotta] (Łuk. 18:8).
Bóg jednak obiecał zachować Swoje Słowo i dać mu powodzenie, pomimo wszelkiej opozycji i przewrotności. „Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedem kroć przelewane” (Psalm 12:7). „Nade wszystko imię twoje uwielbiłeś słowo twoje” (Psalm 138:2, przekł. ERY). „Nie może być Pismo skażone” (Jan 10:35). „Zaprawdę bowiem powiadam [Jezus powiada] wam: Aż przeminie niebo i ziemia [tak długo jak one trwają, tzn. stale; por. z Jer. 33:20, 21], jedna jota [grecka iota (najmniejsza litera w greckim alfabecie) odpowiadająca najmniejszej literze Yod w hebrajskim alfabecie, zob. książkę zatytułowaną Biblia, str. 620] albo kreska [małe zakrzywienie lub kropka, która służy do odróżnienia niektórych liter hebrajskich o podobnym wyglądzie] nie przeminie z zakonu, ażby się wszystko stało” (Mat. 5:18; Łuk. 16:17).
„Trawa usycha, kwiat opada; ale Słowo Boga naszego trwa na wieki” (Izaj. 40:8; 1Piotra 1:25). Bóg o Swoim Słowie mówi: „Nie wróci się do mnie próżno [pomimo wszelkich błędnych tłumaczeń, parafraz i innych wysiłków Szatana, by pokrzyżować zamiary Boże], ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, na co je poślę” (Izaj. 55:11). Główna część zbroi chrześcijańskiej to „miecz Ducha, którym jest słowo Boże” (Efez. 6:17). „Słowo Boże jest żywe i skuteczne [energiczne], i przeraźliwsze nad wszelki miecz po obu stronach ostry” (Żyd. 4:12). Niektórzy wolą iść do walki z „mieczem”, który jest uszkodzony – tępy, wyszczerbiony, wykrzywiony i złamany – jednak my wolimy „miecz po obu