Teraźniejsza Prawda nr 282-283 – 1975 – str. 73
jego upadania w doktrynie i praktyce. Ubolewają oni nad samolubstwem, komercjalizmem, ostentacją, światowością, oziębłością, chełpliwością itd. Babilonu (Obj. 3:16-18).
W tym stuleciu od 1874 do 1974 Babilon doznał wielkich strat, w miarę jak chylił się stopniowo do zniszczenia. Poparcie i zasilanie, które otrzymywał Babilon od ludzi (Eufrates, Obj. 16:12; 17:15; B 230, par. 1; D 46, 47) staje się coraz więcej nikłe (suche), w miarę jak ludzie coraz więcej rozpoznają w nim obłudę, komercjalizm itd., a to szczególnie przez wyjawiania okresu Epifanii (1Kor. 4:5). Chociaż w Babilonie nastąpił pewien wzrost w liczbie i w bogactwie w niektórych krajach, gdzie nie był on poprzednio obwarowany, to jednak ogólna tendencja idzie stanowczo ku upadkowi, szczególnie w tych krajach, w których miał on wielką władzę. Wielu, szczególnie czciciele Babilonu i ci, którzy korzystali z niego, smuci się, gdy widzą jego upadanie i będą coraz więcej smucić się w miarę jak będą widzieć jego niszczenie {Obj. 18:8-19). Jednak lud Boży powinien się radować gdy widzi, jak daleko on już upadł i że jego zupełne zniszczenie należy do bliskiej przyszłości (Obj. 18:20).
NISZCZENIE IMPERIUM SZATANA
Przed pierwszym stuleciem Tysiącletniego Panowania Chrystusa, które rozpoczęło się w 1874 r., Szatan, „bóg” teraźniejszego świata złego” (2Kor. 4:4; Gal. 1:4), rządził nad upadłymi aniołami i nad swoim imperium na ziemi przy stosunkowo małej opozycji. Ale kiedy Jezus przyszedł w Swoim Wtórym Przyjściu w 1874 r., to Jego pierwszą pracą było związanie Szatana (Obj. 20:1-3), „mocarza” (Mat. 12:29; Mar. 3:27; Łuk. 11:21, 22), jako jednostki, zanim On przystąpił do niszczenia jego domu, jego imperium. Oznacza to, że Jezus dał tak wiele Prawdy upadłym aniołom między 1874 r. a 1878, iż Szatan od 1878 r. nie mógł już ich kontrolować tak jak poprzednio.
Wiązanie systemu szatańskiego Prawdą świecką i religijną (wielkim łańcuchem) jest stopniowe, przechodzące przez cztery etapy: Pierwszy etap trwał od 1874 r. aż do początku Wojny Światowej, do 1914 r. Drugi etap rozpoczął się przy końcu Wojny Światowej i będzie ukończony z końcem Armagedonu. Trzeci etap będzie między Armagedonem a Anarchią. Czwarty etap będzie miał miejsce podczas Anarchii, w jej ostatniej fazie, w drugiej fazie Ucisku Jakuba (E. tom 2,143, 144; E. tom 4,120, 121).
kol. 2
W 1874 r. nastąpił czas na światowe ogłaszanie o przeniesieniu panowania nad ziemią od Szatana do Boga i Chrystusa (Obj. 11:15). Niszczenie imperium Szatana rozpoczęło się sławną walką od 1874 r. do 1914. Ono nadal ciągnęło się w Wojnie Światowej, Faza I i II, pod koniec której jego imperium zostało wielce osłabione i obarczone długiem. A z biegiem lat od tego czasu to wielce wzrosło, włączając wojny w Korei i w Wietnamie tak, iż obecnie z powodu zawrotnych kosztów tych wojen i ich następstw, programów dobrobytu społecznego itd. i z powodu światowej galopującej inflacji obecny porządek świata jest osłabiony i obciążony długiem prawie do upadku.
Pan Jezus wprawdzie uderza królów i rani wodzów w licznych krajach, w miarę jak panuje wpośród Swoich nieprzyjaciół (Psalm 110). Władcy są nadal wprowadzani na urząd i usuwani z urzędu według Boskiego upodobania (Dan. 4:32, 33; Izaj. 40:15-23). Kamień odcięty z góry bez ręki ludzkiej nadal uderza w wielki posąg i kruszy go na proch w przygotowaniu ustanowienia na ziemi Piątego Uniwersalnego Imperium – Królestwa Chrystusowego (Dań. 2:35, 44; Obj. 2:26, 27; A str. 300, 301). Królowie, którzy pozostają w świecie, są bardzo nieliczni i prawie we wszystkich przypadkach są tylko marionetkami o małej rzeczywistej władzy. Staje się coraz bardziej widoczne, że w sprawach ludzkich istnieje trudny do opanowania kryzys, którego władcy obecnego złego świata nie mogą skutecznie zwalczyć. Zbliżające się stadium Armagieddonu i Anarchia Światowa wraz z drugą fazą Ucisku Jakuba przy jej końcu dokończą zniszczenia imperium Szatana. Nasze serca wzdychają za dokonaniem się tego i za przyjściem Królestwa Bożego na ziemi (Mat. 6:10)! Podnośmy nadal nasze głosy w ogłaszaniu przeniesienia tych królestw (Obj. 11:15)!
WIĄZANIE I PALENIE KĄKOLU
Pismo Św. pokazuje, że dzieło Żniwa gromadzenia wybranych będzie połączone z wiązaniem i paleniem kąkolu (Mat. 13:30, 40-42). W naturze kąkol (brodata życica) jest podobny do pszenicy; podobnie imitacja chrześcijan jest podobna do prawdziwych chrześcijan. W czasie rośnięcia niełatwo jest odkryć różnicę, ale w czasie żniwa kąkol staje się bardzo widoczny.
Czas od 1874 r., kiedy rozpoczęło się Wtóre Przyjście Jezusa, był świadkiem gromadzenia imitacji chrześcijan, czyli niepoświęconych