Teraźniejsza Prawda nr 282-283 – 1975 – str. 66
„NIEPOKALANY, ODŁĄCZONY OD GRZESZNIKÓW”
Żyd. 7:26 (P’72, 82-83)
Kroniki historyczne wyjawiają jedną znakomitą osobę – i to tylko jedyną – której życie i słowa pozostawiły ślady w umysłach ludzkich, a które z biegiem wieków tylko pogłębiały się. Imię tej osoby zasługuje obecnie na uwagę zarówno Żydów, jak i pogan, doprowadzając ich do poważnego zastanowienia się nad wszystkimi faktami odnoszącymi się do Jej życia i historii, i do badania Pism Hebrajskich podających proroctwa, które Ona stanowczo wypełniła. Chociaż Jej przyjście na świat było zaznaczone niebiańskimi cudami, wskazującymi na Jej majestat, to jednak Jej pokorny sposób narodzenia był niepokojący dla ludzi za Jej czasów, którzy wielce oczekiwali przyjścia wojującego oswobodziciela w splendorze i z pompą. Za czasów cesarza Augusta ludzie wyczekiwali (Łuk. 3:15) i spodziewali się przyjścia wielkiego króla, który miał powstać spośród Żydów. Rzymski poeta Wergiliusz (obwołany jako wielki rzymski „Homer”, którego wpływ był bardzo znaczny i którego pisma określano jako „najwspanialszego stopnia jakie kiedykolwiek stworzyła literatura ludzka”) umieścił w swoich poematach twierdzenie, że oczekiwano dziecka z Nieba, które wprowadzi Złoty Wiek i usunie grzech.
kol. 2
Kiedy jednak narodził się Jezus w ciemnej gospodzie miasteczka Betlejem, to skażone i pyszne oczekiwania, które się rozwinęły w umysłach ludzkich – tak Żydów, jak i pogan – nie pozwoliły im przyjąć tę nisko narodzoną osobistość, która była przeznaczona do zrewolucjonizowania życia ludzkiego i do doprowadzenia ludzi do źródła życia przez Swoja chwalebną i odkupicielską śmierć.
„Do swej własności przyszedł, ale go właśni nie przyjęli” (Jan 1:11). Taki jest ubolewania godny komentarz uczyniony przez naocznego świadka o odrzuceniu przez Izraela obiecanego Wybrańca, o którym mówili wszyscy prorocy. Stało się to wobec jasnych nauk Torah (czyli Zakonu) i wszystkich świętych pism. które w malowniczy i znamienny sposób przepowiedziały przyjście Mesjasza na ziemię w kształcie ludzkiego ciała, dodając do tego proroctwa, największego z proroctw, od pierwszego do ostatniego ponad 100 szczegółów. Lecz jakie były niektóre z pewnych znaków danych przez proroków w okresie wielu stuleci, które miały zidentyfikować prawdziwego Mesjasza? Był to znak Izajasza, który napisał (7:14): „Przetoż wam sam Pan znak da. Oto panna [po hebrajsku Almah; zob. naszą ang. broszurę o przekł. RSV] pocznie i porodzi syna,