Przedmiotową Biblię Nave’a, słowniki biblijne, konkordancje, atlasy itd. – zob. S. B. z listopada – egzemplarz dostarczymy na żądanie bezpłatnie.
kol. 2
Na żądanie możemy również dostarczyć niektóre inne tłumaczenia takie jak: RSV, Przekład Berkeley’a, Nowy Przekład ASV itd.).

kol. 1

OFIARY KSIĄŻĄT
WIEKU EWANGELII

(4Moj. 7:48-65; ciąg dalszy z T.P. ’75, 47)

      Gdyby jej zasada została przyjęta do serca, to na pewno by zapobiegła głównemu złu jakie istnieje obecnie w Laodycei i obaliłaby wszelkie argumenty, podnoszone przeciw niej przez nowoczesnych rytualistów, dogmatyków, wyższy krytycyzm, legalizm i niedowiarstwo.

      (66) Pozafiguralny Abidan ofiarował także łyżkę, pełną pozafiguralnego wonnego kadzidła; ponieważ w niej się mieściły wszystkie cnoty, wypływające ze sprawiedliwości i wiele takich, które wypływają z miłości. Jak poważne argumenty podawał on na obronę miłości, wyrywającej się ku Bogu ze wszystkiego serca, ze wszystkiej duszy, ze wszystkiej siły i ze wszystkiej myśli! Nauczał on o cnocie czci dla Boga, która powinna być na pierwszym miejscu bez względu na koszt. Pochwalił życie z ufnością w Bogu, tam gdzie nie można Go wyśledzić. Przedstawiał nadzieję nadejścia lepszych czasów, kiedy zniknie zło istniejące w tym dniu, którego wierni muszą doświadczać i dlatego tą nadzieją pocieszał prześladowanych, doświadczanych i strapionych. Wszystkich nauczał ażeby spokojnie poddawali się panującej niesprawiedliwości i przebaczali nieprzyjaciołom oraz wyrządzającym zło. Zawsze nakazywał, by oddawać nie złym lecz dobrym za zło. Zalecał zachowanie pokoju tak jednostkom jak i narodom w przeciwieństwie do wojny. Nauczał tolerancji względem innych opinii religijnych i dobroczynności zamiast prześladowania. Zalecał dobrotliwość tak względem człowieka, jak i zwierzęcia w przeciwieństwie do okrucieństwa i opresji. Zalecał litość dla upadłych, więzionych, rannych na polu walki, zubożałych i ujarzmionych, jako przeciwieństwo nieludzkiego obchodzenia się z bliźnimi. Popierał sprawiedliwe obchodzenie się z drugimi, prawdziwość i rzetelność jako przeciwieństwo niesprawiedliwości, oszustwa i zwodzenia bliźnich. Wykazywał błogosławieństwa wypływające z samokontroli i cierpliwości w myśli, pobudce, słowie i czynie. Głosił (i praktykował) wykonywanie sprawiedliwości, nawet gdyby groziła utratą wolności, a słowo kwakra przeważnie było tak dobre, że stanowiło wystarczające zabezpieczenie. Za przykład tego może posłużyć fakt, że przy przeprowadzaniu ich
kol. 2
z jednego więzienia do drugiego, na słowo, że sami tam pójdą, często zezwalano im udawać się samym bez używania straży, która by ich tam odprowadzała. Pozafiguralny Abidan potrafił tak bardzo wpłynąć na ludzi z sekt fanatycznych, by praktykowali te cnoty, że do dnia dzisiejszego uważani są za lud bojący się Boga i miłujący bliźniego swego, na którym można polegać, że wypełni wymagania sprawiedliwości względem Boga i człowieka. Tym więc sposobem pozafiguralny Abidan nie tylko ofiarował łyżkę z wonnym kadzidłem, lecz z powodzeniem potrafił wprowadzić w praktykę wszystkie cnoty.

      (67) Tym artykułem kończymy nasze zastanawianie się nad ofiarami książąt Wieku Ewangelii, na pozafiguralnym zachodzie przybytku. Szafarskie doktryny tych wszystkich trzech pokoleń wykazują, że obóz na zachodzie przybytku przedstawia te denominacje, które szczególnie bronią zasadę sprawiedliwości, jako jeden z przymiotów Bożych. Ponieważ idea sprawiedliwości jest gruntem doktryny usprawiedliwienia z wiary – jest ona doktryną szafarską Kościoła Luterańskiego. Podobnie doktryna o eklezji (ecclesia – kościół), po ludzku myśląc, jako o rządczyni w pośród siebie, czyli w zgromadzeniu braci i sióstr, w którym każdemu przyznaje równe – sprawiedliwe – prawa z drugimi, jest szafarską doktryną Kościoła Kongregacjonalnego; i doktryna, że prawdziwa religia jest miłością Boga z całego serca oraz miłością bliźniego jak samego siebie – miłość obowiązkowa czyli sprawiedliwość – jest szafarską doktryną sekt fanatycznych. Przeto mamy jeszcze jedno potwierdzenie właściwego wyrozumienia dwunastu pokoleń około przybytku, przedstawiających dwanaście denominacji chrześcijaństwa około prawdziwego Kościoła: z chorągwią wschodniego obozu przedstawiającą moc, południowego obozu mądrość i zachodniego obozu sprawiedliwość.

PYTANIA BEREANSKIE

      (1) Nad ilu ofiarami książąt dotąd zastanawialiśmy się, a nad ilu ofiarami mamy się jeszcze zastanawiać? W jakiej kolejności

poprzednia strona – następna strona