Teraźniejsza Prawda nr 281 – 1975 – str. 54

BIBLIA  JEROZOLIMSKA

      Została ona uzależniona od pionierskiej pracy Szkoły Biblijnych Studiów w Jerozolimie. To tłumaczenie na nowoczesny język angielski (wydane w r. 1966) jest głównie używane w Wielkiej Brytanii. Używa ono słowa Yahweh za tetragrammaton (czyli za cztery litery hebrajskie YHWH, które przedstawiają Boskie imię Jehowa – dopisek tłum.). Ma ona księgi apokryficzne wśród natchnionych ksiąg Starego Testamentu, jednak ogólnie jest ona całkiem godna zaufania. Np., podobnie do przekładów Rotherhama, ASV, RSV, Moffatta i innych, słusznie opuszcza ona ostatnią część z Ew. Mat. 6:13 jako nieprawdziwą; a w 1Jana 5:7, 8 podobnie do powyżej wymienionych przekładów, opuszcza ona nieprawdziwe słowa: „w niebie: Ojciec, Słowo, i Duch, a ci trzej jedno są. A trzej są, którzy świadczą na ziemi” (zob. naszą ang. książkę o Bogu, str. 487, 516).

      Jednak niektóre jej oddania są bardzo wadliwe i o wiele gorsze od przekładu KJV. Np. oddaje ona Iza j. 7:14: „Przetoż wam sam Pan znak da. Oto ten: panna jest z dzieckiem i wkrótce porodzi syna, którego nazwie Immanuel”. Ale czego lepszego można się spodziewać od żydowskich i niewierzących źródeł, które zaprzeczają narodzeniu się Mesjasza z dziewicy? A Ew. Jana 3:16 oddaje ona: „Tak, Bóg tak wielce umiłował świat, że Syna swego jedynego…” Opuszczając więc słowo „narodzonego” (na którego greckie manuskrypty mają słowo gene), oddaje tekst niepoprawnie i czyni Słowo Boże sprzeczne ze sobą, ponieważ Bóg ma nie tylko jednego Syna, ale wiele (anielskich) synów (1Moj. 6:2; Ijob 1:6; 2:1; 38:7); ma On jednak tylko jednego bezpośrednio narodzonego Syna (Psalm 89:28; Kol. 1:15; Obj. 3:14), albowiem Wszyscy inni Jego synowie byli stworzeni przez Logosa, Jego „jednorodzonego Syna” (Jan 1:3; Kol. 1:16, 17).

ŻYWA BIBLIA

      Mówi się o tej wielce reklamowanej księdze (wydanej w r. 1970), że jest ona amerykańskim bieżącym niefikcyjnym bestsellerem (czyli cieszy się największym popytem). Ponad milion egzemplarzy zostało użytych przez Billy Grahama w związku z jego narodowym programem telewizyjnym. Pan K. Taylor, który ją przygotował, jasno oświadczył, że jest to parafraza. Zgodnie z tym, nie powinno się jej uważać za tłumaczenie. Ona ujmuje i dodaje do Słowa Bożego. Ojciec Keith Clark w swojej przedmowie
kol. 2
do nowego katolickiego wydania oświadcza, że ona jest napisana ,,w prawdziwym stylu amerykańskim” i dodaje: „Ostrzegamy tych, którzy pragną się zaangażować w teologiczne spory, by nie używali tej książki”. Zgadzamy się z tym, bo jest ona całkiem niewiarygodną i często podaje myśli, które są całkiem poza kierunkiem nauk Świętego Słowa Bożego.

NOWA BIBLIA ANGIELSKA (NEB)

      NEB (wydana w r. 1970) jest dziełem brytyjskiego komitetu uczonych. Jest ona oddaniem myśli w myśl, dlatego jest ona bardziej parafrazą niż tłumaczeniem. Jest ona cośkolwiek radykalna i nieograniczona w jej odchyleniach od tekstów hebrajskich i greckich. Prof. Driver, zwierzchnik tłumaczy, jest cytowany jako wyrażający się, że „tłumacze nie usiłowali iść ściśle za idiomami hebrajskimi albo za modą wyrażania się”. Omówiliśmy obszernie tę nowa Biblię Angielską w S.B., nr 412 (na żądanie dostarczymy egzemplarz tegoż).

NOWA AMERYKAŃSKA STANDARDOWA BIBLIA

      Biblia ta, wydana (w r. 1970) przez Fundację Lockmana, jest rewizją przekładu ASV. Oświadcza ona, że jednym z jej celów jest „oddać tłumaczenie w płynnym i czytelnym stylu według bieżącego używania angielskiego języka”. Chociaż ten nowy przekład dostarcza wiele pożytecznych zarysów i jest on cenny dla porównawczego badania, to jednak odkłada na bok akuratne tłumaczenie słowo w słowo na korzyść płynnego i czytelnego stylu, a zatem jego tekst jest mniej lub więcej niewiarygodny.

INNE TŁUMACZENIA BIBLII

      Jest jeszcze pewna liczba starszych i niedawnych tłumaczeń Biblii – niektóre dobrze znane a inne mniej znane. Niektóre są raczej tendencyjne. Wśród nich znajduje się Pismo Święte (z r. 1867) wydane przez Józefa Smitha młodszego, założyciela mormonów lub współczesnych świętych. Jego Biblia jest przekładem króla Jakuba (KJV) przekręconym przez jego własne dodatki, które nie mają żadnej podstawy w jakimkolwiek manuskrypcie hebrajskim lub greckim, tak jak to wykazaliśmy w naszej ang. broszurce o Mormonizmie (którą dostarczymy na żądanie bezpłatnie).
Innym błędnym tłumaczeniem jest

poprzednia stronanastępna strona