Teraźniejsza Prawda nr 279-280 – 1975 – str. 36
w ograniczonym stanie z powodu niedoskonałości jego władz umysłowych, moralnych i religijnych (dziesiąta część miary Efa).
PRAWDA POCHODZI OD CHRYSTUSA JAKO OD ODKUPICIELA
(13) Widzimy z naszego obecnego badania o podróżowaniu Izraela od Morza Czerwonego do góry Synaj, że pewne znamienne doświadczenia ludu Bożego z Wieku Ewangelii są przedstawione figuralnie: W 2Moj. 15:22 mamy w krótkości przedstawione jego doświadczenia z zorganizowanym światem, jak również jego podróżowania w Wieku Ewangelii odnoszące się do trzech okresów tysiącletnich; w 2Moj. 15:23-26 są wyobrażone doświadczenia ludu Bożego z okupem jako z czynnikiem usuwającym gorzkość błędu, natomiast w 2Moj. 15:27 są przedstawione jego doświadczenia z generalnymi starszymi Kościoła. Zaś w 2Moj. 16 są przedstawione jego różne doświadczenia w związku ze Słowem Bożym jako z pokarmem udzielonym mu z nieba. W 2Moj. 17:1-7, jak to zauważymy, są przedstawione jego doświadczenia w Wieku Ewangelii z okupem jako ze źródłem wody żywota dającym duchowy napój, natomiast wiersze z 2Moj. 17:8-16 są symbolem na ich doświadczenia w walce z grzechem. Te zaś części jego podróży, które są przedstawione w 2Moj. 18; 19 – jak to zauważymy, jeżeli Bóg dozwoli – dotyczą innych zarysów doświadczeń Kościoła Wieku Ewangelii w miarę jak on posuwał się naprzód do dania Nowego Przymierza. Oprócz doświadczeń wyobrażonych w 2Moj. 16, na Boskie polecenie (według rozkazania [dosłownie, ust] Pańskiego, 2Moj. 17:1) cały Kościół (wszystko … synów Izraelskich) wyszedł z ciernistych i kontrowersyjnych doświadczeń odnoszących się do Prawdy jako do pokarmu duchowego, a wszedł do szczególnych doświadczeń związanych z okupem jako ze źródłem wody żywota, która miała być dana jako odświeżenie (Rafidym [odświeżenie]) dla duchowo spragnionych. Jednak przed tym odświeżeniem, lud Boży doznał pragnienia za wodą żywota i niejednokrotnie podczas Wieku Ewangelii odczuł on brak tej wody (wody nie było, aby pił). Szczególnie to miało miejsce w odniesieniu do okupu, za którym odczuwali pragnienie szczególnie błądziciele z powodu błędów na temat mszy, nieśmiertelności, czyśćca, wiecznych mąk, uniwersalizmu itd.
(14) Wśród takich błędów postawa, czyny i nauki takiego ludu walczyły z naszym Panem
kol. 2
(swarzył się lud z Mojżeszem, w. 2); a skutkiem tego powstało wiele sporów, w których doznano wielkiego kontrowersyjnego pragnienia, szczególnie doznali tego błądziciele podczas okresów Filadelfii i Laodycei (dajcie nam wody). Podczas tych sporów Jezus przez Swoje mówcze narzędzia czynił wymówki tym swarzącym się za ich złą postawę, czyny i nauki wobec Niego i Boga (odpowiedział Mojżesz: Cóż się swarzycie ze mną? a czemu kusicie Pana?). Ci polemizujący błądziciele i ci, którzy byli oszukani przez nich, pragnąc odświeżającej Prawdy w ich zakłopotaniu szemrali przeciwko naszemu Panu występującemu w Jego mówczych narzędziach, którzy wysunęli zarzuty przeciwko tym stosownym błędom (pragnął tam … wody … a szemrał, w. 3). Ich opozycyjna postawa, czyny i nauki obwiniały Pana w Jego mówczych narzędziach za uczynienie ich stanu więcej podlegającym skazaniu na śmierć ich serca i umysłu niż gdy byli w świecie i stawiali oni pytanie, dlaczego On ich w ten sposób traktuje, ich zwolenników i ich władze (pocóżeś … wywiódł z Egiptu, abyś pomorzył). Nasz Pan w Swoich mówczych narzędziach przedstawił tę sprawę Bogu, usilnie prosząc Go o informacje, co ma uczynić w tych okolicznościach i powiedział Bogu o ich gotowości usiłowania zbicia Go ich naukami w Jego mówczych narzędziach (Cóż mam czynić … blisko tego, że mię ukamienują, w. 4). Jehowa polecił naszemu Panu działającemu w Jego mówczych narzędziach, aby publicznie stawił opór (idź przed ludem, w. 5) tym błędom i ich nauczycielom, współpracując z wiernymi wodzami (weźmij … starszych), a przez wykonywanie Swojej urzędowej władzy (laskę też twoją … weźmij w rękę twoją) i jej stosowne użycie uczynił Prawdę wstrętną i śmiertelną dla symbolicznych Egipcjan (którąś uderzył w rzekę, 2Moj. 7:17-21).
(15) Bóg obiecał stać przy Chrystusie Swoją mądrością, sprawiedliwością, miłością i mocą i to na Nim jako na Okupie (stanę przed [dosłownie, na korzyść] tobą tam na skale, w. 6; 1Kor. 10:4), gdyby nawet to było w stanie odosobnienia (Horeb [pustynia]). Potem Bóg polecił Chrystusowi w Jego mówczych narzędziach, by przedstawił w Swoim autorytecie Chrystusa jako Odkupiciela (uderzysz w skałę), z którego przez tą działalność wypłynie obfitość Prawdy w celu ugaszenia pragnienia ludu Bożego (wynijdą z niej wody … będzie pił lud). Nasz Pan w Swoich mówczych narzędziach uczynił to publicznie, szczególnie w obecności wodzów ludu Bożego (uczynił tak Mojżesz