Teraźniejsza Prawda nr 279-280 – 1975 – str. 31
okupu (ukazał mu … drzewo [Gal. 3:13]). którą Pan Jezus za pośrednictwem ludu Pańskiego, szczególnie przez br. Russella, czyniąc z niej probierz Prawdy i stosując ją jako taką w sposób zbijający (wrzucił do wody), usunął wszystką gorzkość w wymienionych błędach i doświadczeniach i w ten sposób osłodził nauki i doświadczenia w błogosławione prawdy i dzieła Paruzji (stały się słodkie wody [Dan. 12:12]). W tym związku Jezus nauczał paruzyjny lud Pański o przykazaniu ofiary, o poświęconym życiu (potem ustawił prawa, dosłownie dekret) i o doktrynie okupu (sądy, dosłownie sąd), tak samo w związku z nauką o okupie, o poświęconym życiu i o dwóch ofiarach za grzech Jezus doświadczał lud Pański (tam go doświadczał, heb. słowo nasah w tym tekście znaczy próbować, doświadczać, wypróbować; to samo słowo nasah zostało przetłumaczone jako doświadczać w 16:4 i 20:20), tak jak tego dowodzą stosowne doświadczenia paruzyjne. Uboczna strona tych doświadczeń odnosząca się do przesiewających wodzów jest wyobrażona w doświadczeniach Mojżesza i Aarona uderzających skałę dwakroć (4Moj. 20:1-13). Było to niewątpliwie podczas stosownych warunków paruzyjnych, iż Jezus obiecał (rzekł, w. 26) przez Swoje mówcze narzędzia, szczególnie przez onego Sługę, że jeżeli lud Pański będzie wiernie przestrzegał Słowa Bożego (będzieszli pilnie słuchał głosu … Boga) i postępował zgodnie z Boską sprawiedliwością (a co dobrego…), zwracał uwagę na Jego szczegółowe zlecenia sprawiedliwości (nakłonisz uszy ku przykazaniom jego) i przestrzegał wszystkich Boskich podsuniętych myśli o ofierze (strzegąc wszystkich ustaw jego), to Bóg dopilnuje, aby żadna z win ludzi światowych przychodząca na sąd ze strony Pana jako duchowa choroba nie dotknęła duchowego Izraela (żadnej … nie dopuszczę na cię, którąm dopuścił na Egipt), ponieważ Bóg zamierzył uzdrowić duchowe choroby Swego ludu (Ja … który cię leczę). Otóż zastosowaliśmy w. 23-25 do uleczenia z błędów i z gorzkich doświadczeń w okresie Paruzji. Stosują się one również do uleczenia z katolickich błędów i ze smutnych doświadczeń w okresie Reformacji, kiedy nasz Pan używał doktryny o okupie w celu uleczenia z błędów odnoszących się do usprawiedliwienia przez uczynki, do pokuty, do pielgrzymek, do ascezy, do intryg kleru, do klasztornictwa, do mszy, do transsubstancjacji, do samopojednania, do sakramentalii, do czyśćca, itd. i do wynikających z tego gorzkich doświadczeń wyleczonych przez okup.
kol. 2
(3) Następne doświadczenie Kościoła przedstawione podczas podróży Izraela do góry Synaj i Przymierza Zakonu jest doświadczeniem z jego wodzami (Elim [drzewa, symbolicznie wielcy, Izaj. 61:3, natomiast trawa przedstawia zazwyczaj tych, którzy są prowadzeni], w. 27). Oni są wielkimi nie w oczach ludzi, ale w oczach Boga i Kościoła. Główni z tych wodzów to dwunastu Apostołów (dwanaście źródeł) jako zachowawcy Prawdy (Mat. 18:18), od których lud Pański w Wieku Ewangelii czerpał odświeżającą Prawdę (wodę) i 70 generalnych starszych Żniwa Żydowskiego, Okresu Przejściowego i Żniwa Ewangelicznego, przez których lud Boży był chroniony, gdy znajdował się w stanie odosobnienia od świata (siedemdziesiąt palm). Te symboliczne źródła odświeżały lud Pański podczas jego podróży po puszczy (Psalm 23:2), a symboliczne palmy chroniły go przed ognistymi promieniami słońca pokuszenia świecącymi w jego stanie odosobnienia od świata (Mat. 13:6, 21). U nich więc lud Boży znalazł odświeżenie i ochronę podczas wygnania na puszczy, uciekając się do nich po nie (położyli się tam obozem nad wodami). Lud Boży doznawał tego doświadczenia przez cały Wiek, ale szczególnie to miało miejsce podczas Żniw, w których takie doświadczenia były najobfitsze.
NIEBIAŃSKA MANNA
(4) Następna seria doświadczeń, która zaznaczyła podróż Kościoła do pozafiguralnej góry Synaj, do Królestwa i Nowego Przymierza jest ta, która była związana z jego otrzymywaniem Słowa Bożego jako symbolicznego pokarmu. Doświadczenia te są przedstawione w 2Moj. 16. Przejście z pierwszej serii doświadczeń do drugiej jest przedstawione przez podróż z Elim (ruszyli się potem z Elim, 2Moj. 16:1) do puszczy Zyn (przyszło wszystko mnóstwo… na puszczę Zyn [ciernisty]), która przedstawia walczące zarysy Prawdy, ponieważ Prawda zazwyczaj rozwijała się wśród kontrowersji. Niewątpliwie były takie kontrowersje pomiędzy odświeżającymi i chroniącymi doświadczeniami a przyjściem do Królestwa i Nowego Przymierza (między Elim i między Synaj [szczytowy, spiczasty, w aluzji do wysokiej i szczytowej pozycji Królestwa]). Ponieważ Prawda była potrzebna, ale nie była jeszcze na czasie (piętnastego dnia miesiąca wtórego, dokładnie jeden miesiąc po opuszczeniu Egiptu) podczas kontrowersji, następujących po wyjściu ludu Pańskiego z obecnego złego świata (po wyjściu… z ziemi Egipskiej), więc lud Pański swoją postawą
SPROSTOWANIE
W T.P. ’75, 31 podczas druku zostały poprzestawiane wiersze, za co wszystkich Czytelników bardzo przepraszamy. Strona 31, szpalta 1: wiersz 21 od dołu strony powinien być umieszczony o dwa wiersze wyżej; podobnie w szpalcie 2: wiersz 14 od dołu strony powinien być umieszczony o jeden wiersz wyżej.