JEZUS UDOSKONALONY PRZEZ CIERPIENIE

 „Który za dni dala swego modlitwy i uniżone prośby do tego, który go mógł zachować od śmierci, z wołaniem wielkim i ze Izami ofiarował, i wysłuchany jest dla uczciwości. A choć był Synem Bożym, wszakże z tego, co cierpiał, nauczył się posłuszeństwa. A tak doskonałym będąc, stal się wszystkim sobie posłusznym przyczyną zbawienia wiecznego. Nazwany będąc od Boga kapłanem najwyższym według porządku Melchizedekowego” (Żyd. 5:7-10).

      Akty przyjemnej służby we współpracy z Bogiem w dziełach stworzenia i w sprawach z nimi związanych były dowodami lojalności naszego Pana już przed Jego karnacją w stosunku do woli Bożej, wyrażającej zawsze prawo sprawiedliwości. Opuszczenie tej wzniosłej służby było zniżeniem się do ludzkich warunków, podjętym jednak radośnie i z zadowoleniem. Potem nastąpiły próby Jego ziemskiego życia a na samym końcu miały miejsce srogie próby Getsemane i Kalwarii. Tutaj odbyła sit; próba Jego wierności w stosunku do Boga za cenę wszystkiego co posiadał. Poza tym nie mógł się niczego spodziewać, z wyjątkiem miłosierdzia i miłości Boga, którego mądrości, miłości i mocy polecił Swego ducha (Łuk. 23:46). Była to naprawdę decydująca próba i chociaż nie mógł w tym czasie dostrzec potrzeby każdego jej zarysu (Mat. 26:39, 42, 44) to jednak wiedział, że miłość Boża była zbyt wielka, aby dotknąć niepotrzebnym bólem Swego umiłowanego Syna. I dlatego ufał Mu tam gdzie nie był w stanie wówczas podążać za Nim Jego niezbadanymi drogami.
kol. 2
Jakim wspaniałym przykładem jest On dla nas!

      Nasz tekst pozwala nam wglądnąć w te doświadczenia próbujące naszego Pana, a tym samym ocenić ciężar jaki On nosił za nas w dniach ciała Swego. Zwracamy szczególną uwagę na wyrażenie „za dni ciała swego”, ponieważ niektórzy twierdzą, że nie ma różnicy między dniami, gdy był w ciele a tymi, kiedy już dłużej nie był w ciele. Ponieważ mówią, że ciało w którym zmartwychwstał jest Jego ludzkim ciałem, Jego ciałem uwielbionym. Inni znowu twierdzą, że nie istniał przed Swoją ludzką egzystencją. W przeciwieństwie jednak do obu tych poglądów nie tylko nasz tekst wykazuje, ale także stanowczo mówią o tym inne teksty Pisma Św., np.: „Ponieważ tedy dzieci społeczność mają ciała i krwi, i on także stał się ich uczestnikiem”; On „stal się ciałem i mieszkał między nami”; „Dla was stał się ubogim, będąc bogatym”; „Ciało moje, które ja dam za żywot świata” (Żyd. 2:14; Jan 1:14; 2Kor. 8:9; Jan 6:51). Tak, Jego ludzkie ciało

poprzednia strona – następna strona