ROCZNE GODŁO NA 1975 ROK

„Halleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący” (Obj. 19:6)

      Lepszy przekład tego tekstu zgodnie z greckim jest podany w (Biblii Amerykańskiej) American Standard Version Bibie (ASV; znanej także jako ARV): „Halleluja: iż Pan nasz Bóg, Wszechmogący, panuje” (por. Diaglott, RSY itd.). Tekst ten odnosi się do samego Jehowy, ponieważ jedynie On jest Wszechmogącym. Proroctwa i chronologia biblijna wskazują, że jesienią 1874 roku zakończyło się 6000 lat, Ucząc od upadku Adama aż do Wtórej Obecności naszego Pana i Tysiącletniego panowania. Tak więc, minęło już pierwsze stulecie, jedna dziesiąta Jego Tysiącletniego panowania, a w nim wypełniło się wiele z działalności Wtórego Przyjścia naszego Pana.

      Minione 100 lat stanowiły okres zachodzenia Wieku Ewangelii na Wiek Tysiąclecia a to zachodzenie będzie jeszcze trwało przez jakąś nieokreśloną ilość lat. Podczas minionych 100 lat, które są częścią „dnia potykania Jego” (a w ang. Biblii „dzień przygotowania”), rozpoczynającego się w 1799 roku a kończącego się zamknięciem Czasu Ucisku (C 16,56; C App. 382-386; T.P. '54,7-2; P '74,38-43), -Bóg szczególnie wykonywał dwa wielkie zamierzenia: (1) On przez Chrystusa, który przybył
kol. 2
na ziemię w Swoim Drugim Przyjściu, jesienią 1874 roku (zob. B 191-278; C 125-140; C App. 387-410), wykonywał wielką pracę Żniwa Wieku Ewangelii) „a żniwo jest dokonanie świata [greckie aion, wiek]” – Mat. 13:39) i (2) On przez Chrystusa wykonywał wielkie dzieło Wieku Tysiąclecia, polegające na wiązaniu Szatana, które rozpoczęło się w 1874 roku (Obj. 20:1, 2) i plądrowaniu jego domu (Mat. 12:29; Mar. 3:27) – innymi słowy, obalał imperium Szatana, „jako przygotowanie do ustanowienia chwalebnego panowania na ziemi Pośrednictwa prawdy i sprawiedliwości, w celu błogosławienia ludzkości. Tak więc, podczas minionych 100 lat Bóg dokonał (1) specjalnego dzieła Wieku Ewangelii w stosunku do wybranych i (2) specjalnego dzieła Tysiąclecia w stosunku do nie wybranych. Jak Jezus przy końcu Swego Pierwszego Przyjścia został zabrany w górę przez „obłok” (Dz.Ap. 1:9), cichy i nierozpoznany przez świat i nominalny lud Boży a rozpoznany jedynie przez Swych wybranych uczniów, tak na początku Swego Wtórego Przyjścia w 1874 roku przybył (,,tak przyjdzie”), siedząc na „białym obłoku” (Obj. 14:14), jako istota duchowa, niewidoczna.