Teraźniejsza Prawda nr 278 – 1975 – str. 16

będziemy o ofierze księcia nad ostatnim pokoleniem, które stało na zachodniej stronie przybytku, tj. nad pokoleniem Benjaminowym (4Moj. 2:18, 22). W Teraźniejszej Prawdzie 1927, str. 9, par. 4 i 6 były już podawane niektóre myśli wyjaśniające pozafiguralnych Benjaminitów. Musimy pamiętać, iż oni przedstawiają sekty fanatyczne. Przez wyrażenie fanatyczne w tej łączności rozumiemy cechę, której wierzenie i działanie są oparte nie tylko na Piśmie Świętym, ale również na wrażeniach pozabiblijnych, uczuciach, snach, widzeniach, „wyrokach losu” itd., wskutek czego jej posiadacze są pobudzeni do czynienia mniej lub więcej nierozsądnych rzeczy. Np., niektórzy kwakrowie miewali wrażenie jakoby Pan nałożył na nich „brzemię” – „wyrok losu” (głęboko odczutej odpowiedzialności), że mają zupełnie nago spacerować po ulicach ludnych miast, by tym sposobem ogłosić groźbę mieszkańcom danego miasta za grzech, z przyczyny którego oni ten nierozsądny czyn popełnili. Józef Smith miał wrażenie, że Księgę Mormonów otrzymał z zakopanych złotych tablic, do których został przyprowadzony w widzeniu oraz, że on przetłumaczył Pismo Święte z języków greckiego i hebrajskiego na język angielski, pomimo, że wcale tych języków nie rozumiał. To są właśnie przykłady fanatycznych cech, prowadzących pozafiguralnych Benjaminitów do popełniania niewłaściwych rzeczy. A zatem okultyzm jest częściowo czynnikiem pobudzającym ich mniej lub więcej do takich wierzeń i czynów.

      (49) Przy zastanawianiu się nad pozafiguralnym Beniaminem i Manasesem, nie zapominajmy naszego wyjaśnienia o różnicy, zachodzącej między pozafigurą Jakubowego spładzania jego synów 1Moj. 29:31-30:25; 35:16-18), a pozafiguralnym policzeniem potomków tychże synów, jako pokoleń w 4Moj. 1; 2; 26 (zob. Ter. Prawdę 1927, str. 8, par. 2; str. 9, par. 4 i 6). Z tego widzimy, że Jakub jest użyty
kol. 2
(ale tylko w przybranym znaczeniu, jako ojciec Efraima i Manasesa) aby figurować rozpoczęcie ruchów, które były zamienione na niżej wymienione kościoły.

      (Ciąg dalszy nastąpi)

DATA WIECZERZY PAŃSKIEJ W 1975 ROKU

      Pamiątka Wieczerzy Pańskiej przypada w 1975 roku dnia 25 marca po godzinie 18-tej. Sposób obliczania tej daty jest następujący: Tegoroczne wiosenne porównanie dnia z nocą przypada w Jerozolimie 21 marca o godzinie 8 min. 18. Nów księżyca najbliższy tego porównania przypada w Jerozolimie 13 marca o godzinie 2 min. 08; przeto 1 Nisan rozpoczyna się 12 marca o godzinie 18-tej i trwa do godziny 18-tej 13 marca, a 14 Nisan przypada 13 dni później, tj. 25 marca od godziny 18-tej do godziny 18-tej 26 marca. Pamiątkową Wieczerzę należy zatem obchodzić dnia 25 marca po godzinie 18-tej. Niechaj Bóg błogosławi Swój poświęcony lud w związku z Jej obchodzeniem! Sekretarzy zborów prosimy o niezwłoczne przysłanie sprawozdań.

SPROSTOWANIE

      Prosimy Czytelników o poprawienie omyłkowo podanych tekstów w nagłówkach artykułu „Ofiary Książąt Wieku Ewangelii” (T.P. '74,56, 92). W miejsce tekstu podanego „(4Moj. 7:30-47)” powinno być: (4Moj. 7:48-65).

PRENUMERATA TERAŹNIEJSZEJ PRAWDY

      Przypominamy wszystkim naszym Czytelnikom o odnowieniu prenumeraty Teraźniejszej Prawdy na 1975 rok. Równocześnie uprzejmie prosimy, aby wpłaty z tytułu prenumeraty były dokonywane na nasze konto z zaznaczeniem celu wpłaty, zawsze na początku rozpoczynającego się roku, za który wpłata jest dokonywana a nigdy w końcu upływającego roku.