Teraźniejsza Prawda nr 264-265 – 1972 – str. 73
w jego zupełnym i ostatecznym członkostwie Nowego Stworzenia.
IV. Krzyk o północy (Mat. 25:6) jako pierwsza zbiorowa praca żęcia (poprzedzona przez 2½ letnią pracę żęcia wykonywaną przez jednostki), która zaczęła się w r. 1877, dokładnie w środku nocy liczącej 155 lat (od r. 1799 do r. 1954), dowodzi, że żęcie zaczęło się przed kwietniem 1877 r. (C, Appendix, str. 382-387; T.P. ’34, 59, szp. 1).
V. Fakty symbolizowane w dniu z przypowieści o Groszu nauczają tej samej myśli. Ponieważ one pokazują wśród innych rzeczy, że Jezus pobudził brata Russella do pracy w winnicy w jesieni 1874 r. (T.P. '34,21, par. 16).
VI. Opis o Ukoronowanym Żeńcy i o Jego pracy (Obj. 14:14-16) dowodzi, że żęcie zaczęło się w r. 1874. Złota korona jako symbol przedstawia Boski Autorytet Króla (Z 1362, par. 3; T.P. '27,82, par. 58). Ostry sierp jest to Prawda parusyjna. Powód dla którego powiedziano Temu, który był ,,podobny Synowi człowieczemu”, aby żął jest ten, iż „przyszła godzina [pierwsza godzina z 1000-letniego dnia mająca 41⅔ lat], abyś żął”. W Boskich Żniwach czas żęcia oznacza wykonywanie pracy żęcia. Dlatego czas żęcia i praca żęcia rozwijają się równocześnie. Godzina ta, zaczynając się z 1000-letnim dniem, rozpoczęła się w jesieni 1874 r. Zgodnie z tym, żęcie zaczęło się w tym czasie, bo Bóg jest punktualny. Kiedy Jego czas nadchodzi, aby uczynić pewną rzecz, to On czyni ją, a nie zwleka (Habak. 2:3). To zbija twierdzenie niektórych, że czas Żniwa ale nie praca Żniwa zaczęła się w r. 1874. Wołanie anioła: „Zapuść sierp twój a żnij” przedstawia modlitwy ludu Pańskiego, aby Pan posłał i uczynił owocnym to, co okazało się być prawdami parusyjnymi, a to zaczęło się przed pierwszym przedstawieniem tych prawd. Zapuszczenie sierpa nastąpiło – jak to powyżej wykazaliśmy – w jesieni 1874 r., dlatego żęcie rozpoczęło się tego roku. Należy tu podać słowo uwagi: Nie mieszajmy posiadania korony, czyli Boskiego autorytetu królewskiego, z wykonywaniem tego królewskiego autorytetu. Jezus otrzymał ten autorytet przed Swoim Wtórym Przyjściem (Psalm 45:4, 5; Łuk. 19:12, 15; E. tom 5, 451, 452; T.P. '30,13, par. 12; P '57,76) i choć był On w posiadaniu tego autorytetu i zaczął żąć w r. 1874, to jednak czynił On to przez 3 i ½ roku przedtem, nim jako równoległość pewnych czynności zachodzących w r. 33 zaczął wykonywać ten królewski autorytet w kwietniu 1878 r. odrzucając Babilon i wzbudzając z grobów śpiących świętych (Izaj. 52:7).
VII. Fakty obficie dowodzą, że żęcie odbywało się od października 1874 r. do kwietnia 1878 r. Proces żęcia obejmuje dwie rzeczy: (1) że sierp Prawdy Żniwa będzie używany i (2) że on ścina figuralne łodygi ziarna, tzn. że oddziela on je od ich miejsca wzrostu. Następujące fakty dowodzą, że te dwie rzeczy zaczęły się w okresie od października 1874 do kwietnia 1878.
(a) W ciągu czasu, o którym jest mowa następujące prawdy Żniwa były ogłaszane, w rozmowach, wykładach, kazaniach i w badaniach Biblii: „Śmierć a nie wieczne męki jest karą
kol. 2
za grzech”; „Śmiertelność ludzkiej duszy”; „Restytucja”; „Cel, sposób i czas Powrotu Naszego Pana”; „Wybór Kościoła”; „Tysiącletnie Panowanie Chrystusa”; „Przyszła Próba” i „Stałość Naszej Ziemi”.
(b) W dodatku do ustnego ogłaszania powyższych prawd w ciągu tych lat, następujące wydania drukiem rozniosły te same prawdy wśród wielu ludzi: Broszury „Cel i Sposób Powrotu Naszego Pana” wydane i rozpowszechnione przez br. Russella w r. 1875 i „Trzy Światy” rozpowszechnione przez br. Barboura począwszy od kwietnia 1877 r., a także miesięczne czasopismo „Zwiastun Poranku” wydawane przez braci Barboura, Russella i Patona, nauczające w styczniowym wydaniu z r. 1876, że Wtóre Przyjście Pana całkiem prawdopodobnie nastąpiło około 1874 r. (T.P. '37,34, par. 2, 3).
(c) Jako wynik ogłaszania tych prawd setki braci zostało pozyskanych przez nie i odłączyło się od Babilonu. W ten sposób ziarna pszenicy zostały przez sierp Prawdy odłączone od łodyg, na których rosły, tzn. że żęcie było w toku działania począwszy od r. 1874.
(d) Tak samo fakt, że była pewna liczba zborów ludu Bożego utworzonych w ciągu tych lat dowodzi, że drugi proces pracy Żniwa, tj. wiązanie w snopy, był wówczas w toku działania. Taki zbór był w Allegheny, Pa., drugi w Rochester, N.Y., trzeci w Almont, Mich., czwarty w Danville, N.Y. i gdzie indziej były mniejsze grupy tych braci.
(e) Fakt, że pierwsze ogólne przesiewanie Żniwa Ewangelii (przeciwko Okupowi) zaczęło się na Wielkanoc 1878 r., będąc równoległością przesiewania związanego ze śmiercią Jezusa, dowodzi, że przed Zielonymi Świątkami 1878 r. sześć procesów Żniwa (z których przesiewanie jest szóstym procesem) było w toku działania. Dlatego Żniwo Ewangelii zaczęło się znaczny czas przed r. 1878.
(f) Co więcej, było mniejsze przesiewanie, które natychmiast poprzedziło i doprowadziło do przesiewania przeciwko Okupowi. Ono zaczęło się na Wielkanoc 1875 r. i odpowiadało pierwszemu oczyszczeniu świątyni przez Jezusa (Jan 2:13-17). Przesiewanie to przesiało niektóre niezadowolone jednostki spośród rozczarowanych braci, którzy spodziewali się, że Jezus ukaże się w ciele w 1874 r. To więc wskazuje na poprzedzające żęcie (T.P. '58,108- 111, par. 3-5).
(g) Rzym. 11:25 mówi, że „zaślepienie [a nie zatwardzenie, jak to jest podane w polskiej Biblii] z części przyszło na Izraela, pókiby nie weszła zupełność pogan”. To „zaślepienie częściowe” zaczęło się rozpraszać na wiosnę 1878 r., kiedy „dwójnasób” niełaski dla Izraela się wypełnił (Izaj. 40:2; Jer. 16:18; Zach. 9:12) i kiedy Delitzsch zaczął rozpowszechniać wśród Żydów swoje tłumaczenie hebrajskie Nowego Testamentu (T.P. '38,55) Zgodnie z tym, zupełność pogan (aby uzupełnić liczbę 144000 członków Kościoła) weszła początkowo w tym czasie (B str. 235, 241, 242, 247, 248; T.P. '34,6, par. 6; T.P. '34,21, par. 18). To również potwierdza