Teraźniejsza Prawda nr 261-262 – 1972 – str. 42
Jest to udowodnione słowami: „niech poświęcą”, „niech rozbiją”, „ofiarowali oni”, „poświęcili” i „rozbili je”. Nasz Pastor jako pozafiguralny Eleazar wykonał bez porównania najwięcej z tej stosownej pracy. Brat Barton przez swoje kazanie o Boskich Przymierzach (zob. Raport z Konwencji z 1909 r., str. 143) jako pozafiguralny Semma, trzeci najpotężniejszy wojownik Dawida broniący pola pełnego soczewicy przed Filistynami i wyzwalający je od nich, był jednym z tych, którzy w pozafigurze dopomogli ofiarować i poświęcić te ustępy Pisma Św., broniąc nimi dwóch Ofiar za grzech (2Sam. 23:11, 12). Inny brat (Paul S.L. Johnson) jako pozafigura Eleazara, syna Dodonowego, drugi najpotężniejszy wojownik Dawida, działając w ścisłej współpracy z onym Sługą jako pozafiguralnym Dawidem, był również czynny w ofiarowaniu, poświęceniu i przekuwaniu tych blach (1Kron. 11:12-14). (Dwie wojny Dawida, w których on strasznie poraził Filistynów, przedstawiają dwie wielkie kontrowersje w czasie żęcia – kontrowersję o Okupie i kontrowersję o Ofiarach za grzech). Potyczka tego brata z M.L. McPhailem przed częścią Kościoła w Chicago na te same przedmioty jest przedstawiona w innej figurze w 1Kron. 20:6, 7. Kontrowersja br. MacMillana z A.E.Williamsonem i porażka Williamsona przed Kościołem w Altoona, Pa. w tych samych kwestiach jest przedstawiona w 1Kron. 20:4. Kontrowersja brata Crawforda prowadzona za pomocą pisanych rozpraw z poglądem E.C. Henningesa wydanym w „Obronie Nowego Przymierza”, jest przedstawiona w 2Sam. 21:19. Chociaż ci czterej pomagający bracia są wyraźnie pokazani, to jednak udział brata Russella w tej sprawie daleko przewyższał ich udział, tak jak to jest zaznaczone przez specjalne wymienienie go w naszym tekście, podczas gdy oni nie są tam wymienieni. O ile nam wiadomo, inni jeszcze nie przedstawieni w Biblii wyraźnie jako tacy, również dopomagali w tej pracy. Zważywszy wszystko, wierzymy, że br. Russell okazał się być w najlepszej formie jako polemista w przesiewaniu 1908-1911 r. i równocześnie wydał może najlepsze i najobszerniejsze pisma w swojej karierze na temat spraw spornych, aczkolwiek musiał silniej walczyć wewnętrznie, kiedy jako pozafig. Jasobam przebił się przez szeregi demonów i przesiewaczy w swoim usiłowaniu zdobycia Prawdy o Ofiarach za grzech w roku 1879 i chociaż dokonał więcej spustoszenia jako pozafig. Jasobam w kontrowersji o wiecznych mękach i o świadomości umarłych. Jego bohaterstwo jako onego Sługi w zdolności odważnego i skutecznego wojownika w kontrowersji z 1908-1911 r. (nasze obecne badanie przedstawia go jako Kapłana – głównego Podkapłana w tym czasie) jest przedstawione przez bohaterstwo Dawida, z którym Eleazar, syn Dodonowy, był zespolony w walce w Pasdamin [pole krwi, tzn. sfera Ofiar za grzech], kiedy obaj wypędzili wielką bandę Filistynów (1Kron. 11:13, 14).
kol. 2
(8) Wiersze 38, 40 pokazują w pozafigurze, że prawdziwe nauki o Ofiarach za grzech, Pośredniku i Przymierzach miały być znakiem (dowodem) i pamiątką (przypomnieniem) ludowi Pańskiemu faktu, że tylko naznaczeni członkowie Kapłaństwa mieli ofiarować kadzidło (przedstawiać nauki Kościołowi) celem wykazania, że żaden nie należący do członków Kapłaństwa nie powinien usiłować przedstawiać nowych nauk. One właściwie mogą być przedstawione z reguły tylko przez specjalne mówcze narzędzie kapłańskie pełniące urząd w tym czasie, a wyjątkowo przez innych sług Prawdy wypełniając słowa Pańskie odnoszące się do nich, kiedy Pan powiedział, że każdy nauczony w Piśmie, wyćwiczony w Królestwie niebiańskim (całkowicie zdolny i upoważniony nauczyciel) wyniesie ze skarbnicy nowe i stare rzeczy (Mat. 13:52). Inni usiłujący to czynić bez względu na to, czy byłby to Kapłan czy też nie, będą spekulować i wydadzą przez to błąd dla swojej i drugich straty (2Moj. 19:21-25). To więc nasuwa pytanie: Jak powinni „nauczeni w Piśmie, wyćwiczeni w królestwie niebiańskim” postępować, kiedy zdobędą nową prawdę lub nową rzecz? Odpowiadamy: Niech uczynią tak, jak my czyniliśmy za życia br. Russella; niech przedstawią to mówczemu narzędziu kapłańskiemu do zbadania i dopiero, gdy on uzna to, niech to podadzą drugim. Zauważyliśmy, że takie postępowanie było bezpieczne za jego życia; a inni również stwierdzą, że ono jest bezpieczne obecnie, ponieważ wielkie niebezpieczeństwo istnieje, jeżeli się postępuje inną drogą. Ten „znak i pamiątka” są obecnie wielce gwałcone przez Lewitów, którzy w licznych wypadkach pośpiesznie i bez właściwego upoważnienia jako nauczyciele, narzucają swoje pojęcia zborowi lokalnemu czy też Kościołowi ogólnemu. Wodzowie obecnego przesiewania są strasznymi przykładami pogwałcenia tego znaku i tego przypomnienia. Stąd rozpowszechniają oni „zarazę morową, która przechodzi w ciemności”, a która obecnie jest tak niszczycielska zarażając serca i umysły większości ludu Pańskiego. Obecnie niewątpliwie „powstaje dziesięć tysięcy wrogów”.
(9) Kiedy rozważamy, jak wytwornie on Sługa jako pozafiguralny Eleazar z 4Moj. 16:36-40 zachował się w tej objętej kontrowersji, w której nie tylko był on osobiście atakowana z wielką zawziętością i fałszywymi przedstawieniami, ale również jego poglądy były atakowane z przenikliwszą subtelnością niż w jakimkolwiek innym przesiewaniu czasu żęcia, to uczymy się coraz więcej go oceniać i miłować. Ponieważ był on niewątpliwie z wielu punktów widzenia wrzucony do pieca utrapień w tym przesiewaniu, z którego wyszedł wielce oczyszczony i wypolerowany. Jego więc wierność została wynagrodzona przez Pański wielce rozciągnięty zakres i owocność jego służby, już tak szeroko rozpowszechnionej i owocnej. Zaiste, dziękujemy Bogu za każde wspomnienie o nim! Niech Bóg błogosławi jego pamięć!