Teraźniejsza Prawda nr 261-262 – 1972 – str. 35
Odnosimy się do nich jako do Poświęconych Obozowców Epifanii.
(13) W ten sposób od jesieni 1954 w Obozie są trzy klasy: (a) klasa poświęcona – Poświęceni Obozowcy Epifanii; (b) usprawiedliwieni i (c) nieusprawiedliwieni, nominalny lud Boży (T.P. ’60, str. 58, par. 49). Pomiędzy tymi trzema klasami Obozowców znajdują się po roku 1954 pozafiguralni Netynejczycy, mianowicie ci, którzy opuścili Babilon, którzy przyszli – w pewnej mierze – do Prawdy i którzy szczególnie pomagają pozafiguralnym Lewitom – Wielkiemu Gronu i Młodocianym Godnym – w ich służbie w epifanicznej świątyni w przygotowaniu Lewitów na Epifanicznym Dziedzińcu do zajęcia ich miejsca w Tysiącleciu i w budowaniu Epifanicznego Obozu spośród Żydów i pogan. Ci pozafiguralni Netynejczycy ,,umiejętnie” i ,,rozumnie” (1) mniej lub więcej oczyścili się ze złych wad aby postępować za naukami Słowa Bożego, (2) przyłączyli się oni do swych braci, do swych godnych wodzów i (3) zobowiązali się uroczystą umową, że będą postępować w posłuszeństwie do Słowa Bożego (Neh. 10:28, 29). Oni są szczególnie dani lub poświęceni dla służby Wielkiego Grona i Młodocianych Godnych. Nieusprawiedliwieni Obozowcy, klasa (c), uczynili te rzeczy stosunkowo tylko w małym stopniu (ta klasa nie będzie nawet znajdować się w Epifanicznym Obozie w skończonym obrazie – T.P. '60,58, par. 49); tymczasowo usprawiedliwieni, klasa (b), uczynili te rzeczy w nieco większym stopniu – oni poświęcili się sprawiedliwości; lecz zupełnie poświęceni, klasa (a), Poświęceni Obozowcy Epifanii wykonują te rzeczy w daleko wyższym stopniu niż inni. Od roku 1954 pozafiguralni Netynejczycy wysuwają się coraz więcej naprzód, w miarę jak coraz więcej tymczasowo usprawiedliwieni Obozowcy wchodzą w służbę jako tacy, a szczególnie w miarę jak coraz więcej poświęceni Obozowcy wchodzą w tę służbę.
(14) Ta więc pozafigura podkreśla ścisły i sympatyczny związek pomiędzy pozafiguralnymi Lewitami po wygnaniu a Netynejczykami w służbie w stosunku do pozafiguralnej świątyni. Oczywiście, że ściślejszy i nader błogosławiony oraz sympatyczny związek w tej służbie jest ten, który istnieje pomiędzy tymi z tych dwu grup, którzy są (1) pozafiguralnymi Lewitami, tj. braćmi Wielkiego Grona i braćmi Młodocianymi Godnymi a (2) Poświęconymi Obozowcami Epifanii, a którzy są w obu wypadkach w Prawdzie Epifanicznej będącej obecnie na czasie.
(15) Ścisłe i sympatyczne pokrewieństwo w służbie i we wszystkich innych doświadczeniach poświęcenia pomiędzy Młodocianymi Godnymi a Poświęconymi Obozowcami Epifanii jest również pokazane w pozafigurze dwu połówek pokolenia Manasesowego. Ta połowa pokolenia, która miała swoje dziedzictwo na wschód od Jordanu przedstawia Młodocianych Godnych; a ta połowa pokolenia, która miała swoje dziedzictwo na zachód od Jordanu, przedstawia Poświęconych Obozowców Epifanii. Obie więc klasy są z tego samego
kol. 2
pozafiguralnego pokolenia, czyli bardzo bliskiego pokrewieństwa (4Moj. 32; Joz. 1:12-15; E. tom 4, 450, 451; E. tom 12, 517; E. tom 15,528; P. '42,62; T.P. nr 175, str. 20, par. 29 i 30; '60,10, par. 42, 43; P '60,45; '63,45, 46).
(16) Pozafiguralni Netynejczycy – którzy są poświęconymi Obozowcami Epifanii – są również przedstawieni, w ich rozwoju do wiecznego życia pod Nowym Przymierzem, w Madanie, trzecim zrodzonym synie Ketury. Oni więc są również w ścisłym pokrewieństwie z Godnymi w ogólności, którzy są figurowani przez drugiego zrodzonego syna Ketury Joksana (1Moj. 25:2; E 118; T.P. '35,72, szp. 1; T.P. nr 175, str. 10-15; P.’58,67; T.P.’60,9, 10).
(17) Pozafigura Netynejczyków po wygnaniu jest nieco podobna do pozafigury Królowej z Saby, która przyjechała z daleka celem zbadania mądrości Salomona (1Król, 10:1-13; 2Kron. 9:1-12; T.P. '60,70-72; T.P. ’60, 11, szp. 2). Jak już wykazano w P '55,43, królowa z Saby przedstawia odrębną klasę wśród tych, którzy są w Obozie Epifanicznym, mianowicie tych Obozowców Epifanicznych, którzy po jesieni 1954 ale przed otwarciem Gościńca Świętobliwości albo już poświęcili się, albo też mają się poświęcić (czyniąc to zanim okres Epifanii jako Czas Ucisku zupełnie się skończy) i którzy przychodzą w styczność z małym pozafiguralnym Salomonem, szczególnie przez pisma Prawdy lub przez tych, którzy już są przez nie oświeceni. Pozafigura królowej z Saby podkreśla tych stosownych Obozowców, którzy szukają Prawdy, stawiają stosowne pytania na temat Prawdy i doznają zadziwiającej i nieodpartej reakcji na Prawdę, natomiast pozafigura Netynejczyków po wygnaniu podkreśla Obozowców opuszczających Babilon po roku 1878 i przychodzących – przynajmniej w pewnej mierze – do Prawdy, a potem służących razem z pozafiguralnymi Lewitami po wygnaniu.
PAGÓREK OFEL
(18) Zauważyliśmy już miejsce zamieszkania Netynejczyków (jak również kapłanów, Lewitów, śpiewaków i odźwiernych, którzy wyszli z Babilonu) w ich miastach. Miasta te były oddzielone od miast „wszystkiego Izraela” (Ezdr. 2:70; Neh. 7:73). To przedstawia odpowiednich Obozowców, pozafiguralnych Netynejczyków, zajmujących swoją sferę przebywania z Bogiem co się tyczy pozafiguralnej świątyni i służenia pozafiguralnym Lewitom, którzy opuścili Babilon w związku ze służbą w pozafiguralnej świątyni w Paruzji i Epifanii. Pagórek Ofel (wysokie miejsce, wieża, twierdza) w Jerozolimie był odnowiony przez Netynejczyków (Neh. 3:26, 27; 11:21) i służył on jako wybitne miejsce zamieszkania dla Netynejczyków po wygnaniu, całkiem blisko świątyni. Pagórek Ofel więc przedstawia najsilniejszą, najwyższą i najlepszą sferę przebywania z Bogiem co się tyczy pozafiguralnej świątyni i służenia odpowiednim pozafiguralnym Lewitom w związku ze służbą w pozafiguralnej świątyni.