Teraźniejsza Prawda nr 257 – 1971 – str. 58
Gdy Gościniec Świętobliwości zostanie otwarty (Izaj. 35:8) i warunki w świecie się zmienią, ponieważ Szatan, „bóg świata tego” (2Kor. 4:4), zostanie zupełnie związany, a Królestwo Chrystusowe obejmie władzę, to nastąpi znaczna zmiana w użytku i wymaganiach, które Bóg będzie żądał od poświęconych. Wówczas od poświęconych nie będzie wymagane, aby oddali swoje człowieczeństwo na śmierć; chociaż będzie wymagane od nich, aby umarli dla grzechu, błędu i pozostali martwymi dla nich, a byli ożywieni dla prawdy i sprawiedliwości, jeżeli będą chcieli osiągnąć życie wieczne na ziemi. Poświęcenie więc w owym czasie będzie na życie zamiast na śmierć. W zgodzie z tym czytamy w T 106, par. 4, że „Poświęcenie będzie miało także miejsce w przyszłym wieku, lecz ze względu na zmianą rządów świata [nasze podkreślenie], nie będzie takim jak teraz, które by miało prowadzić ku śmierci, lecz przeciwnie, ono będzie ku żywotowi; ponieważ z zakończeniem się panowania złego, nastąpi także koniec bólów, cierpień i śmierci, z wyjątkiem dla czyniących nieprawość”.
Również w T.P. 1923, 74, szp. 2 w związku z poświęceniem się Młodocianych Godnych, czytamy: „Rozumiemy, że poświęcenie ich jest na śmierć; albowiem nie może być poświecenia na żywot, dopóki Gościniec Świątobliwości nie będzie otwarty [nasze podkreślenie]… Nie tylko fakty dowodzą, że wszyscy, którzy poświęcają się przed otwarciem Gościńca Świętobliwości poświęcają się na śmierć, lecz również konieczność w tym wypadku tego wymaga, albowiem jak długo Szatan ma kontrolę, tak długo nie będzie możliwe wykonanie całkowicie poświęcenia bez umierania codziennie, gdyż warunki teraźniejszego złego świata prowadzą do grzechu, a odwodzą od sprawiedliwości; ktokolwiek jest wierny Panu wśród tych warunków, jest wierny kosztem swoich praw ludzkich, tzn. musi poświęcić się na śmierć”.
Tak samo W T.P. '30,32 brat Johnson w odpowiedzi na pytanie, czy Młodociani Godni poświęcają się na śmierć, czy na życie, mówi, że oni „poświęcają się na śmierć, a nie na życie. Poświęcanie do życia stosuje się do warunków Tysiąclecia, a nie do warunków Wieku Ewangelii, ponieważ to poświęcenie doprowadzi do gościńca Świętobliwości, który będzie wprowadzony przez ustanowienie Królestwa w ziemskiej fazie. Nie prędzej będzie on działał, aż Chrystus przedstawi drugą ofiarę za grzech Bogu dla celów przebłagania grzechów. Warunki Wieku Ewangelii, kiedy zło panuje, wymagają wiary, która może ufać w różnych doświadczeniach, krocząc nie widzeniem, ale ufaniem w Boga nawet tam, gdzie nie może Go wyśledzić i to choćby On zabił wierzącego (Ijob 13:15). Tak długo jak grzech ma przewagę i Szatan jest bogiem tego świata, tak długo będzie potrzeba w lojalności do Boga ofiarować swe prawa na śmierć sprzeciwiając się grzechowi, a służąc sprawiedliwości. Warunki złego, którym się trzeba sprzeciwiać, zużywają i odbierają życie. Dlatego, aby być wiernym w poświęceniu w obecnym czasie, trzeba oddać
kol. 2
wszystko w służbie Bogu na ofiarę wśród warunków, które prowadzą do śmierci ofiarującego. Nie tylko teraźniejsze warunki zadają śmierć wiernym, ale każdy z nich jest proszony uczynić przymierze przy ofierze — aby być umarłym dla siebie i świata a ożywionym dla Boga. Nigdzie nie jest wspomniane w Piśmie Św., że ci, co się za późno ofiarują by otrzymać Koronę, lecz czynią to przed otwarciem gościńca Świętobliwości, iż ich poświęcenie różni się od poświęcenia tych, co zostali przyjęci przez spłodzenie z Ducha”.
Niewątpliwie Szatan nie jest jeszcze zupełnie związany i Gościniec Świętobliwości nie jest jeszcze otwarty. Dopóki te rzeczy się nie wypełnią, nie możemy się spodziewać jakiegokolwiek poświęcenia „na życie”. (P’55,41)
CZY WSZYSCY POŚWIĘCENI OBOZOWCY EPIFANII MUSZĄ UMRZEĆ?
Pytanie: Czy będą musieli wszyscy poświęceni Obozowcy Epifanii umrzeć, aby wiernie wykonać swoje poświęcenie lub czy niektórzy z nich przeżyją Czas Ucisku i bez zstąpienia do grobu wejdą na Gościniec Świętobliwości w czasie restytucji?
Odpowiedź: Niewątpliwie że wielu z nich umrze, ponieważ wiele proroctw, które się mają jeszcze wypełnić w związku z ludem Pańskim i tak samo z obaleniem królestwa Szatana (zob. np. P ’53, 76, szp. 2) wskazuje, że zmartwychwstanie Starożytnych i Młodocianych Godnych, inauguracja Nowego Przymierza i błogosławieństwa restytucji nastąpią dopiero po wielu latach w przyszłości. Nie powinniśmy jednak myśleć, że wszyscy, którzy się poświęcają przed otwarciem Gościńca Świętobliwości muszą z konieczności umrzeć. Ponieważ niektórzy z poświęconych Obozowców Epifanii mogą się poświęcić, np. krótko przed lub w czasie narodowego nawrócenia Izraela (a co jest rzeczą tuż przed Tysiącleciem — T.P. `60, 42) i mogą żyć bardzo blisko czasu inauguracji Nowego Przymierza oraz błogosławieństw restytucji, więc byłoby rozsądną rzeczą przypuszczać, że niektórzy z nich mogą nie umrzeć, lecz przeżyć pozostałą część Czasu Ucisku, a potem mogą służyć jako specjalni pomocnicy dla zmartwychwstałych Starożytnych i Młodocianych Godnych w rozpoczęciu dzieła restytucji.
Wiemy z Pisma Św., że niektórzy z nie wybranych przeżyją Czas Ucisku. Izaj. 24:6 odnosi się do tego czasu w ten sposób: „dlatego popaleni będą obywatele ziemi, a mało ludzi zostanie”. Z Sof. 3:8, 9 dowiadujemy się, że po pożarciu wszystkiej ziemi przez ogień gorliwości Bożej w Czasie Ucisku, Bóg przywróci ludziom wargi czyste. Mat. 24:22 pokazuje, że Wybrańcy spoza zasłony będą interweniować i przeszkodzą Anarchii i Uciskowi Jakuba — ostatnim zarysom Czasu Ucisku — w ich posunięciu się do zupełnego i naturalnego biegu i w ten sposób Wybrańcy zapobiegną zniszczeniu całej rodziny ludzkiej.