Teraźniejsza Prawda nr 255-256 – 1971 – str. 28
DODATEK POSŁANNIKA EPIFANII
DO II TOMU PAROUSYJNEGO
Liczni czytelnicy Teraźniejszej Prawdy wyrażali wielokrotnie zadowolenie z wydrukowania w T.P. ’69, str. 69-78 dodatku Posłannika Epifanii do I tomu paruzyjnego. Niewątpliwie dodatek do II tomu paruzyjnego, zamieszczony poniżej, spełni także swoją misję błogosławienia poświęconych umysłów i serc. Niechaj wpływ Ducha Świętego pogłębia procesy myślowe Czytelników w toku przyswajania treści niniejszego dodatku.
Wydawca
UWAGA I – do stron 35-63
Poniższy list został napisany przez Wydawcę [br. P.S.L. Johnsona] w Chicago, 7 czerwca 1914 r., do naszego Pastora i zacytowany tutaj celem zbicia pewnych krytyk dowodzących, że chronologia naszego Pastora, szczególnie w odniesieniu do czasów pogan, jest błędna:
Serdecznie umiłowany Bracie i Pastorze! Jak o tym wiesz, jest znaczna różnica w poglądzie, czy październik 1914 r. jest końcem czasów pogan, czy nie. Kiedy zauważyłem, że wyznaczając datę narodzenia Jezusa i długość dyspensacyjnych paraleli, wliczałeś części odnośnych lat, przed i po R.P., tzn. trzy miesiące przed i dziewięć miesięcy po styczniu l R.P. traktując je jako jeden rok a nie dwa lata, jak to czyniłeś w innych przypadkach – zwróciłem wówczas, w styczniu 1904 r., Twoją uwagę na fakt, że okres czasu od października 606 r. przed Chr. do października 1914 r. wynosi 2519 a nie 2520 lat. Tak więc w październiku 606 r. przed Chr. byłoby 605 i ¼ roku, licząc od l stycznia R.P. a w październiku 1914 r. byłoby 1913 i ¾ roku, licząc od 1 stycznia R.P. Od tego czasu, aż do bardzo niedawna wydawało mi się, że październik 1915 r. będzie końcem czasów pogan i to w rok po zakończeniu żniwa w 1914 roku. Niedawno jednak zrozumiałem (licząc części odnośnych lat, jako części, a nie pełne lata), że październik 1914 r. jest właściwą datą dla oznaczenia końca czasów pogan, a wierząc, że pogląd ten Ciebie zainteresuje, przedstawiam go Tobie. Fakt, że siedem wymiarów, podanych w 2Tomie książki „Przejścia Wielkiej Piramidy”, wskazuje na 607 rok przed Chr., jako początek a październik 1914 r., jako koniec czasów pogan, pobudził mnie do przestudiowania zagadnienia w celu zharmonizowania chronologii związanej z październikiem 607 r. przed Chr. jako początku czasów pogan. Studia te zakończyłem poglądami przedstawionymi w niniejszym liście. Sposób traktowania części odnośnych lat jako takich, a nie pełnych lat, jest przez Ciebie stosowany – i to słusznie – do obliczania 1845 lat równoległości
kol. 2
dyspensacyjnych i daty narodzenia Jezusa (B 61, 62, 63, 258, 259).
Najpierw chciałbym bardzo krótko przedstawić, a następnie podać dowody dla poszczególnych punktów. Ze względu na naszych zakłopotanych braci, w związku z dokonaniem licznych zmian w zakresie dat i częściowych zmian w przedstawionych okresach, pozwól mi prosić Ciebie o nierezygnowanie z przeanalizowania tych dowodów do końca. Na ile, ja rozumiem dowody te są dobrze uzasadnione, a jeżeli metoda jest właściwa umożliwi nam dokładną obronę naszego całego poglądu o okresach proroczych, przeciwko atakom tych, którzy twierdzą, że części odnośnych lat wymagają jeszcze jednego roku więcej do zakończenia czasów pogan, oraz ataków tych, którzy przyjmują 587 lub 586 r., jako datę początku czasów pogan.
GŁÓWNE OKRESY CHRONOLOGICZNE
Zmiany są następujące:
I. Powrót Izraela do Palestyny w październiku 537 r., a nie w 536 r. przed Chr.
II. Początek czasów pogan w październiku 607 r., a nie w 606 r. przed Chr.
III. Długość okresu królów wynosi 512 i 1/2 roku, a nie 513 lat.
IV. Długość okresu sędziów wynosi 449 i 1/2 roku, a nie 450 lat.
V. Od Wyjścia do podziału kraju upłynęło 46 i 1/2 roku, a nie 46 lat.
VI. Od zakończenia Potopu do Przymierza z Abrahamem minęło około 426 5/12 roku, a nie 427 lat.
VII. Od stworzenia Adama do końca potopu minęło 1657 2/12 roku, a nie 1656 lat.
VIII. Dekret Artakserksesa o odbudowaniu Jerozolimy i jej murów był wydany w rzeczywistości w październiku 455 r., a nie w 454 r. przed Chr.
Poszczególne punkty będą rozważane w wyżej podanej kolejności:
I. Dowód, że pierwszy rok panowania Cyrusa trwał od października 538 r. przed Chr. do października 537 r. przed Chr. i że powrót Izraela do Palestyny nastąpił w październiku 537 r.
A. Dowód biblijny: Dan. 1:18-21 por. z Dan. 10:1. (1) Dan. 1:21 stwierdza: „I był tam Daniel aż do roku pierwszego króla Cyrusa”. Stosownie do Dan. 10:1 nie może to oznaczać, że Daniel umarł w tym roku, w którym Cyrus został królem Babilonii, ponieważ Dan. 10:1