Teraźniejsza Prawda nr 251 – 1970 – str. 60
wodzowie Brzasku, na fakt, iż Wojna Światowa była początkiem pierwszej z trzech wielkich faz Czasu Ucisku, a zatem jest ona jego ważną częścią składową.
Inne oświadczenia br. Russella ogłoszone po oświadczeniu zacytowanym powyżej wykazują jasno, że uważał on Wojnę Światową (Fazę I) jako część składową wielkiego Czasu Ucisku. Na przykład w Strażnicy z 15 kwietnia 1915 r. (Z 5673) pisał on, że „obecna wojna w Europie zamierzona jest przez Pana w celu osłabienia narodów i przygotowania ich do następnej fazy ucisku [nasze podkreślenie; to jasno pokazuje, że br. Russell uznał, iż pierwsza faza już rozpoczęła się], czyli do wielkiego symbolicznego trzęsienia ziemi”.
Zauważmy również następne jego oświadczenie podane w Strażnicy z 15 lipca 1915 r. (Z 5731): „Dokładnie wypadło, że ten czas ucisku zaczął się około października 1914 i obecnie on szybko postępuje” [nasze podkreślenie]. Zauważmy także jego oświadczenie w Strażnicy z 15 sierpnia 1915 r. (Z 5753):
„Badacze Pisma Świętego w całym świecie otrzymują od Pana specjalne widzenie przyszłości. To znaczy, że przez badanie Pisma Świętego oni dowiadują się, że królestwo Mesjasza ma być wprowadzone w czasie ucisku, jaki nie był od początku narodów — ani potem będzie (Dan. 12:1; Mat. 24:21). Oni dowiedzieli się, że wiatry walki, czyli obecna wojna [nasze podkreślenie], były powstrzymywane mocą Bożą przez całe lata, w czasie gdy lud Boży był wspierany badaniem Biblii, a co symbolicznie pokazane jest jako pieczętowanie świętych na ich czołach. Objawienie 7:1—4. Oni widzą cztery części wielkiego Boskiego programu, który będzie wprowadzony w Królestwie Bożym, o które to Królestwo tak długo modlili się święci: „Przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Oni rozumieją, że wiatry przedstawiają wojnę; że trzęsienie ziemi w widzeniu Elijasza … nastąpi po wielkiej wojnie, zachodząc być może na nią. Oni rozumieją także, że następnie należy się spodziewać anarchii, przedstawionej przez ogień … symbolicznie przedstawiony przez św. Piotra jako pożerający niebiosa kościelne i ziemię, czyniąc miejsce nowym niebiosom królestwa Mesjaszowego i nowej ziemi, czyli społeczeństwu opartemu na nowych podstawach uznanych przez królestwo — 2Piotra 3:10—13”.
Z tych i podobnych oświadczeń, włączając już przedstawiony cytat z Z 5697, 5698, jasne jest, że brat Russell słusznie uważał Wojnę Światową (Fazę I) jako pierwszą część wielkiego Czasu Ucisku (Dan. 12:1; Mat. 24:21) i jako początek tłoczenia wielkiej prasy wina gniewu Bożego. P`69, 77.
ORACZ I TŁOCZĄCY WINNE JAGODY
Pytanie: Co należy rozumieć przez oświadczenie podane u Amosa 9:13, że „oracz żeńca zajmie, a ten, co tłoczy winne jagody rozsiewającego nasienie”?
kol. 2
Odpowiedź: Tekst ten był już wytłumaczony, np. w P`36, 23; T.P`36, 69; P`42, 86; `57, 93; `59, 61; `60, 70. Tak jak br. Russell jasno wykazuje, to „oracz jest to wielki Czas Ucisku” (Z 5761; C 237, par. 3). Żeńca stanowią słudzy Boży gromadzący lud Pański do Prawdy od r. 1874 do 1914. Wojna Światowa (Faza I), pierwsza część wielkiego Czasu Ucisku, wybuchła między 29 lipca a l sierpnia 1914 r. W październiku 1914 r. (Piramida podaje to dokładnie na 16 września 1914 r.) żęcie zakończyło się, a pokłosie na wiosnę 1916 r.
Oracz zajmujący literalnego żeńca powstrzyma go od żęcia tuż przed dogonieniem go i żadne żęcie nie będzie już możliwe potem, ponieważ pole stojące przed żeńcem będzie zorane. Ten więc ustęp, podobnie jak Obj. 7:1—3 (zobacz Bereański Komentarz; Z 2334), naucza, że tuż przed Wojną Światową, przed „wiatrem” z Obj. 7:1—3, która obejmie kraj, żęcie i pokłosie (które w szerszym znaczeniu jest częścią żęcia) oraz pieczętowanie wybranych na czołach skończy się a w świetle wypełnienia ustęp ten dowodzi, że żęcie i pokłosie skończyło się wszędzie przed objęciem całego Chrześcijaństwa Wojną Światową.
W naszym specjalnym Sztandarze Biblijnym numer 51 (to samo w T.P`61, 88—93) w łączności z Amosem 9:13, zaznaczyliśmy, że człowiek, który usiłowałby żąć, gdy literalny oracz dogonił go i rozpoczął swoją pracę wyglądałby wprawdzie głupio i napomnieliśmy braci, aby nie wyglądali również głupio pod względem duchowym przez naleganie, by kontynuować żęcie od roku 1916, gdy oracz w wielkim Czasie Ucisku wszędzie rozpoczął swoją pracę.
W rzekomej odpowiedzi na specjalne wydatne Sztandaru Biblijnego nr 51 rozpowszechnionej przez wodzów Brzasku, jej pisarz usiłuje odwrócić cios druzgocącej siły Pisma Św. i jego logicznego wypełnienia w 1914—1916 r. przez twierdzenie, że wyrażenie „zajmie” nasuwa myśl „stopniowego zmniejszania pola żęcia” i „ponieważ oracz jest nadal przy pracy, więc musiało być pozostawione wielkie pole żęcia w roku 1916”. Sofistyka takiego rozumowania. jest oczywista już w pierwszej części tej cytaty, ponieważ choć jest prawdą, że zanim symboliczny oracz, czyli Czas Ucisku, dogonił żeńca w ostatnim z krajów w roku 1916, to już nastąpiło stopniowe zmniejszenie pola żęcia między rokiem 1914 a 1916, które objęło coraz więcej krajów. Nie jest prawdą, że po dogonieniu żeńca wszędzie przez oracza (a co było dokonane na wiosnę roku 1916) jeszcze pozostało pole do żęcia. Co więcej, sofistyka w drugiej części tego oświadczenia jest również widoczna, ponieważ oracz będzie „nadal przy pracy” przez pewną ilość lat — przez całe okresy symbolicznego trzęsienia ziemi i Anarchii Światowej, włączając Czas Ucisku Jakuba — jednak fakt, że oracz, czyli wielki Czas Ucisku będzie „nadal przy pracy” przy końcu Ucisku Jakuba nie dowodzi, iż musiało pozostać wielkie pole do żęcia” pomiędzy rokiem 1916 a tym czasem!
Natomiast co do „tłoczącego winne jagody” zajmującego „rozsiewającego nasienie”,