DZISIAJ RÓWNIEŻ MAMY OLBRZYMY NA ZIEMI

      Niewłaściwe zmieszanie natur, ludzkiej i anielskiej, doprowadziło do wytworzenia olbrzymów w dawnych czasach, przez których był wprowadzony gwałt na ziemi, poprzedzający kataklizm Potopu. Czy nie jest znamienną rzeczą, że w naszych czasach znajdujemy odpowiednik tego? Czy nie mamy olbrzymów dzisiaj – sławnych – o prawie nieograniczonej mocy wśród ludzi? Czy nie są to ci, których nazywamy trustami, międzynarodowymi kartelami i książętami finansowymi ziemi, których moc finansowa przechodzi wszelkie marzenie przeszłości? Czy nie ich działalność sprowadziła wielki czas ucisku i gwałtu na świat? Na pewno obraz tego jest dokładny.

      A teraz, w jaki sposób te olbrzymie korporacje, trusty, kartele i olbrzymie majątki zostały rozwinięte? Czy są one pogańskiego pochodzenia? O nie! Poganie nigdy nie marzyli o takich rzeczach, oni nigdy nie wymyślili tej potęgi i władzy nad ludźmi, która znajduje się w rękach tych instytucji. Wprawdzie poganie też cierpią od tych samych olbrzymów używających mechanizmów rządowych w narodach chrześcijańskich (?) celem ćwiczenia ich w diabelskiej sztuce nowoczesnej wojny i którzy powiększają swoją własną władzę i dochody przez zniewolenie narodów pogańskich dla sprośnego zysku i dla powiększenia swojej mocy. Czy te olbrzymy rzeczywiście nie kierują wojnami i nie panują nad narodami ziemi? Na pewno tak.

      Jeżeli więc te olbrzymy nie są naturalnego lub pogańskiego pochodzenia, to skąd się wzięli? Odpowiadamy, że są oni wytworem źle skierowanej energii duchowej. Duch Pański działający w Jego poświęconych dzieciach wywierał oświecający wpływ wokoło nich, doprowadzając do tego co jest znane jako obecna cywilizacja. Większość z tych tak ucywilizowanych ludzi jest daleka od tego, by była naprawdę nawrócona na wiarę chrześcijańską; niemniej jednak oświecenie, które posiadają pochodzi z chrześcijaństwa.

kol. 2

      To właśnie oświecenie nieodpowiednio przyjęte i nieodpowiednio użyte w świecie wytworzyło ducha samolubstwa, który osiągnął swój rozwój i dojrzałość w tych olbrzymach. Cała ziemia obecnie znajduje się w dużej mierze w ich mocy, w ich szponach. Pan jednak w Swojej opatrzności dozwala na wielką klęskę, aby obalić te instytucje. On sprawia, że nawet gniew człowieczy Go chwali i dokonuje zburzenia (Psalm 76:11), zapala ogień pomiędzy kapitałem a pracą, pomiędzy olbrzymami a tymi, którzy są coraz więcej przez nich uciskani i którzy znajdują się pod ich kontrolą – celem stoczenia walki na śmierć, która rzeczywiście oznaczać będzie zniszczenie instytucji cywilnych, religijnych, politycznych, społecznych i finansowych teraźniejszego złego świata w wielkim czasie ognia i zamieszania.

      Kto będzie zbawiony w tym czasie? Kto przeżyje tę burzę? Słowo Pańskie do Jego poświęconych naśladowców mówi: „Przetoż czujcie, abyście byli godni ujść tego wszystkiego, co się dziać ma, i stanąć przed Synem człowieczym” (Łuk. 21:36). Powinniśmy czuwać, abyśmy nie upadli w tym czasie powszechnego zamieszania i sidła, które przychodzą na cały świat celem doświadczenia serc ludzkich i głębokiego zorania ich lemieszem ucisku, który ostatecznie w nowej dyspensacji okaże się błogosławieństwem, ale który w obecnym czasie będzie bardzo strasznym uciskiem. Dzięki Bogu, że mamy tęczę obietnicy, tęczę widzianą przez tych, którzy mają oczy wiary i którzy patrzą na te sprawy przez Słowo Boże. Tą tęczą jest Boska obietnica, że nigdy już więcej nie będzie takiej wielkiej klęski nad światem, że przez tę klęskę ustanowione zostanie Królestwo drogiego Syna Bożego i że nigdy już więcej nie będzie świat pozostawiony ani upadłym ludziom i demonom. księcia tego świata ani królestwom tego świata, ale Ten, który odkupił świat będzie, jego Panem i Królem, a panowanie to nie będzie dane innemu ludowi ani nie będzie pozostawione drugim (Dan. 2:44). Gdy więc Mesjasz podbije i podda wszelkie nieposłuszeństwo i wszelką rzecz przeciwną woli Bożej, wówczas Królestwo będzie oddane Bogu i Ojcu, aby Bóg był wszystkim we wszystkich (1Kor. 15:24-28).

kol. 1

PYTANIA I ODPOWIEDZI

ŻĘCIE PSZENICY I KĄKOLU

      Pytanie: Czy praca Żniwa opisana w Obj. 14:17-20 następuje chronologicznie po skończonej pracy opisanej w wierszach od 14-16?

      Odpowiedź: W zgodzie z myślą br. Russella (Z 3327, 4873; B 111; D 75; F 247) rozumiemy, że praca żęcia opisana w Obj. 14:17-19 jest tą samą pracą co gromadzenie kąkolu w snopki,
kol. 2
co jest opisane u Mat. 13:30, 40-42. Natomiast praca żęcia opisana w Obj. 14:14-16 jest tą samą pracą co gromadzenie pszenicy, a która to praca opisana jest u Mat. 13:30, 43. Rozumiemy nadal, że gromadzenie (a nie żęcie) pszenicy do spichlerza rozpoczęło się w roku 1878 wraz z pierwszym zmartwychwstaniem, a skończyło się z zabraniem ostatniego członka Małego Stadka i że rzucanie grona winnicy ziemi do prasy oraz tłoczenie prasy rozpoczęło się w roku 1914.

poprzednia strona – następna strona