MILIONGODZINNE ŚWIATŁO A „WIECZNE ŚWIATŁO”

(B. S. ’61, 15)

      W tym „czasie końca”, gdy wielu biega „tam i sam” jak nigdy przedtem w historii, a znajomość się wielce rozmnożyła (Dan. 12:4), w czasie, który jest także „dniem Jego [Boskiego] przygotowania” dla zapoczątkowania Królestwa Bożego i panowania pokoju, gdy pojazdy „po ulicach grzmią i po rynku skrzypią” i „jako błyskawice biegają” (Nahum 2:3, 4), daje się zauważyć wiele ciekawych i cudownych odkryć i wynalazków, które następują jako przebłyski nadchodzących błogosławieństw dla rodzaju ludzkiego w Królestwie Bożym na ziemi.

      Wśród nich znajduje się niedawno udoskonalona żarówka elektryczna, której trwałość świetlna – jak się twierdzi – ma wynieść milion godzin! Wyobraźcie sobie, że żarówką, która będzie świecić osiem godzin dziennie, można by świecić codziennie ponad 342 lata, czyli aż do roku 2302! (Pisane w roku 1961). Pomyśl o dogodności posiadania światła żarówki świecącej tak długo!

      Chrześcijanie jednak posiadają światło, które niezmiernie je przewyższa i trwa NA WIEKI! Bóg powołał nas z ciemności ku dziwnej SWOJEJ światłości” (1Piotra 2:9). Zatem możemy powiedzieć: „PAN jest światłością moją i zbawieniem mojem” (Psalm 27:1), bo jest On WIECZNY (Psalm 90:2; Izaj. 57:15)! W proroctwie Izajasza 60:19, 20 Bóg mówi do prawdziwego ludu Bożego: „PAN będzie światłością twoją wieczną, a Bóg twój sławą twoją”. Światło to nigdy się nie zaćmi. Bóg jest „Ojcem światłości, u którego niemasz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego” (Jak. 1:17).

      Pod kierownictwem Boga, Jezus jest naszym wielkim wiecznotrwałym światłem. On powiedział: „Jam jest światłość świata; kto mię naśladuje nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota”; „Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, kto wierzy w mię w ciemnościach nie został” (Jan 8:12; 12:46).
kol. 2
Przez wiarę w zasługę okupowej ofiary Jezusa, przez Światłość Świata, przykrywającą nasze niedoskonałości, możemy zbliżyć się i mieć społeczność z Bogiem, wielkim źródłem światła (1Jana 1:5-7).

      Wkrótce wszyscy nie wybrani z rodzaju ludzkiego, którzy nie posiadali zbawiennej znajomości Jezusa Chrystusa w obecnym Wieku Ewangelii, przyjdą także do „rozświecenia znajomości chwały Bożej w obliczu Jezusa Chrystusa”; „bo się objawi chwała Pańska, a ujrzy to wszelkie ciało społem” (2Kor. 4:5; Izaj. 40:5), ponieważ Jezus „był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat” (Jan 1:9).

      Tak więc „we właściwym czasie” wszyscy nie wybrani (1Tym. 2:4-6) – a to obejmuje nawet grzeszników Sodomy, którzy umarli nie mając nigdy możności usłyszeć o jedynym imieniu pod niebem danym ludziom, przez które możemy być zbawieni (Dz. 4:12; Ezech. 16:46-63; Mat. 10:15; 11:24) – będą przebudzeni w czasie zmartwychwstania i przyprowadzeni do zobaczenia dwóch wielkich Świateł, Boga i Jezusa, albowiem Jezus obiecał (Jan 12:32): „A ja jeśli będą podwyższony od ziemi, pociągnę wszystkich do siebie”. Czy nie dla tego powodu Jezus „stał się ciałem” (Jan 1:14), „aby z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował” (Żyd. 2:7)?

      Dopiero gdy każdy zostanie odpowiednio oświecony i pociągnięty przez Jezusa, zależeć będzie od każdej osoby, czy okaże się godną czy nie życia wiecznego, czyli wejścia do ziemskiej fazy Królestwa, Nowego Jeruzalemu, o którym czytamy: „Chwała Boża oświeciła je, a świecą jego jest Baranek [Jezus]” (Obj. 21:23). Oddajemy chwałę Bogu za to, że przyszliśmy do Niego, tj. do Światła Wiecznie trwałego przez Jego Syna, cudowne Światło Żywota i że On jest Światłem Świata, które w słusznym czasie oświeci każdego człowieka!

kol. 1

TRZECIORZĘDNE ŁASKI BOSKIEGO CHARAKTERU

(E. tom 1, roz. 6)

      NATURA I NAZWY TRZECIORZĘDNYCH ŁASK. CICHOŚĆ. GORLIWOŚĆ. UMIARKOWANIE. WIELKODUSZNOŚĆ LUB DOBROĆ. WIERNOŚĆ.

      W naszym badaniu doszliśmy do trzeciorzędnych łask Boskiego charakteru. Książka ta zaczęła się od rozdziału zatytułowanego: „Istnienie Boga”. Posuwała się ona naprzód rozdziałami o Boskich przymiotach. Najpierw w nich rozpatrywaliśmy czternaście przymiotów Boskiej Istoty, potem zaczęliśmy rozpatrywać Jego przymioty charakteru, omawiając najpierw Jego cztery wyższe pierwszorzędne łaski, potem czternaście Jego niższych pierwszorzędnych łask, a w końcu dziesięć Jego drugorzędnych łask. Pozostają nam jeszcze do zbadania
kol. 2
trzeciorzędne łaski Boskiego charakteru, które weźmiemy teraz pod uwagę, prosząc o błogosławieństwo Boże w naszym badaniu trzeciorzędnych przymiotów Boskiego charakteru.

      Na początku tego badania spotykamy się z pytaniem: Co mamy rozumieć przez trzeciorzędne przymioty lub łaski charakteru? Aby właściwie ocenić odpowiedź na to pytanie, powinniśmy najpierw odświeżyć naszą pamięć co do tego, co mamy rozumieć przez pierwszorzędne i drugorzędne przymioty lub łaski charakteru.

poprzednia strona – następna strona