Teraźniejsza Prawda nr 240-241 – 1968 – str. 75
zwierząt dotkniętych trychiną nie jest tak ogólnie jedzone. Główną więc przyczyną trychinozy w ludziach jest jedzenie wieprzowych kotletów zarażonych trychiną, świeżej szynki, polędwicy, kiełbas i innych wyrobów wieprzowych lub częściowo wieprzowych, włączając popularne „ciepłe kiełbaski” i liczne „kanapki hamburskie”. Od wielu lat lekarze i amerykańskie władze rządowe ostrzegają ludzi, „aby się strzegli różowej wieprzowiny” i aby „starannie piekli wieprzowinę”, ale rada ta w dużej mierze nie jest brana pod uwagę. Według Encyklopedii Britannica, wydanie z 1963 roku, „Oblicza się, że około 28.000.000 osób w całym świecie jest zarażonych trychiną i że 21.000.000 z nich żyje w Stanach Zjednoczonych. Prawdopodobnie 350.000 nowych zarażeń tą chorobą, rozwija się każdego roku w Stanach Zjednoczonych”.
Lekarze mówią nam, że są trzy stadia rozwoju trychinozy. Pierwsze stadium następuje wtedy, gdy otorbione larwy po opuszczeniu ich torbielów podróżują z żołądka do cienkiego jelita, gdzie na jego ścianach się ustalają. Tam robaczki te, samce i samice, szybko dochodzą do dojrzałości. Po skojarzeniu się, maleńkie młode żyjątka mogą być rozmnażane przez sześć tygodni lub więcej; każda samica potrafi znieść 1.000 do 1.500 mikroskopijnych larw. Larwy te dostają się do serca, skąd następnie dostają się do całego obiegu krwi. To pierwsze stadium może zaznaczać się mdłościami, wymiotowaniem, rozwolnieniem, krwawieniem jelit i bólami brzucha. Następnie w drugim stadium, gdy larwy pędzą w strumieniu krwi, to mogą być przyczyną gorączki, puchnięcia nóg i twarzy, słabości, zmęczenia, bólu głowy, wyrzutów skórnych, bólu gardła lub zapalenia krtani z kaszlem. Trzecie stadium, podczas którego robaczki dostają się do licznych tkanek i osiadają w kontrolowanych przez wolę włóknach mięśni, gdzie żyją przez wiele lat, zaznacza się przez znaczny ból mięśni i sztywność w stawach. Mogą ukazać się objawy choroby serca i zapalenie płuc nie jest niezwykłą komplikacją. Larwy mogą dostać się do rdzenia kręgowego i do mózgu powodując objawy podobne do zapalenia opon mózgowych, do zapalenia mózgu lub do paraliżu. Zaawansowane stadia mogą również zaznaczać się obłędem i śpiączką.
TRYCHINOZA NIEŁATWA DO WYKRYCIA
Różnorodność objawów była źródłem zakłopotania i zamieszania dla lekarzy. W niedawnej epidemicznej trychinozie, większość wypadków była rozpoznana jako grypa, influenca lub zapalenie zatok zanim odkryto błąd orzeczenia. Z powodu braku wiarygodnego badania rozpoznawczego, doktorzy pomieszali trychinozę z około pięćdziesięcioma chorobami rozciągając się od duru brzusznego aż do ostrego alkoholizmu. Ból w waszym ramieniu lub nodze może być zapaleniem stawów lub reumatyzmem. ale może on też być trychinoza.
kol. 2
Ponieważ choroba ta nie jest łatwa do rozpoznania i doktorzy wahają się powiedzieć swoim pacjentom, że są „robaczywymi” z powodu jedzenia wieprzowiny i w inny sposób i ponieważ wszystkie rozpoznane wypadki nie są podane władzom zdrowia, więc panowanie trychinozy może być o wiele większe niż się oblicza. Główny chirurg Thomas Parran z Amerykańskiej Służby Zdrowia Publicznego podaje, że „jedna z każdej serii sześciu próbek ludzkich zbadanych w laboratorium wykazuje, iż jest zarażona trychiną”. Członek Komisji Zdrowia z Nowego Jorku John L. Rice mówi, że trychinoza jest „głównym problemem zdrowia publicznego”.
Doktor Hali, światowej sławy parazytolog, podjął się pracy wykrycia faktów o trychinozie jako narodowej pladze. Twierdzi on, że wiele tysięcy ludzi umarło z powodu trychinozy, podczas gdy ich leczono na co innego, że 99 procent wypadków ostrej trychinozy nie jest rozpoznanych przez lekarzy i że choroba ta jest różnie nazywana: chorobą serca, międzyżebrowym zapaleniem nerwu i całym szeregiem innych nazw. Władze lekarskie twierdzą, że 50 procent zgonów ludzi w wieku ponad 30 lat jest spowodowany trychinoza, chociaż ogólnie nie są oni uznani na tę chorobę. Ponieważ, jeżeli trychiną usadowiła swoją hodowlę w jakimkolwiek szczególnym organie i osoba ta umiera, to choroba jest zazwyczaj przypisana temu organowi, a nie przyczynie, która była odpowiedzialna za jego rozpad.
Podając o obserwacji trychinozy prowadzonej przez grupę ekspertów lekarskich z Ośrodka Medycznego Szpitala Cornell w Nowym Jorku, redaktor naukowy z New York Herald Tribune Eari Ubell wyjawia, że odkrycia o tej chorobie były wstrząsające dla ekspertów. Cytuje on wypowiedź doktora S. E. Goulda z Uniwersytetu Wayne, który określa sytuację jako coś w rodzaju narodowej hańby. Pan Ubell zaznacza, że obserwacja wykazuje, iż trychinoza „uderza prawie co czwartą osobę w pewnym okresie życia. Ona zabija około 6 procent ludzi, którzy są nią dotknięci”.
Doktor Owens S. Parret, który dokonał obszernego badania chorób powstających z pokarmu zwierzęcego, oświadcza: „Niezwykła wiedza lekarska była dana Hebrajczykom w starożytności przez proroka Mojżesza. Odnosząc się do Mojżesza, Virchów znany jako „Ojciec Nowoczesnej Patologii” powiedział, że „Mojżesz był największym higienistą jakiego świat widział”. Spolegając na objawionej znajomości i nie posiadając naukowego wyposażenia, Mojżesz nauczał w jej głównych częściach prawie każdą zasadę higieny obecnie praktykowanej. Wśród nich znajdujemy zapobieganie chorobom, dezynfekcję dokonywaną przy pomocy ognia i wody, kontrolę epidemii przez ogłoszenie choroby i odizolowanie jej lub tych, którzy zostali nią dotknięci, oraz poddanie całkowitej dezynfekcji wszystkich rzeczy, które mogłyby być zarażone. Cieszono się osobistą czystością, wymagano usuwania ściekowej