WIZJA CHWAŁY KRÓLESTWA

(Mateusz 16:27-17:9)

      Po przeciwstawieniu z jednej strony drogi ofiary z jej wielką nagrodą życia wiecznego, a z drugiej przemijających rzeczy tego świata (Mat. 16:24-26), nasz Pan zachęcał Swoich uczniów do oczekiwania radości nadchodzącego chwalebnego Królestwa, które miało być ustanowione podczas Jego Wtórego Przyjścia: „Albowiem Syn człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z Anioły swoimi, a tedy [nie przedtem, jak to niektórzy błędnie nauczają] odda każdemu według uczynków jego. Zaprawdę powiadam wam: Są niektórzy z tych, co tu stoją, którzy nie ukuszą śmierci, ażby ujrzeli Syna człowieczego, idącego w Królestwie swoim” (wiersze 27, 28; Mar 9:1; Łuk. 9:27).

      Jezus nie mówił, że wszyscy Apostołowie to zobaczą, lecz tylko „niektórzy” z nich. Następnie, po sześciu dniach („po ośmiu dniach” – Łuk. 9:28, licząc dzień, w którym słowa te były wypowiedziane i dzień, w którym się to wypełniło) nasz Pan zabrał Piotra, Jakuba i Jana, trzech Apostołów najbardziej zaawansowanych w wierze i gorliwości, na górę wysoką i podczas gdy modlił się z nimi (Łuk. 9:29); „przemieniony jest przed nimi”, „stał się inakszy kształt oblicza jego”.

      Scena przemienienia była dalszą lekcją nauki w zgodzie z tym, co już poprzednio nasz Pan
kol. 2
wyjaśnił (Mat. 16:21; Mar 8:31; Łuk. 9:22), mianowicie, że Syn Człowieczy musi być zlekceważony przez przedniejszych kapłanów i starszych, że musi być ukrzyżowany i musi powstać od umarłych, nim może wejść do Swojej chwały – Królestwa, w którym obiecał On udział Apostołom. Był to więc obraz lub „wizja” chwały naszego Pana w Jego Królestwie i było to zamierzone w celu zapewnienia Apostołów o pewności tego Królestwa, pomimo jawnego zawodu wszystkich nadziei Królestwa doznanego w ukrzyżowaniu naszego Pana. Wizja ta była niewątpliwie nader ważna jako pomoc dla wiary Apostołów w Jezusa jako przyobiecanego Mesjasza. albowiem przebieg wydarzeń, jaki miał nastąpić w następnych kilku miesiącach miał się tak wielce różnić od tego wszystkiego, czego się oni spodziewali.

      Apostoł Piotr, jeden z trzech Apostołów obecnych przy tej okazji, zupełnie dowodzi tego poglądu – że ta przemiana była wizją godności Chrystusowej i chwały w Królestwie – ponieważ pisząc na ten temat mówi: „Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując [w greckim muthois, bajki], uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego Jezusa Chrystusa moc i przyjście [w greckim parusia, tysiącletnią obecność Chrystusa w mocy Królestwa],

poprzednia strona – następna strona