Teraźniejsza Prawda nr 239 – 1968 – str. 63
Syna Bożego i jawnie go sromocą” (Żyd. 6:4,6); „Albowiem jeślibyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, nie zostawałaby już ofiara za grzech” (Żyd. 10:26); „Jestci grzech na śmierć” (1Jana 5:16).
(3) Grzechy częściowo dobrowolne a częściowo wynikające ze słabości lub ignorancji, albo też z ignorancji i słabości nazywane czasami grzechami mieszanymi: „Ten zasię sługa, któryby znał wolę pana swego, a nie był gotowym ani czynił według woli jego, wielce będzie karany” (Łuk. 12:47). „Tedy się począł przeklinać i przysięgać mówiąc: Nie znam tego człowieka … I wspomniał Piotr na słowa Jezusowe … a wyszedłszy precz, gorzko płakał” (Mat. 26:74, 75).
B.S. ’62, 70.
W JAKI SPOSÓB POPEŁNIA SIĘ GRZECH
Pytanie: W jaki sposób może być popełniony grzech?
Odpowiedź: Biorąc ogólnie są cztery sposoby popełnienia grzechu:
(1) Myślą: „A widząc Pan, że wielka była złość ludzka na ziemi, a wszystko zmyślanie myśli serca ich tylko złe było po wszystkie dni” (1Moj. 6:5); „jeżeliś źle myślał, połóżże rękę na usta” (Przyp. 30:32); „Myśli ich są myśli nieprawości” (Izaj. 59:7).
(2) Pragnieniem: „Każdy, który patrzy na niewiastę, aby jej pożądał, już z nią cudzołóstwo popełnił w sercu swoim” (Mat. 5:28).
(3) Mową: „Jeśli kto nie upada w słowie, ten jest doskonałym mężem, który też może na wodzy trzymać i wszystko ciało” (Jak. 3:2).
(4) Uczynkiem: „Były złe uczynki ich” (Ew. Jana 3:19).
B.S. ’62, 70.
BLUŹNIERSTWO PRZECIWKO DUCHOWI ŚWIĘTEMU
Pytanie: Co jest bluźnierstwem przeciwko Duchowi Świętemu?
Odpowiedź: Słowo bluźnić znaczy mówić źle. Bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu Boga, mocy lub Jego usposobieniu, byłoby aktem mówienia źle o jakiejkolwiek nauce, dziele, przymiocie lub planie Bożym, wbrew przekonaniu mówiącego. Nasz Pan przestrzegał przed tym grzechem w Ew. Mat. 12:31, 32. Z kontekstu widzimy, że Jezus właśnie użył tej Boskiej mocy lub Ducha Świętego, danego mu przez Boga, aby wypędził diabła. Faryzeusze, którzy widzieli ten cud, nie będąc w stanie temu zaprzeczyć, starali się odwrócić jego siłę twierdzeniem, że było to uczynione mocą szatańską. W odpowiedzi na to, Jezus wyraźnie zaznaczył, że moc, której użył, nie była Jego własną. Zapewnił On, że to była Boska moc lub wpływ, mówiąc: „ja duchem Bożym wyganiam diabły”. Następnie Jezus zganił ich za złośliwe przypisywanie złemu źródłu tego, co było dobrym uczynkiem, któremu oni nie mogli
kol. 2
zaprzeczyć nie dając żadnego dowodu o grzechu, samolubstwie, ambicji lub jakiejkolwiek rzeczy przeciwnej Boskim zarządzeniom danym Jego sprzymierzonemu ludowi w owym czasie.
Jezus wykazał im, że w swojej ignorancji i ślepocie mogli mylnie interpretować Jego Samego, jak i Jego słowa i uczynki i że w podobnej ślepocie mogli też mylnie tłumaczyć i mówić źle o wielu sprawach Bożych; ale, gdy raz moc Boża była przez nich tak jasno widziana w bezpośrednim kontraście z mocą diabelską, to fakt, że mówili o niej źle, wskazywał Jezusowi wyraźnie (On znał ich myśli — w. 35), iż ich serca były w jak najbardziej bezbożnym stanie. Bluźnierstwo przeciwko Bogu (takie jak ignoranckie twierdzenie, że będzie Bóg męczył wiecznie większą część rodzaju ludzkiego) lub przeciwko Jezusowi (takie jak nieświadome twierdzenie, że Jezus narodził się z cudzołóstwa lub z ziemskiego ojca, jak to niektórzy utrzymują, lub też, że Jezus oszukiwał, gdy mówił o swej przedludzkiej egzystencji) może być odpuszczone ludziom — ono będzie im odpuszczone po odpowiedniej skrusze — ponieważ nieświadomość nastąpiła z powodu upadku a Okup został złożony za wszystkich, którzy mają udział w upadku i jego przekleństwie. Lecz grzechy przeciwko wyraźnym objawom łaski nie mogą być przypisane nieświadomości i słabości ciała, czy też dziedziczności, lecz muszą być przypisane świadomej upartości i przewrotności serca, a to jest niewybaczalne.
Jeśli grzech nie jest zupełnie świadomy, np. gdy jest to grzech mieszany, w którym jest tylko pewna doza samowoli lub gdy jest to samowola przeciwko pewnej ilości światła, to niechybnie nastąpią „chłosty”. Jeśli grzech będzie świadomy w większym stopniu lub przeciwko większej mierze światła i większej łasce połączonej ze świętą mocą Bożą, to musi być zastosowana sroższa chłosta. Lecz, jeśli przestępstwo pociąga za sobą zupełne, jasne pojęcie dobrego i złego oraz zupełnie świadomą opozycję przeciwko świętej mocy Bożej, to oznaczałoby to wieczne zniszczenie, Wtórą Śmierć, zupełną zapłatę za grzech (Psalm 37:38; 145:20; Izaj. 1:28; 2Tes. 1:8, 9; 2Piotra 2:1,12; Dzieje 3:23; Obj. 21:8).
Przebaczenie grzechów zapewnione przez Okup przykrywa grzechy wypływające z nieświadomości lub słabości, albo z obydwóch rzeczy będących wynikiem upadku, lecz nie osobiste, dobrowolne i rozmyślne grzechy popełnione przeciwko światłości. Jednak nie zapominajmy, że liczne grzechy zawierające pewną miarę samowoli są także połączone z pewną miarą słabości lub ignorancji prawdziwych zasad, lub też z pewną miarą słabości i ignorancji tychże zasad. Odpowiednio do jego nieświadomości i słabości każdy grzech jest przebaczalny przez łaskę Bożą w Chrystusie — przez wiarę w Chrystusa i przyjęcie Jego pojednania; tak samo w tym stopniu w jakim