Teraźniejsza Prawda nr 239 – 1968 – str. 57
obala również pogląd brata Rutherforda, że chociaż Rok Pański 29 zaczął czas Żniwa, praca Żniwa — żęcie nie zaczęła się aż do Zesłania Ducha Świętego R.P. 33.
(g) Przed Zesłaniem Ducha Świętego, gdy zaczęło się zsypywanie do spichrzów — ostatnie działanie Żniwa, sześć innych poprzedzających działań Żniwa znajdowało się już w stanie wykonywania. Ustępy poprzednio zacytowane dowodzą, że praca żęcia, pierwsze z siedmiu działań Żniwa, robiona była od początku nauczania naszego Pana, a Łuk. 22:31 pokazuje, że Piotr został przesiany, podczas gdy ostatnie opowiadania, o karierze naszego Pana, wskazują, że wszyscy Apostołowie i wielu innych tego. Przesiewanie jest szóstym działaniem Żniwa było przesianymi przed Zesłaniem Ducha Świętego, a zatem poprzedzające je działania wykonywały się przed wydaniem naszego Pana. Fakt, że ostatnie działanie Żniwa, zsypywanie do spichrzów, zaczęło się z Zesłaniem Ducha Świętego (Z. 1916, str. 264, szp. 2, par. 2) dowodzi, że inne działania Żniwa były w wykonywaniu przed Zesłaniem i że pierwsze z nich, żęcie, musiało zacząć się na dłuższy czas przed Zesłaniem Ducha Świętego, a zatem jak dowiedzione zostało w R.P. 29.
A więc jak dowodzi siedem powyższych argumentów żęcie znajdowało się w stanie wykonywania już przeszło trzy i pół roku przed Zesłaniem Ducha Świętego R.P. 33. Przeto z Równoległych Dyspensacji wynika, że żęcie znajdowało się w stanie wykonywania od października 1874 do kwietnia 1878.
(7) Fakty obficie dowodzą, że żęcie trwało od października 1874 do kwietnia 1878. Proces czyli działanie żęcia obejmuje dwie rzeczy: aby sierp Prawdy Żniwa obracany był w ręku i aby ścinał łodygi zboża, to jest odłączał je od miejsca, na którym urosły, (1) W omawianym czasie następujące Prawdy Żniwa ogłoszone zostały w konwersacjach, wykładach i w badaniach biblijnych: „Śmiertelność Duszy”; ,,Śmierć, a Nie Męki Wieczne, jako Kara za Grzech”; „Okup”; „Restytucja”; „Czas, Sposób i Cel Powrotu Naszego Pana”; „Wybieranie Kościoła”; „Tysiącletnie Panowanie Chrystusa”; „Przyszłe Doświadczenie”; „Trwałość Ziemi” itd., itd. W dodatku do ustnego głoszenia tych prawd w owych latach, następujące wydawnictwa głosiły w owym czasie te same prawdy za pomocą słowa drukowanego: Broszury: „Cel i Sposób Powrotu Naszego Pana” wydana przez naszego Pastora, i „Trzy Światy” przez brata Barboura oraz miesięcznik „Herald of the Moning”, wydawany przez braci Barboura, Russella i Patona. (2) Wskutek tej propagandy setki braci pozyskanych zostało dla tych prawd i rozłączyło się z Babilonem. Tym sposobem ziarna pszenicy odłączone zostały od łodyg, na których urosły, za pomocą sierpa Prawdy — to jest, że żęcie znajdowało się w stanie wykonywania od roku 1874.
Dalej znów fakt, że istniała pewna liczba
kol. 2
klas ludu Prawdy, utworzonych w ciągu tych lat dowodzi, że drugie działanie pracy Żniwa, to jest wiązanie w snopy już się odbywało. Była jedna klasa w Allegheny, Pa., druga w Rochester, N. Y., i trzecia w Almond, Mich., a w innych miejscach były mniejsze grupy braci.
Następnie fakt, że szóste działanie Żniwa, pierwsze przesiewanie Żniwa Wieku Ewangelicznego, zaczęło się na Wielkanoc 1878, odpowiadając przesiewaniu połączonemu ze śmiercią naszego Pana dowodzi, że przed Zesłaniem Ducha Świętego 1878 sześć działań Żniwa znajdowało się na pewien dłuższy czas przed rokiem 1878. Tak tedy fakty dowodzą, iż żęcie zaczęło się w roku 1874.
Na dowód, że żęcie zaczęło się w roku 1874 jeszcze inne oprócz podanych wyżej siedmiu argumentów, mogłyby być przytoczone — jak na przykład mierzenie linii podłogi w Wielkiej Galerii Wielkiej Piramidy, ukończone w roku 1914, które dowodzi, że 40 lat pracy Żniwa zaczęło się w roku 1874; lecz uważamy, że dostateczna liczba dowodów została dana, .aby dowieść nasz drugi punkt. Uważając go za dowiedziony, przechodzimy teraz do trzeciego zadania.
III. Pastor nasz nigdy nie nauczał, jakoby żęcie zacząć się miało w kwietniu 1878, a skończyć w kwietniu 1918.
(1) Brat Rutherford i jego zwolennicy oraz brat Olson i jego zwolennicy utrzymują, że Pastor nasz nauczał, iż żęcie zaczęło się w kwietniu 1878, a skończyło się w kwietniu 1918. Zaprzeczamy temu. Artykuł, na którym oni opierają swoje twierdzenie (Z. 1916, str. 263-265) nie wypowiada tych myśli, które mu tak łaskawie bywają przypisywane. Radzimy naszym drogim braciom, aby przeczytali go raz i drugi, a jeżeli potrzeba — i trzeci, i niech sami zobaczą, że nie naucza on tego. Bardzo uważne badanie tego artykułu nie wykazuje, jakoby te daty podawane były za początek i koniec pracy żęcia. Czy by bracia ci nie zechcieli powiedzieć nam, w którym miejscu artykuł ten podaje owe daty, jako początku i końca żęcia?
(2) Nie tylko, że artykuł ten nie naucza, że kwiecień 1878 i kwiecień 1918, są datami początku i końca żęcia, lecz nie ma w nim nic takiego, co by wskazywało na te daty jako na początek i koniec. Są dwa powiedzenia w tym artykule, z których brat Rutherford i inni wyciągnęli te daty, lecz całkiem mylnie. Jedno z tych powiedzeń jest (str. 264, szp. 2, par. 2,6), że koniec gniewu na Izraela przypadł w kwietniu 73 i że datą odpowiadającą tej dacie jest kwiecień 1918. Powiedzenie to jest prawdziwe, lecz nie odnosi się wcale do żęcia, lecz raczej do palenia plew, a oczywiście ukończenie palenia plew w cielesnym Izraelu nie może być równoległe z żęciem pszenicy w Izraelu duchowym. Ludzie wyciągający takie błędne wnioski nie są bezpiecznymi przewodnikami.