Teraźniejsza Prawda nr 234-235 – 1967 – str. 95

jedna klasa na Dziedzińcu w Epifanii. Nie jest to wcale ubliżeniem jemu (E. tom 5, 39, 40), ponieważ nie nadszedł jeszcze właściwy czas, aby ta rzecz była jaśniej zrozumiana.

      Kiedy minął rok 1914 i nadszedł właściwy czas, to Pan odkrył (przez br. Johnsona), że po roku 1914 w okresie Epifanii w jej ścisłym 40-letnim sensie na Dziedzińcu znajdowała się nie tylko jedna klasa – Wielkiego Grona – ale trzy następujące klasy: (1) Nie poświęceni tymczasowo usprawiedliwieni (włączając wielu z tych, którzy weszli tam od roku 1914) a którzy nie będą usunięci z Dziedzińca aż w roku 1954 (zamiast w 1914 jak to spodziewał się br. Russell) (2) Wielkie Grono usunięte z Świątnicy i (3) nie spłodzeni z Ducha, lecz poświęceni – Młodociani Godni – którzy nigdy nie byli w Świątnicy. Stąd po roku 1914 Prawda o Dziedzińcu Epifanicznym rozwinęła się ponad spodziewania br. Russella (Przyp. 4:18, A 30-48; E. tom 6, 31-43).

      Bardzo podobnie do nauk br. Russella odnośnie Dziedzińca Epifanicznego, br. Johnson aczkolwiek utrzymywał, że poświęcenie jest zawsze na miejscu (T.P. ’28, 93, pyt. 18) i że po roku 1954 będą poświęcający się, to jednak nauczał na temat Obozu Epifanicznego, że po roku 1954 Obóz będzie się składał tylko z jednej ogólnej klasy, nie poświęconych Niby-Wybrańców. Tak jak br. Russell dopuszczał tylko jedną klasę – Wielkiego Grona – na Dziedzińcu po roku 1914 i to jedną klasę usuniętą z Świątnicy na Dziedziniec, tak podobnie br. Johnson dopuszczał tylko jedną klasę – Niby Wybrańców – w Obozie Epifanicznym po roku 1954 i że klasa ta składa się w dużej mierze z tych, których usunięto z Dziedzińca do Obozu. Br. Johnson twierdził, że „Obóz [Epifaniczny]
kol. 2
w skończonym obrazie przedstawia poprzednich usprawiedliwionych z wiary, którzy trzymają się Okupu i praktykują sprawiedliwość oraz nawróconego Izraela; Obóz Epifaniczny w skończonym obrazie jest to stan prawdziwie pokutujących i wierzących, lecz nie poświęconych żydów i pogan” (P ’40, 13; E. tom 10, 209).

      Gdy minął rok 1954 i nadszedł właściwy czas, to Pan wyjaśnił, że jest nie tylko jedna klasa – lojalni nie poświęceni Niby-Wybrańcy – ale trzy klasy w Obozie Epifanicznym po roku 1954, a mianowicie: (1) nominalny lud Boży z Wieku Ewangelii; (2) Lojalni nie poświęceni Niby-Wybrańcy, włączając tymczasowo usprawiedliwionych, którzy zostali usunięci z Dziedzińca, jak również inni tymczasowo usprawiedliwieni i wierzący w Przymierze żydzi, którzy od tego czasu przyszli do Obozu Epifanicznego i dodatkowo włączając tych spośród tymczasowo usprawiedliwionych, którzy stali się (3) Poświęconymi Obozowcami Epifanicznymi (zob. T.P. ’60, 58, par. 49).

      Z chwilą, kiedy przyjdziemy do czasu ponownego dostosowania przy końcu Epifanii w szerszym sensie, wszyscy z klasy (1) będą usunięci z Obozu do stanu przedstawionego przez miejsce poza Obozem, które w okresie Wieku Ewangelii przedstawiało stan tych, którzy nawet nie byli nominalnym ludem Bożym. To dostosowanie pozostawi w Obozie Epifanicznym tylko wierzących w Chrystusa jako Zbawiciela i Króla w skończonym obrazie, włączając do nich po roku 1954 Poświęconych Obozowców Epifanicznych. Gdy droga Świętobliwości zostanie otwarta, to Obóz Epifaniczny zamieni się w Obóz Tysiąclecia, „stan świata doznającego Restytucji” (P. ’40, 14, por. 55, 13, kol. 2). (P. ’63, 30).

ROCZNE SPRAWOZDANIE Z WIECZERZY PAŃSKIEJ

      Poniżej podajemy statystykę z obchodzonej przez braci Wieczerzy Pańskiej, w której co najmniej dziesięć osób brało udział. Ogółem 218 zborów podało nam swe sprawozdania z obchodzenia tej świętej usługi. Ponieważ nasi bracia w Afryce wzrastają w znajomości i łasce, więc tego roku załączyliśmy ich statystykę. Oby nasza ocena Baranka Wielkanocnego (1Kor. 5:7) nigdy nie zmniejszała się, ale przeciwnie oby coraz więcej wzrastała w miarę, jak staramy się we wszystkich rzeczach wiernie wypełniać wolę Ojca w stosunku do siebie samych!

Inyang Udo Ika, Nigeria – 556
Calabar, Nigeria – 480
Ikot Akpa Edung, Nigeria – 375
Ntak Afaha Anang, Nigeria – 300
Ekpot Nsit, Nigeria – 291
Ikot Ekpan Eket, Nigeria – 266
Ikot Osum Asutan, Nigeria – 188
Poznań, Polska – 186
Łódź, Polska – 170
Umomei, Nigeria – 157
Ikot Okubo Offot, Nigeria – 128
Arochuku, Nigeria – 105
Eman Ukpa, Nigeria – 88
Lublin, Polska – 87
Northern Ngwa, Nigeria – 81
Bydgoszcz, Polska – 79
Ndot Abak, Nigeria – 68
Katowice, Polska – 64
Dzierżoniów, Polska – 63
Wrocław, Polska – 57
Araucaria, Brazylia – 55
Warszawa, Polska – 55
Kraków, Polska – 52
Thottakad, India – 50
Lens, Francja – 47
Auchel, Francja – 44
Bielsko Biała, Polska – 43
Tychy, Polska – 43
Dąbrowa Górn., Polska – 38
Łosiniec, Polska – 37

poprzednia stronanastępna strona