Teraźniejsza Prawda nr. 228-229 – 1966 – str. 91

małym dzieciom, jak i wszystkim innym z rasy Adamowej, aby zstąpili do nieświadomego snu śmierci. Odtąd „umarli o niczym nie wiedzą” (Kazn. 9:5, 10; Ijob 14:21; Psalm 6:6). Te dzieci, które umarły spokojnie „śpią” — one „śpią w Jezusie”. Lecz z powodu, że Jezus dał samego siebie na ofiarę, złożywszy okup na korzyść wszystkich (1Tym. 2:6), Bóg w odpowiednim czasie przyprowadzi je ze snu śmierci przy zmartwychwzbudzeniu podczas Wtórego Przyjścia naszego Pana (1Tes. 4:13, 14; Dan. 12:2). Potem Jezus zawoła podobnie jak zawołał Łazarza (Jan 11:43) i „wszyscy, co są w grobach [włączając także małe dzieci, które umarły] usłyszą głos Jego i wynijdą” (Jan 5:28, 29; Izaj. 26:19).

      One powstaną tak, jak poszły do grobu „z ziemi ziemscy”, ponieważ „co się narodziło z ciała, ciało jest”. „Jaki jest ten ziemski [Adam], tacy też będą ziemscy” (1 Kor. 15:48). Będą one przeto znajdować się na nowej ziemi (Izaj. 65:17; 2Piotra 3:13; Obj. 21:1). „Nawrócą się [przy zmartwychwzbudzsniu] z ziemi nieprzyjacielskiej [śmierci Adamowej — 1Kor.15:26]. Jest mówię nadzieja że się potem nawrócą mówi Pan, synowie twoi do krainy swojej [ich rodzinnego grona lub granicy]” (Jer.31:16, 17). Potem będzie im dana dokładna znajomość Słowa Bożego (1Tym. 2:4; Izaj. 11:9; Jer. 31:34) i sposobność postępowania po Gościńcu Swiętobliwości do ludzkiej doskonałości (Izaj. 35:8—10). Jeżeli podporządkują się odpowiednio pod Boskie kierownictwo, które będzie w tym czasie, to ostatecznie otrzymają życie wieczne jako część klasy „owiec” (Mat. 25:34). Jeżeli zaś z serca zaniedbają odpowiednio się zastosować będą ostatecznie usunięte z rodzaju ludzkiego (Dz. 3:23; Obj. 20:7-9, 15; 21:8). Chwała niech będzie Bogu za Jego wspaniałe zarządzenie dla wszystkich włączając i tych, którzy umierają w stanie niemowlęcym lub jako małe dzieci!
(B.S. ’61, 7)

NIEDOKŁADNOŚĆ ŻYDOWSKIEJ CHRONOLOGII

      Pytanie: Dlaczego nasz i żydowski kalendarz różnią się tak bardzo w podawaniu lat od stworzenia Adama do obecnego czasu?

      Odpowiedź: Nasza chronologia w tym przedmiocie (1) podąża za zupełnymi biblijnymi okresami aż do czasu, kiedy chronologia świecka jest wiarygodna, t j. do 536 roku przed Chrystusem, a wtedy (2) przyjmuje chronologię świecką jako poprawną; podczas gdy chronologia żydowska nie czyni tego w żadnym wypadku.

      Obydwie chronologie zgadzają się aż do blisko czterech stuleci po Potopie; lecz od narodzenia Abrahama rozbiegają się. Nie dopuszczając ułamków, chronologia biblijna podaje nam 427 lat od Potopu do wejścia do ziemi Chananejskiej, podczas gdy chronologia żydowska przyznaje tylko 367 lat na ten sam okres. Zachodzi niezgodność o 60 lat z powodu tego, że Żydzi uważają, iż Abraham urodził się w 70-tym, a nie w 130-tym roku życia Tarego (zob. T. P.’64, 57, szp. 1). Tak samo chronologia biblijna podaje 430 lat od wejścia Abrahama do ziemi Chananejskiej do wyjścia z Egiptu, ustalając datę wyjścia z Egiptu na Wielkanoc roku 1615 przed Chr., podczas gdy chronologia żydowska podaje ją na Wielkanoc roku 1492 przed Chr. — różnica wynosi 123 lata.

      Chronologia biblijna podaje jako czas od wyjścia z Egiptu do Dawida — 40 lat (podróżowania po puszczy) + 6 lat (na zdobywaniu ziemi) + 450 lat (okres Sędziów) + 40 lat (panowania Saula) — na 536 lat, podczas gdy chronologia żydowska podaje na ten okres 445 lat — różnica wynosi 274 lata pomiędzy obydwoma chronologiami. Żydowski kalendarz na początku panowania Dawida jest krótszy o 274 lata. Według chronologii biblijnej upłynęło 473 lata od początku panowania Dawida do końca panowania Sedekiasza, podczas gdy chronologia żydowska przyznaje tylko 460 „lat na ten czas — różnica w tym okresie wynosi 13 lat, a od potopu aż do zdetronizowania Sedekiasza 287 lat.

      Chronologia biblijna podaje 70 lat na okres spustoszenia ziemi Izraelskiej, a chronologia żydowska podaje 51 lat — różnica wynosi 19 lat, a więc ogólna różnica wykazuje dotąd 306 lat. (Józefus jednak podaje na okres spustoszenia 70 lat). Na okres od roku 536 przed Chrystusem aż do zniszczenia Jerozolimy 70 roku po Chr. nasza chronologia podaje 606 lat, podczas gdy chronologia żydowska podaje na ten sam okres 490 lat twierdząc, że ten okres stanowi 70 tygodni z pror. Daniela. Tutaj różnica wynosi 116 lat, ogólna różnica od Potopu do 70 roku po Chr. wykazuje 422 lata.

      Według żydowskiego kalendarza obecnie żyjemy w roku 5726, podczas gdy według chronologii biblijnej licząc od stworzenia Adama żyjemy obecnie w roku 6094, różnica wynosi 368 lat. Z tego wynika, że od roku 70 po Chr. Żydzi dodali do swojej chronologii 54 lata więcej aniżeli świat pogański ma w swojej. Nawet ich chronolodzy przyznają, że ich chronologia (począwszy od roku 70 po Chr. jest beznadziejnie poplątana. W Boskiej opatrzności to ich zamieszanie było dozwolone dla zaślepienia Żydów odnośnie czasu Wtórego Przyjścia, ponieważ oni też wierzą, że panowanie Mesjasza ma nastąpić w siódmym tysiącleciu, w pozafiguralnym Sabacie. Co do powyższych danych o chronologii żydowskiej prosimy zobaczyć artykuł o chronologii w Żydowskiej Encyklopedii i B (czyli tom 2) rozdział II, co do faktów chronologii biblijnej.
(P ’63, 27)

OFIARA NIEPOŻĄDANA PRZEZ JEHOWĘ

      Pytanie: Jak mamy rozumieć Psalm 40:7: „Ofiary i obiaty nie chciałeś… całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś”?

      Odpowiedź: W każdym tłumaczeniu z jednego języka na drugi istnieje zawsze niebezpieczeństwo nie wyrażenia oryginalnej myśli w jej prostocie i całości, właśnie tak jak to uczyniono tutaj. Następne wiersze w tym Psalmie również rzucają światło na znaczenie w. 7. Myśl zdaje się być ta, że chociaż pragnieniem i zamiarem Boga było ustanowienie z narodem izraelskim Przymierza Zakonu wraz z ofiarami i zarządzeniami, to jednak nie było to