Teraźniejsza Prawda nr. 228-229 – 1966 – str. 80

Nie zamierzamy wcale poniżać, ubliżać lub przynosić ujmę Młodocianym Godnym (lub innym z ludu Bożego), gdy przedstawiamy te dowody, które wykazują, „że Wielkie Grono w Boskiej ocenie jest wyższą klasą od nich” (T.P. 28,95, u góry). Bóg bardzo serdecznie miłuje Swych wiernych Młodocianych Godnych (T.F1. 65,83, szp. 2), podobnie miłują ich dobrze usposobieni przyszli członkowie Wielkiego Grona. Pismo Św. wyraża się bardzo pochlebnie o Młodocianych Godnych, jednakże nie o tych spośród nich, którzy starają się chwytać za władzę nie należącą do nich. Nie przedstawiamy także tych dowodów bez zdania sobie sprawy, że członkowie Wielkiego Grona są utratnikami koron, którzy omieszkali (aczkolwiek w wypadku dobrych Lewitów tylko „w ostatniej chwili” – P’42,15; E. tom 15,514, 525) zdobyć członkostwo w Małym Stadku; ponieważ jednak są lojalnymi w sercu, i oczyszczają się, więc Bóg ma przyjemność używać ich, szczególnie dobrych Lewitów, w zaszczytnej służbie wypełnienia niektórych z Jego celów. Ponumerujemy różne podane dowody w celu łatwiejszego odnoszenia się do nich.

WIELKIE GRONO KLASĄ SPŁODZONĄ Z DUCHA

      (1) Członkowie Wielkiego Grona są spłodzeni z Ducha (Obj. 19:1-9; 7:13-15; E. tom 4, 115-117), podczas gdy Młodociani Godni ,,nie mają Świętego Ducha spłodzenia” i dlatego „nie mają sympatycznego ocenienia działania Ducha spłodzenia w sercu” (E. tom 4,412, 440; T.P. 30, 59, szp. 2).

      (2) Wielkie Grono jest wyobrażone przez niektórych z tych, którzy się narodzili w ziemi, tzn. oni są spłodzeni z Ducha, podczas gdy Młodociani Godni, niższa klasa, są przedstawieni przez „przychodniów w ziemi” zamieszkujących ją, lecz nie zrodzonych w niej (4Moj. 9:14 T.P.’56, 45, par. 15).

      (3) Wielkie Grono w tych członkach, którzy są „dobrymi utratnikami koron” jest wyobrażone przez Noemi, Izraelitkę zrodzoną w ziemi, podczas gdy Młodociani Godni są przedstawieni przez Rutę „przychodnia w ziemi”, która narodziła się Moaibitką (T.P.’34,5, par. 4).

      (4) Członkowie Wielkiego Grona, szczególnie dobrzy Lewici w ich stanie oczyszczonym, są „w stanie karmić się tym co kiedyś posiadali [pozafiguralny chleb pokładny] gdy znajdowali się w Świątnicy” (T.P.’27,102, szp. i) i gdy brali udział w pomazaniu. Lecz Młodociani Godni nigdy nie byli w Świątnicy, przeto nie mogą karmić się tymi rzeczami i nigdy nie mieli udziału w pomazaniu. Brat Johnson oświadcza: „W Tysiącleciu będą zrozumiane wszystkie rzeczy w Biblii przez Starożytnych i Młodocianych Godnych i wierną klasę restytucji. Jedyną rzeczą, którą wierny poświęcony naturalny człowiek nie będzie mógł wtedy oceniająco wyrozumieć, będzie działanie Ducha spłodzenia. Podobnie sprawa przedstawia się obecnie z dobrymi Młodocianymi Godnymi”; „ani Młodociani Godni, ani kto inny z klas niekapłańskich nie może (wejść do Świątnicy i) spożywać pozafiguralny chleb pokładny [lecz członkowie Wielkiego Grona są jeszcze „w etanie karmić się tym co kiedyś posiadali, gdy znajdowali się w Świątnicy]” (T.P. 27,102, szp. 1; E. tom 4,468).

      (5) Członkowie Wielkiego Grona mają ożywione usprawiedliwienie zdobyte przez rzeczywiste przypisanie im zasługi Chrystusowej i są oni obecnie na próbie do życia, podczas gdy usprawiedliwienie Młodocianych Godnych jest tymczasowe (albo próbne) i nie mają oni rzeczywistego przypisania zasługi Chrystusowej (T.P. 23,68, 69), ani też nie są obecnie na próbie do życia.

      (6) Stanowisko ożywionego usprawiedliwienia członków Wielkiego Grona jest wyobrażone w wewnętrznym Dziedzińcu Świątyni Salomona, który znajdował się najbliżej Świątnicy i Świątnicy Najświętszej, podczas gdy niższe stanowisko tymczasowego usprawiedliwienia Młodocianych Godnych jest przedstawione w wielkim, czyli zewnętrznym Dziedzińcu, który był bardziej oddalony od Świątnicy i Świątnicy Najświętszej (1Król. 6:36; 7;12; T.P. 56,23, szp. l u dołu; por. z Ezech. 10:5; 42:1-3; 44:19).

      (7) Stanowisko pierwszych na wewnętrznym Dziedzińcu jest wyższe od stanowiska tych, którzy znajdują się na zewnętrznym Dziedzińcu, ponieważ w dodatku wewnętrzny Dziedziniec był „sienią wyższą” (Jer. 36:10), tzn. że jego poziom był wyższy od poziomu zewnętrznego Dziedzińca.

      (8) Członkowie Wielkiego Grona mają rzeczywiście Jezusa za Orędownika przed Bogiem, podczas gdy On nie jest rzeczywiście, lecz tylko tymczasowo (próbnie), Orędownikiem Młodocianych Godnych (T,P.’28,89, szp. 2).

      (9) Członkowie Wielkiego Grona mają rzeczywiście Boga za Ojca, podczas gdy „Podobnie do Starożytnych Godnych, Młodociani Godni nie są [jeszcze rzeczywiście] synami Bożymi; ponieważ zasługa Chrystusowa nie była rzeczywiście przypisana ani Duch spłodzenia nie był dany żadnej z tych klas. Podobnie do Starożytnych Godnych, są oni przyjacielami Boga Jehowy i mają dostęp do Boga; lecz nie [rzeczywiście] do Niego jako do ich Ojca… Dlatego nie mają oni przez Niego [Jezusa] dostępu do Ojca przez jednego Ducha, jak ma Kościół (Efez. 2:18)”, chociaż mogą „modlić się> do Boga, jako do Ojca z poczytalnego, jak również z przyszłego stanowiska” (T.P.’28,90, szp. 2 u dołu; T.P.’30,59, szp. 1).

      (10) Członkowie Wielkiego Grona rozwijają się do wyższego duchowego zmartwychwstania; z drugiej zaś strony Godni (tj. Starożytni i Młodociani Godni) rozwijają się do niższego ludzkiego zmartwychwstania, które „jest trzecim rodzajem zmartwychwstania do żywota (Jan 5:29), Małe Stadko otrzymuje pierwszy rodzaj zmartwychwstania na poziomie Boskim, a Wielkie Grono otrzymuje drugi rodzaj na poziomie duchowym niższym od poziomu Boskiego. Nie będąc w tym życiu spłodzeni z Ducha, lecz będąc rozwinięci, jako istoty ludzkie, Godni otrzymają doskonałą ludzką naturę” (E. tom 15,535, par. 1; por. E. tom 12,493).

      Wobec powyższych dowodów {jeszcze więcej podamy poniżej), jak nierozsądne jest myślenie, że Bóg postanowi obecnie nad Jego