Teraźniejsza Prawda nr. 227 – 1966 – str. 57
w [2] (ustanowieniu) [1] (Przybytku) na puszczy [4] (z jego usługami i ceremoniami) ?); [6] (Żyd. 10:1); [7] (8:5); [8] (Kol. 2:17); [9] (T 11, par. 1); [10] (Z 3053, par. 5, 12). Na tym pytaniu oprzemy następujące specjalne pytania: (1) Czym był Przybytek? (2) Gdzie był najpierw zbudowany? (3) Kto był jego architektem? (4) Co było w związku z nim wykonane? [5] Tu może być postawione ogólne .pytanie. (6) Jak dowodzi tej odpowiedzi Żyd. 10:1? (7) Jak dowodzi tej odpowiedzi Żyd. 8:5? (8) Jak dowodzi tego Kol. 2:17? (9) Odczytaj T 11, par. 1, jako potwierdzenie tej odpowiedzi. (10) Odczytaj Z 3053, par. 5, 12, jako potwierdzenie.
Czasami, jak w wypadku powyżej rozważanego pytania, ogólne pytanie nie obejmuje wszystkie główne myśli paragrafu. W takim wypadku starszy uczyni dobrze wyciągając te główne myśli przez stawianie odpowiednich ogólnych i specjalnych pytań. Takie dodatkowe pytania powinny być zazwyczaj stawiane przed badaniem tekstów potwierdzających i zawsze przed odczytaniem potwierdzeń z podręcznika, (tomu, itp.). Na przykład ogólne pytanie może być oparte na drugim zdaniu paragrafu jak następuje: [l, 2] (W dodatku do Przybytku i jego usług oraz ceremonii, co jeszcze było typem?). To ogólne pytanie jest przykładem pytania wymagającego więcej niż jednej odpowiedzi; a zatem może ono być podzielone na tyle części ile jest odpowiedzi na to ogólne pytanie, jak następuje: (1) Co było pierwszą rzeczą z tych dodatkowych typów? (2) Co było drugą rzeczą z tych dodatkowych typów? Aby wykazać, że ogólne pytanie ma więcej niż jedną odpowiedź, wszystkie cyfry mogą być umieszczone w ich porządku przed nawiasem obejmującym ogólne pytanie, jak wykazaliśmy to powyżej. Starszy może także zrobić ogólne pytanie podobne do poniższego, obejmujące trzecie zdanie rozważanego paragrafu, które zdaje się też nie jest włączone w ogólne pytanie będące pod rozwagą: [7] (Jaki skutek miałoby na nas [6] (staranne) [5] (badanie) tych typów, które [1] (Izraelici) [2] (obchodzili każdego roku) [3] (aż do Wieku Ewangelii) [4] (dla naszego zbudowania)?; [8] (1Piotra 1:11); [9] (Żyd. 10:1-3). (1) Jaki naród był użyty do wypełnienia tych typów? (2) Jak często je wykonywali? (3) Aż do jakiego Wieku były te typy wykonywane? (4) Dla czyjego zbudowania były one zamierzone? (5) Co powinniśmy uczynić z tymi typami? (6) Jak powinniśmy je badać? (7) Ogólne pytanie. (8) Jak 1Piotra 1:11 dowodzi myśli tego pytania? (9) Jak Żyd. 10:1-3 dowodzi myśli tego pytania?
Powyższe przykłady posłużą do objaśnienia zastosowania czterech głównych zasad podanych powyżej jako regulujących ogólne postępowanie w przygotowaniu specjalnych pytań z ogólnych pytań w naszych badaniach.
POMOC DLA PAMIĘCI
Drugą rzeczą zasługującą na uwagę w związku z przygotowaniem przez starszego bereańskich lekcji jest to, aby zapamiętał co przygotował. Nie będzie bowiem miało wielkiego znaczenia, że bardzo dobrze przygotował swoją lekcję, jeżeli zapomni on to, co przygotował.
kol. 2
W takim wypadku nie będzie on w stanie właściwie przedstawić lekcji. Dlatego pewne wskazówki dla naszej słabej pamięci okażą się pożyteczne.
Oprócz myśli w lekcji są szczególnie trzy rzeczy, o których starszy powinien pamiętać: (1) o swoich specjalnych pytaniach, (2) o słowach lub grupach słów, na których je opiera i (3) o porządku, w jakim pragnie je przedstawić. Spojrzenie na zwykłe postawienie nawiasów około słów lub grup słów, na których oparł on swoje specjalne pytania przypomni mu od razu słowa lub grupy słów, na których oparł każde ze swoich specjalnych pytań. Ponadto słowa te lub grupy słów odświeżą jego pamięć odnośnie jego specjalnych pytań; natomiast jeżeli uporządkuje on swoje pytania w sposób, w jaki pragnie je stawić, stawiając przed stosownymi słowami lub grupami słów cyfry l, 2, 3, itd., to one na pierwszy rzut oka przypomną mu porządek, w jakim pragnął swoje pytania przedstawić. Jeżeli starszy pragnie oprzeć dwa lub więcej pytań na słowie lub grupie słów, to może on umieścić cyfry wewnątrz nawiasów tuż nad słowem lub grupą słów; albo też jeżeli miejsce pozwala, może on umieścić cyfry w porządku jedną poniżej drugiej przed nawiasem. Te proste sposoby okażą się pomocnymi kulami dla słabej pamięci. Powyżej wyjaśniliśmy najwięcej z tych punktów w użytych pytaniach.
ROŻNE ZDOLNOŚCI CZŁONKÓW ZBORU
Trzecią ogólną rzeczą, którą starszy powinien zachować w pamięci podczas przygotowania swojej lekcji, są różne zdolności członków zboru. W tym celu pożyteczną rzeczą okaże się umysłowe zgrupowanie na trzy stopnie zdolności uczestników zboru – (1) na wyższe, (2) na średnie i (3) na niższe zdolności. Gdy starszy przygotowuje swoją lekcję, może on podzielić swoje pytania na trzy klasy – (a) trudne, (b) średnie i (c) łatwe pytania – zadając je odpowiednio tym trzem grupom uczestników zboru. Litery, a, b, c połączone z liczbami przed nawiasem na pierwszy rzut oka wskażą mu od razu na grupę zboru, dla której pytania zostały przeznaczone stosownie do jej zdolności. Sugestia ta wprowadzona w praktykę da każdemu uczniowi sposobność odpowiedzenia zgodnie z jego zdolnością. Ale jeżeli trudne pytania będą zadawane najsłabszym uczniom, to oni mogą się zniechęcić i stracić zainteresowanie; tak samo najzdolniejsi uczniowie stracą zainteresowanie, jeżeli łatwe pytania będą im zadawane.
PRZEDSTAWIENIE LEKCJI
Po przedstawieniu powyżej kilku sugestii o ważniejszych metodach dla użytku starszych w przygotowaniu ich lekcji, przystępujemy teraz do podania niektórych sugestii o ważniejszych metodach dla użytku starszych w przedstawieniu lekcji zborowi.
(1) Niech starszy zastosuje swoje pytania do różnych zdolności członków zboru, zadając trudne pytania najzdolniejszym członkom zboru, średnie pytania uczniom o średnich