Asyrii, Babilonii, Persji, Grecji, Judei, Rzymu i w historii dziesięciojęzykowych narodów, na które Rzym się rozbił. Ta zasada szczególnie ujawniła się w Wojnie Światowej, jako w pierwszym zarysie wielkiego ucisku, przez który w jego dwóch ostatnich fazach wraz z towarzyszącymi głodami i morami królestwo Szatana ulegnie niepowetowanemu zniszczeniu. I w tej największej katastrofie z całej historii, Boskie długie znoszenie w stosunku do zorganizowanego zła skończy się na zawsze, z wyjątkiem zezwolenia na krótką sposobność jego okazania się w ostatecznej próbie odrodzonej ludzkości w małym okresie po Tysiącleciu. Potem nieprawość nie będzie nigdy dopuszczona, aby ponownie otworzyła swe usta (Ps. 107:42); nie będzie już potem żadnego grzechu (1Kor. 15:24—26, 54—57), bo Boskie długie znoszenie w stosunku do grzechu i grzeszników ustanie na zawsze dlatego, że mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc zawyrokują wtedy, iż długie znoszenie w stosunku do nich nie będzie już więcej cnotą.

      Niewątpliwie Boskie długie znoszenie znajdzie
kol. 2
potem inne pola dla Swojej działalności: jednak na tych polach nie będzie grzechu ani grzeszników wymagających długiego znoszenia, bo ich więcej nie będzie. Pismo Św. nie objawia tego jakie będą te warunki, co więcej, czyni ono wzmiankę w sprawie nowych stworzeń, które naturalnie bez grzechu będą z początku niedojrzałymi i bez skrystalizowanego charakteru. A pamiętając na fakt, że rzeczy nie objawione nie należą do nas ale do Boga, uczynimy dobrze, jeśli nie będziemy spekulować co będzie i jakie te warunki będą, zadowalając się znajomością, że będą one bez grzechu choćby nawet chwilowo niedojrzałe, tak dalece jak to tyczy nowo stworzonych moralnych istot w owych czasach. To, co Bóg nam tak łaskawie objawił o Swoim długim znoszeniu, wielce podnosi Go w naszej ocenie i uwielbieniu. Naprawdę Jehowa jest dobry i godny bezgranicznie więcej od tego, co możemy Mu dać; lecz z poświęcenia dla Niego i przez ocenianie Go bądźmy zupełnie i na zawsze Jego dziećmi dla Jego uwielbienia, chwały i czci.

      (Ciąg dalszy nastąpi)

kol. 1

METODY BEREAŃSKIE

(Ciąg dalszy z T.P.’66, 48)

      Celem specjalnych pytań jest doprowadzić zbór do ogólnego pytania, a więc przygotować go do odpowiedzi na nie. To znaczy, że zwykle ogólne pytanie nastąpi ostatnie, a specjalne pytania prowadzące do jego odpowiedzi logicznie wyprzedzają je. W niektórych wypadkach ogólne pytanie dla praktycznych celów przychodzi najpierw, tj. gdy specjalne pytania są oparte na odpowiedzi ogólnego pytania. W innych wypadkach logiczne przedstawienie sprawy przedmiotu będzie wymagało jednego lub więcej specjalnych pytań w celu wyprzedzenia ogólnego pytania, a potem stawienia jednego lub więcej specjalnych pytań po ogólnym pytaniu. W innych jeszcze wypadkach ogólne pytanie bez żadnych specjalnych pytań będzie jednym wystarczającym pytaniem do przedstawienia zborowi. W każdym wypadku starszy będzie musiał podjąć decyzję w tej sprawie, czyniąc to zazwyczaj podczas przygotowania swojej lekcji. Prawdopodobnie w 9 na 10 ogólnych pytań będzie praktyczną rzeczą stawić wszystkie specjalne pytania przed ogólnym pytaniem. Doświadczenie będzie coraz więcej dopomagało starszemu do zadecydowania, który z tych powyższych czterech porządków stawiania ogólnego pytania jest lepszy w każdym wypadku. . Ponieważ ogólne pytania znajdują się w „Bereańskich Pytaniach” tomu lub są wydrukowano oddzielnie, więc główną pracą starszego będzie przygotowanie specjalnych pytań. W tej ważnej części jego przygotowania pragniemy obecnie podać niektóre praktyczne sugestie, które przez wieloletnie doświadczenie okazały się pożyteczne. W przygotowaniu specjalnych pytań, szczególnie cztery zasady powinny być brane pod uwagę.

      (1) Ogólne pytania są streszczeniem paragrafów, na których zostały one oparte; a zatem
kol. 2
paragrafy te są opracowaniem ogólnych pytań, które je streszczają.

      (2) Główne słowa lub grupy słów w ogólnych pytaniach odnoszą się do głównych myśli paragrafów, streszczonych przez pytania ogólne.

      (3) Ogólne pytania i ich podstawowe paragrafy mają być badane we wzajemnym świetle, ponieważ one są spokrewnione ze sobą jako streszczenie i opracowanie.

      (4) Specjalne pytania powinny być oparte na głównych słowach lub grupach słów zawartych w ogólnych pytaniach, ponieważ główne słowa lub grupy słów w ogólnych pytaniach odnoszą się do głównych myśli zawartych w podstawowych paragrafach i je streszczają. W ten sposób tak oparte specjalne pytania wyprowadzą główne myśli paragrafów. Te cztery zasady więcej stosują się do bereańskich. pytań Odnoszących się do parousyjnych pism Prawdy aniżeli do pytań zawartych w epifanicznych pismach Prawdy, chociaż one także mają zastosowanie do ich podrzędnych pytań, jak to pokazuje doświadczenie.

      Trochę zastanowienia natychmiast przekona nas o mądrości i użyteczności tych czterech zasad odnoszących się do „Bereańskich Pytań”; a doświadczenie w zastosowaniu tych zasad jeszcze bardziej przekona nas o ich mądrości i użyteczności. Przykład w celu objaśnienia zastosowania tych zasad w przygotowaniu specjalnych pytań okaże się pożyteczny. Za przykład taki posłuży nam pierwsze pytanie zawarte w „Bereańskich Pytaniach” do Cieni Przybytku. Umieściliśmy w nawiasach słowa lub grupy słów, na których specjalne pytania zostały oparte i postawiliśmy cyfry w nawiasach prostokątnych przed każdym nawiasem odnoszącym się do liczbowego porządku każdego pytania: [5] (Co było [3] (Boskim) zamiarem

poprzednia strona – następna strona