Teraźniejsza Prawda nr. 225-226 – 1966 – str. 23
obietnicami danymi przez Boga i widokami naszego zmartwychwstania, życiem wiecznym i udziałem w Królestwie jako część nasienia Abrahamowego czy to jako wybrańcy, czy też jako niby wybrańcy błogosławiąc wszystkie narody ziemi i dopomagając im wejść na Gościniec Świątobliwości i do wiecznego życia – takie chwalebne ucztowanie doprowadzi nas do tego, że zapomnimy o gorzkich doświadczeniach, a cieszyć się będziemy wielką radością, składając dziękczynienia, że jest nam dozwolone mieć takie doświadczenia, które przysposabiają i przygotowują nas do obecnej i przyszłej służby oraz osładzają jeszcze więcej nasze radości.
Ktoś jednak może zapytać: „Czy nie mam brać udziału w Wieczerzy Pańskiej z powodu powstania trudności miedzy mną a pewnym bratem?” Naszą odpowiedzią jest: Jeżeli to jest możliwe staraj się dojść do pojednania przez usunięcie tych różnic w duchu miłości. Staraj się doprowadzić do pojednania o ile to jest możliwe; a jeżeli nie możesz do tego dojść, to zbadaj własne serce czy nie ma w nim zawziętości. Jeżeli zostałeś pokrzywdzony, to staraj się chętnie wybaczyć tak, jak Pan nam wybacza nasze winy. A potem idź i obchodź Wieczerzę Pańską. Wszyscy, którzy zupełnie poświęcili się Panu, powinni obchodzić Wieczerzę Pańską. Jeżeli niektórzy poświęcili się, a nie pokazali tego przez symbol zanurzenia w wodzie, to tacy powinni to uczynić przy pierwszej
kol. 2
nadarzającej się sposobności przed przystąpieniem do Wieczerzy Pańskiej. Jednak sam fakt, że ktoś nie wziął chrztu od chwili swego poświecenia, nie powinien go powstrzymać od brania udziału w Wieczerzy Pańskiej.
Napominamy wszystkich drogich w Panu braci gdziekolwiek się znajdują aby przyłączyli się do nas w obchodzeniu Pańskiej Pamiątki w jej właściwą rocznicę, jak to wyjaśniono powyżej. Gromadźmy się ze wszystkimi wyznającymi wiarę i poświęcenie – ale nie zachęcajmy innych. Zejdźmy się w dwóch albo trzech, albo w większe grupy, gdy sposobność na to pozwala, aby zgromadzić się z braćmi położonymi najbliżej was. Nie pozwólcie na to, aby rozważania pieniężne decydowały we wszystkim. Jedna duchowa uczta z Panem i tymi, którzy obchodzą Jego Pamiątkę w szczerości jest więcej warta dla nas niż kilka posiłków naturalnego pokarmu. Człowiek nie tylko będzie żył ziemskim chlebem ale szczególnie chlebem pochodzącym z nieba. Nawet ci, którzy znajdują się na osobności i nie mogą zgromadzić się choćby z drugą osobą, powinni jednak obchodzić Wieczerzę Pańską. Będziemy zadowoleni z otrzymania sprawozdań z Wieczerzy Pańskiej od zborów i jednostek, które same będą obchodzić Wieczerzę Pańską. Niechaj Pan błogosławi wasze przygotowanie się do Wieczerzy Pańskiej, wasz w niej udział i w waszych doświadczeniach po niej. Amen.
kol. 1
NASZE CZTERDZIESTE SIÓDME
ROCZNE SPRAWOZDANIE
Z uprzejmej łaski naszego drogiego Ojca Niebiańskiego i naszego drogiego Pana Jezusa Chrystusa byliśmy w stanie ukończyć jeszcze jeden rok fiskalny pracy dla Nich, dla (Prawdy oraz braci. Ufamy, że wszyscy radujemy się z łaskawie nam udzielonych przywilejów wzrostu w łasce, znajomości i służbie. Dziękujemy Bogu za względny pokój i bezpieczeństwo, którymi On błogosławi Swój uprzywilejowany lud w Prawdzie na całym świecie, wśród ogólnego niepokoju i zamieszania w społeczeństwie ludzkim, jakie powstają we wszystkich stronach świata w tym wielkim Czasie Ucisku.
Wypełnienie się znamiennego proroctwa z Jar. 25:26-33 stopniowo dochodzi do swego szczytu. Wiersz 32 mówi: „Udręczenie pójdzie z narodu do narodu, a wicher wielki [ostatnie dwa stadia Czasu Ucisku – T.P. 26, 75; 51, 40; 54, 35] powstanie od kończyn ziemi”. Jedną z ,.kończyn [dalekich części] ziemi”, gdzie powstało wiele kłopotu mając wpływ na liczne narody, jest Wietnam. Inne „kończyny ziemi” są również tym dotknięte. Z trudnością jakiś naród w Azji nie jest objęty zewnętrznie lub wewnętrznie w tym srogim ucisku. Konflikt pomiędzy Indią a Pakistanem o Kaszmir oraz zaburzenia w Indonezji są znamiennymi tego przykładami. To sarno jest prawdą o narodach na Bliskim Wschodzie i w Afryce (szczególnie w Rodezji), nie mówiąc już nic o półkuli
kol. 2
zachodniej z jej przewrotami w krajach karaibskich (zwłaszcza w Dominikanie) i w krajach Ameryki Południowej. Jest wiele komplikacji, politycznych intryg i zdrad z różnych stron w wypełnieniu proroctwa, że „udręczenie [w ang. Biblii zło] pójdzie od narodu do narodu”.
Pozafiguralna szósta broń ku zabijaniu (Ezech. 9; T.P. ’34, 27, par. 57-62) nadal dokonuje swojej pracy. Broń ta wyszła z pozafiguralnej świątyni i weszła do wewnętrznego i zewnętrznego dziedzińca oraz miasta. To oczywiście prowadzi do warunków anarchistycznych, które były na nasze czasy przepowiedziane np. w 2Tym. 3:1-8, 13, a charakteryzujących się lekceważeniem prawa i porządku.
Pozafiguralna szósta broń ku zabijaniu postępuje szybko w świecie religijnym. Idea o Jednym Światowym Kościele staje się coraz bardziej popularna, lecz tuż za nią powstaje Wiele niezgody. Dla wielu coraz więcej jest widoczne, że jakakolwiek federacja katolicko protestancka będzie nieuchronnie pod panowaniem rzymsko-katolickim. Sami katolicy przyznają się do tego. Kardynał Bea, przewodniczący Sekretariatu dla Doprowadzenia Jedności Chrześcijańskiej, wydał oświadczenie mające uznanie Watykanu, że „jedność ma być zrealizowana na podstawie dobrowolnego przyjęcia jedności z Kościołem Katolickim”. Zacytował on wypowiedź zmarłego papieża Jana XXIII