Teraźniejsza Prawda nr. 224 – 1966 – str. 2
NASZ TEKST GODŁA NA ROK 1966
„Bóg jest miłość” (1Jana 4:8)
Według zachęcających wiadomości otrzymanych od braci, tekst godła z minionego roku przyniósł im wielkie błogosławieństwo, gdy codziennie pamiętali o wielkim Stworzycielu (Kazn. 12:1). Ma się rozumieć, że spodziewamy się nadal pamiętać o Nim przez całe nasze życie i wysławiać Jego chwałę na wieki. Wierzymy, że na rok 1966 będzie korzystną dla nas rzeczą, gdy szczególnie będziemy rozmyślać o Jego chwalebnym charakterze i gdy będziemy coraz więcej oceniali Jego największy i najszlachetniejszy przymiot charakteru — Jego wielką miłość — i gdy będziemy coraz więcej usiłowali rozwijać Boską miłość w naszych charakterach, a przez to abyśmy coraz więcej odbijali podobieństwo Boskiej chwały.
Miłość jest dobrą wolą. Ta definicja stosuje się zarówno do miłości obowiązkowej, czyli sprawiedliwości, jak i do miłości bezinteresownej, czyli miłosierdzia. Pierwotny język grecki używa dwóch odrębnych rzeczowników na określenie tych dwóch odrębnych form miłości: (1) philia na określenie miłości obowiązkowej, dobrej woli, która prawnie należy się drugim i (2) agape na określenie miłości bezinteresownej, dobrej woli, która niezależnie od obowiązku lub powinności jest okazywana z powodu upodobania w dobrych zasadach. Dobra wola jest jedyną zaletą, która nigdy nie znika z pojęcia lub wyrażenia miłości; ona jest samą istotą miłości.
Miłość może wyrażać się w różnych formach i każda z nich może wyłączać różne dobre zalety,
kol. 2
lecz nigdy żadna forma nie wyłączy dobrej woli. W taki to sposób miłujący ojciec, który pragnie pomóc krnąbrnemu synowi, może mu dać klapsa. W uczynku miłującego ojca nie ma zalety uprzejmości, łagodności, długiego znoszenia, pobłażliwości i przebaczenia — rozmaitych objawów miłości, ale obecną jest dobra wola. Człowiek odmawiający jałmużny osobie okazującej się niegodną jej w celu naprawienia tej osoby, nie okazuje w stosunku do niej szczodrości, ale okazuje jej dobrą wolę. Jezus strofując faryzeuszy i wypędzając ze świątyni tych, którzy ją zanieczyścili, nie okazał uprzejmości, ale okazał dobrą wolę. Jest więc wiele wyrażeń miłości, w których brakuje jednej lub więcej łask; lecz nigdy nie może być wyrażenia miłości bez dobrej woli. Skoro tak jest, to miłość musi być dobrą wolą. Gdy aniołowie śpiewali: „Dobra wola ludziom” (popr. przekł. Łuk. 2:14), to wyrazili myśl: „Miłość ludziom”.
Nasz tekst mówi nam, że Bóg jest miłością (agape — miłością bezinteresowną). Miłość bezinteresowna jest miłością pozbawioną samolubstwa. Ona odnosi się do drugich w dobrej woli bez względu na skutki lub ofiary jakie to pociągnie za sobą. W miłości obowiązkowej jest zawsze element naturalnego, lecz nie grzesznego, samolubstwa. Przeto w miłości obowiązkowej mamy wdzięczną dobrą wolę lub miłość do Boga za doznane dobro od Niego, a naszego bliźniego miłujemy tak, jak w naszej woli poddanej woli Bożej chcielibyśmy, aby On nas miłował.