Teraźniejsza Prawda nr. 221 – 1965 – str. 59
które traktują o Boskiej wszechobecności odnoszą się do działania Jego zalet poprzez cały wszechświat, a nie do Jego cielesnej obecności przenikającej wszystko.
Zastanówmy się co znaczy wszechobecność Boża, pojęta jako działanie Jego władz i przymiotów, tak w przestrzeni, jaki w materii wszechświata. Mówimy o wszystkim co widzimy, że jest w naszej obecności. Ponieważ Bóg widzi wszystko, więc wszystko znajduje się w Jego obecności. Stąd cały bezgraniczny wszechświat jest w Jego obecności, jest objęty zasięgiem Jego wzroku. Dalej Władza Boska, obejmująca cały wszechświat i posługująca się takimi siłami i prawami natury, jakie Bogu spodobało się stworzyć, sprawia, że działanie Boskie rozciąga się wszędzie. Bóg posiada również takie właściwości słuchu, że słyszy każdy głos w przestrzeni, tak jakby był wydany w Jego obecności. Boski zmysł węchu jest tak subtelny, że czuje On każdy zapach. Dotyczy to również Boskiego zmysłu dotyku i smaku. Niektóre ludzkie wynalazki potwierdzają prawdopodobieństwo i słuszność takiego poglądu. Potężny teleskop zbliża wszechświat do naszego oka. Potężny mikroskop pozwala nam dostrzec molekuły choć nie atomy. Dzięki radiu słyszymy głosy z drugiej strony kuli ziemskiej. Telefon zezwala na rozmowy przez oceany i kontynenty. Aby przy pomocy przewodu czy kabla uruchomić maszynę na drugim krańcu świata wystarczy nacisnąć guzik. Promienie Millikana, pięćdziesięciokrotnie silniejsze od promieni Roentgena, prześwietlają najbardziej zwartą materię. Oko Boskie ma nieskończenie większą potęgę wzroku niż oko nasze posługujące się teleskopem, mikroskopem czy promieniami Millikana. Ucho i głos Boski mają niepomiernie większą siłę niż ta, którą telefon czy radio wzbogaca nasz głos i słuch. Wiedza i potęga Boska pozwala Mu władać prawami i siłami natury na takich dystansach, których nie może ogarnąć elektryczność z pomocą opanowanych przez nas środków technicznych. Tak więc, zwiększone przez wynalazki pole ludzkiego działania daje nam niejakie pojęcie o nieskończonej mocy Boskiej zawartej w Jego przyrodzonych właściwościach. Rozumiemy zatem, co ma na myśli Pismo Św. mówiąc o Boskiej wszechobecności. Tym sposobem Boskie siły i zalety sprawiają, że świadomość i działanie Jego obejmują cały świat, tak jakby był On cieleśnie wszechobecny. Wszechobecność Boska nie oznacza zatem, że Bóg jako duch lub ciało, czy jako duch i ciało znajduje się w każdym zakątku wszechświata i w każdej cząsteczce materii, lecz że Jego siły i zalety działają wszędzie.
Jeśli przestudiujemy ustępy Pisma Św., które mówią o wszechobecności Boskiej, to stwierdzimy, że uczą one o wszechobecności tej w sposób przez nas podany. Jakub na przykład, w śnie swym w Bethel widział drabinę stojącą na ziemi, której wierzchołek sięgał nieba, aniołów zstępujących i wstępujących po niej oraz Boga u jej szczytu przemawiającego doń. Wizja Jakuba i jego powiedzenie: „Zaprawdę, Pan jest
kol. 2
na tym miejscu, a jam nie wiedział” (1Moj. 28:16) wykazują, że Bóg był faktycznie w niebie, gdyż tam Go Jakub w swej wizji ujrzał, lecz przez głos i obietnice dane Jakubowi, Bóg był w Bethel. Wiele ustępów Biblii uczy, że nie można umiejscowić Boga w jakimś określonym punkcie, na przykład w jednej z trzech świątyń, które dla Niego wznieśli Żydzi (1Król. 8:27; Dz. 7:48, 49). Pierwszą z tych cytat podamy dosłownie i wyjaśnimy krótko przy pomocy komentarza podanego w nawiasach: „Izali Bóg będzie mieszkał na ziemi? [Forma pytania narzuca odpowiedź negatywną, która zaprzecza cielesnej wszechobecności Boga]. Oto niebiosa i nieba niebios nie mogą cię ogarnąć [w wykonywaniu Twoich władz i przymiotów nie możesz ograniczyć się do nieba tylko]: jakoż daleko mniej ten dom, którym zbudował [może stanowić jedyną sferę działania Twych władz i przymiotów]?” Cały ten ustęp wskazuje, że ziemia nie jest sposobnym domem dla tak wielkiej Istoty, której władze i przymioty nie mogą być ograniczone nawet do nieba, a co dopiero do świątyni Jerozolimskiej. Cytata ta z pewnością przeczy cielesnej wszechobecności Boga, uczy natomiast o wszechobecności działania Jego władz i przymiotów. Prawdziwa wszechobecność Boża, polegająca na działaniu Jego potęgi i przymiotów przedstawiona jest w pięknych słowach Psalmu 139:3, 5, 7-10: „Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął [przez moc Opatrzności Twej, która mnie strzeże]. Z tyłu i z przodu otoczyłeś mię [Twą opieką] i położyłeś na mię rękę Swą [ręka Boska symbolizuje Jego moc]. Dokąd ujdę przed duchem Twoim [przed Twą mocą, Twymi przymiotami], a dokąd przed obliczem Twoim [przed wzrokiem Twoim] ucieknę? Jeślibym wstąpił do nieba, jesteś tam [w Swej chwale]; i jeźlibym sobie posłał w grobie [odszedł do hadesu, w zapomnienie], i tam jesteś przytomny [przez Twą moc zmartwychwstania]. Wziąłlibym skrzydła [promień] rannej zorzy [miejsce gdzie wschodzi słońce, wschód] abym mieszkał na końcu morza [Morze Śródziemne leży na zachód od Palestyny, Zachód; zatem gdyby był gdziekolwiek na ziemi], i tam by mnie ręka Twoja [moc Twoja] prowadziła, a dosięgłaby mnie [bezpiecznym uczyniła] prawica Twoja [największa potęga i łaska]”. W ustępie tym działanie mocy i przymiotów Boga w stosunku do Jego ludu jest najpiękniej opisane i dowodzi, że wszechobecność Boża dotyczy Boskiej mocy i Boskich przymiotów, nie zaś Jego ciała czy umysłu lub ciała i umysłu łącznie, które miałyby przenikać przestrzeń.
Inny dowód tej samej tezy znajdziemy u Jeremiasza 23:23, 24. „Izalim ja tylko Bogiem [potężnym, gdyż słowo Bóg oznacza istotę potężną] z bliska? a nie jestem Bogiem [istotą potężną] z daleka? [czyż jako Istota potężna mogę używać Mej mocy i przymiotów tylko w bliskości Mego ciała, a nie z daleka? Jest to niezbity dowód, że ciało Boskie może znajdować się o jednym czasie tylko w jednym miejscu]. Izali się kto skryje w skrytości, abym go nie