Teraźniejsza Prawda nr. 221 – 1965 – str. 58
biologii, socjologii, fizjologii itd. nie jest Mu obce. On wie co jest w głębinach oceanów i w centrum ziemi, jak i na ich powierzchniach. On zna tak ściśle nieograniczony wszechświat, jak Swój własny dwór. Nic nie może ujść Jego wzrokowi, nic nie ujdzie Jego uwagi i nic nie pozostaje, albo przechodzi poza Jego wiedzę. Najtrudniejsze zagadnienia, warunki i tajemnice są dla Niego otwartą księgą. Każde prawo natury, każdy elektron materii i każdy zakątek w przestrzeni albo substancji Bóg zna. „Wszystkie rzeczy obnażone są i odkryte oczom Tego, o którym mówimy” – Żyd. 4:13.
Boska wszechwiedza jest tym czynnikiem, który uplanował wszechświat i wszystkie jego stworzenia. Jego doskonała znajomość substancji – duchowych i materialnych – umożliwiła Mu urządzić dla wszechświata taką zawiłość, jaką On tylko może objąć i pojąć. Jego wiedza o prawach grawitacji, przylegania, przyciągania, odpychania, względności, sił dośrodkowych i odśrodkowych, ciepła, zimna, światła, ciemności, elektryczności, życia, matematyki itd. były użyte przy stworzeniu świata oraz były i będą używane w jego zachowaniu i działaniu. Natura organiczna i nieorganiczna, jak i natura materialna i duchowa wykazują Jego cudowną znajomość w materii nieorganicznej, jak również w królestwie roślinnym, zwierzęcym i duchowym. Bóg przy używaniu Swojej znajomości w formach praktycznych w tworzeniu, zachowywaniu i działalności Jego stworzeń w królestwie nieorganicznym, organicznym i duchowym wykazuje inteligencję, która przechodzi nasze pojęcie, wobec której musimy się skłonić i oddać jej cześć. Boska znajomość grzechu, zła, ludzkich i duchowych istot, moralnych i religijnych praw, rozpoznanie i zaradzenie dla upadłego człowieka i aniołów, są dalszymi znamiennymi okazami wiedzy Jehowy. Są tajemnice znajomości Bożej zakryte teraz przed nami, a które są daleko większe niż te, jakie były dotąd odsłonięte. Gdy zastanowimy się nad biblijną obietnicą o dalszych stworzeniach i rozwojach we wszechświecie, to przychodzimy do oczekiwania dziedzin wiedzy przewyższających nasze największe poloty wyobraźni. A gdy rozważamy, że ta wszystka przyszła wiedza, jak również wiedza przeszłych, obecnych i przyszłych rzeczy, zasad i istot, są znane Jehowie, to widzimy, że On jest wszechwiedzący.
Biblia w bardzo wielu ustępach zwraca uwagę na Boską wszechwiedzę, pokazuje to z wielu punktów widzenia i oświadcza o tym, jako o powszechnym fakcie, a później daje bardzo liczne szczegóły o niej. Przeto w ogólny sposób Jego wszechwiedza jest przedstawiona niezależnie od szczegółów (Ijob 12:13, 22; 21:22; 36:4; 37:15; Psalm 147:5; Izaj. 29:15, 16; 40:13, 14, 26-28; Jer. 10:12; 23:24; Rzym. 11:33; 1Kor. 1:25: 1Tym. 1:17; Żyd. 4:13; 1Jana 3:20). Bóg wie wszystko o swoim ludzie, o Jego nieprzyjaciołach i o wszystkich innych ludziach (1Moj. 16:13; 2Moj. 3:7; 4Moj. 14:27; 5Moj. 2:7; 2Sam. 7:20; 2Król. 19:27; Ijob. 23:10; 31:4; Psalm 1:6; 33:13-15; 66:7; 69:20; Przyp. 5:21; Jer. 32:19).
kol. 2
On zna umysły i serca wszystkich ludzi (5Moj. 31:21; 1Sam. 2:3; 16:7; 1Król. 8:39; 1Kron. 28:9; 29:17; Ijob 42:2; Psalm 7:10; 11:4; 38:10; 44:22; 94:11; 139:1-4, 6, 12-16; Przyp. 15:3,11; 16:2; 17:3; 24:12; Izaj. 66:18; Jer. 11:20; 17:10; 20:12; Ezech. 11:5; Amos 4:13; Łuk. 16:15; Dz. 15:8; Rzym. 8:27; 1Tes. 2:4). On szczególnie zna tych, którzy są Jego (2Kron. 16:9; Psalm 37:18; 103:14; 119:168; 142:3; Mat. 6:4, 8, 18, 32; 10:29,30; 1Kor. 8:3; Efez. 1:8; 2Tym. 2:19). On zna również zło grzeszników (Neh. 9:10; Ijob 11:11; Amos 9:2-4; 1Kor. 3:20). On widzi każdy szczegół w niebie i na ziemi (Ijob 28:10, 24; Jer. 23:24). Jego myśli i dzieła są głębokie i wielkie (Psalm 92:5; 104:24; 136:5; 147:4; Przyp. 3:19-20; Jer. 51:15). Jego wiedza obejmuje przyszłość (Ijob. 24:1; Izaj. 42:9; 44:7; 45:4; 46:10; 48:5,6; Dan. 2:20, 22, 28; Mat. 24:36; Dz. 15:18; Rzym. 8:29; 1Piotra 1:2). Tym sposobem widzimy, że Biblia uczy o Boskiej wszechwiedzy w słowach ogólnych i w szczegółach. Streszczając, powiedzielibyśmy, że Boska wszechwiedza znaczy, że Bóg wie wszystko co On chce wiedzieć.
Myśl o Jego wszechwiedzy powinna uczyć nas pokory, ponieważ w porównaniu ze znajomością Bożą widzimy jak mało rozumiemy. Ona powinna nas uczyć ufności i poddania się Jego myślom i dziełom jako nieomylnym, w przeciwieństwie do naszych myśli i dzieł, które są omylne. Ona powinna uczyć nas nadziei w Prawdę pochodzącą od Niego, który udziela nam hojnie na tyle z Jego wiedzy, na ile chcemy ją przyjąć. Ona powinna uczyć nas oceniania Boga jako wiedzącego wszystkie rzeczy. I ona powinna uczyć nas czci dla Boga jako istoty tak wielkiej w Jego wiedzy.
Boska wszechobecność jest następnym przymiotem istoty Jehowy, która zajmie naszą uwagę. Przedmiot ten jest błędnie rozumiany przez wielką liczbę ludzi. Jedni uważają Boga po prostu jako wielki umysł, a nie jako Istotę mającą ciało, drudzy zaś myślą o Bogu jako posiadającym umysł i ciało, ale tak jedni jak i drudzy rozumieją przez wszechobecność, że Bóg jest rozpowszechniony, umysłem lub ciałem, w każdej miejscowości, w każdym calu przestrzeni, a nawet w każdym atomie we wszechświecie – a więc takie jest ich pojęcie o Boskiej wszechobecności. Takie poglądy niewątpliwie są nonsensem i nie są biblijne, ale sprzeciwiają się licznym cytatom Pisma Św., które uczą, że Boskie mieszkanie jest w niebie (1Król. 8:30, 32, 34, 36, 39, 43, 45) – właściwie na Alcyone, jednej z Plejad (Ijob 38:31). Nie znajdujemy w Piśmie Św. żadnego ustępu, z którego moglibyśmy pośrednio lub bezpośrednio wnosić, że Bóg, jako umysł czy też jako ciało, rozsiany jest w materii lub przestrzeni. Taki pogląd na wszechobecność Boską jest niewątpliwie wymysłem Szatana powziętym po to, by oszukać bezmyślnych, wprawić w zakłopotanie nabożnych, a zniechęcić rozumnych. Wiele rozpędu dał taki pogląd o Boskiej wszechobecności panteizmowi i agnostycyzmowi. Wszystkie ustępy Pisma Św.,