Ewangelistów – 27 Kilometrów przebytych w podróżach – 178837 Publicznych i półpublicznych zebrań – 755 Osób biorących w nich udział – 42268 Zebrań domowych – 2640 Osób biorących w nich udział – 70522 FINANSE Dochód: Datki, prenumerata Teraźniejszej Prawdy, sprzedaż książek itd. – zł 58435,00

Nadwyżka z ostatniego roku – 10789,79 Razem – zł. 69224,79 Rozchód : Wydawnictwo Teraźniejszej Prawdy – zł 41018,73 Na pielgrzymów i ewangelistów – 5500,00 Wydatki biurowe i administracyjne – 2132,45 Razem – zł 48651,13 Nadwyżka w funduszu – zł. 20573,61

kol. 1

EUROPEJSKA PODRÓŻ REDAKTORA

(w roku 1964)

      Tym razem w towarzystwie swojej najstarszej wnuczki, siostry Marii Jolly, która służy jako sekretarka, Redaktor podjął jeszcze jedną podróż do Europy, gdzie znowu miał przywilej służyć licznemu drogiemu ludowi Pańskiemu oświeconemu Prawdą. Wyjechaliśmy z Nowego Jorku 16 czerwca o godz. 7.30 wieczorem samolotem odrzutowym w klasie turystycznej (o wiele tańszej od 1-szej klasy a jednak wygodnej). Po siedmiu i półgodzinnym locie wylądowaliśmy w stolicy Danii Kopenhadze następnego dnia o godz. 8.00 rano czasu miejscowego. Żyjemy naprawdę w „ostatecznych dniach” Wieku Ewangelii, w „czasie końca”, gdy „wielu ich przebieży, a rozmnoży się umiejętność (2Tym. 3:1-5; Dan. 12:4).

      Po tygodniowej usłudze w Danii, gdzie mieliśmy dwa zebrania dziennie (trzy z nich były odpowiedziami na pytania biblijne), pożegnaliśmy się z licznymi drogimi braćmi i udaliśmy się do Polski. W Polsce służyliśmy przez trzy tygodnie. Odbyło się siedem ogólnych konwencji w następujących miejscowościach: Łódź, Poznań, Katowice, Kraków, Lublin, Bełżec i Warszawa. Ogółem kilka tysięcy braci i sióstr uczestniczyło w tych konwencjach. Podczas czterech konwencji trzydzieści dwie osoby ogółem przyjęły symbol chrztu. Na pięciu konwencjach w sumie 92 dzieci, które nie były poprzednio przedstawione w żadnym zebraniu błogosławienia dzieci, zostało publicznie przedstawione Panu przez poświęconych rodziców z gorącą modlitwą o Jego błogosławieństwo i kierownictwo w ich wychowaniu na chwałę i cześć Pańską (Mar 10:13-16).

      Daliśmy na konwencjach pewną ilość wykładów i przewodniczyliśmy w kilku zebraniach pytań biblijnych, jak również mieliśmy kilka rozmów z różnymi zborami, starszymi i jednostkami. Możemy świadczyć o mocy Ducha Św., który działał w umysłach i sercach poświęconego ludu Bożego w usunięciu licznych nieporozumień, w rozwiązaniu jego licznych zagadnień oraz w doprowadzeniu do wzajemnego uznania swoich błędów i pokuty za popełnione grzechy ze strony tych, którzy po zauważeniu swoich błędów uniżyli się pod mocną ręką Bożą
kol. 2
(1Piotra 5:5, 6). Wiele braci i sióstr biorących udział w ostatniej konwencji w Warszawie, przyszło na lotnisko na ostatnie pożegnanie. Po wzajemnych licznych życzeniach, wyrazach miłości i ostatniej modlitwie o błogosławieństwo Boże dla wszystkiego ludu Bożego i dla wielkiej pracy Pańskiej w Polsce wzięliśmy samolot do Rzymu.

      W Rzymie nie odwiedziliśmy papieża ani jego hierarchii, ale odwiedziliśmy o wiele ważniejszy lud – lud, który jest poświęcony tylko Bogu a nie systemowi kościelnemu, który uświęcony jest Prawdą Bożą na czasie i który czci Boga, służąc Mu „w duchu i prawdzie” (Jan 17: 17; 4:23, 24). Mieliśmy zdolnego tłumacza, który także zainteresowany jest Prawdą Słowa Bożego. Odbyliśmy kilka zebrań i pożytecznych rozmów. W towarzystwie brata Murolo, jednego z naszych tłumaczy, podróżowaliśmy koleją a w nocy statkiem do Palermo na Sycylii, gdzie powitała nas pewna ilość braci. Następnie podróżowaliśmy wraz z nimi dwoma samochodami po wyspie, gdzie przez dwa dni służyliśmy braciom i przyjaciołom. W poniedziałek 20 sierpnia wróciliśmy do Palermo, skąd udaliśmy się statkiem do Neapolu. Przed wejściem na statek spotkaliśmy pewne małżeństwo z okolicy Philadelphii. Było naprawdę przyjemnie rozmawiać z nimi po angielsku i wkrótce staliśmy się dobrymi przyjaciółmi. Ponieważ podróżowali oni w naszym kierunku, więc uprzejmie zaofiarowali zabranie do swego samochodu trzech osób spośród nas w drodze z Neapolu do Rzymu. W Rzymie pożegnaliśmy się z nimi i z naszym drogim bratem Murolo, po czym odlecieliśmy samolotem do Paryża.

      Dwa następne tygodnie spędziliśmy we Francji i Belgii, służąc pewną ilością zebrań. Niektóre nasze wykłady tłumaczono na język francuski inne na polski; a gdzie zebrania były wspólne, tłumaczenie odbywało się na oba języki. Wspólne zebrania francusko-polskie odbyły się w sobotę i niedzielę mając szczególnie dużo uczestników, a ogólne zgromadzenie trzydniowe było największą konwencją Świecko-Domowego Ruchu Misjonarskiego, jaka odbyła się we Francji. W trakcie różnych zebrań

poprzednia strona – następna strona