Teraźniejsza Prawda nr 219-220 – 1965 – str. 20
grzeszników jakoby byli sprawiedliwi i że wszystkich traktuje jako Swoje dzieci. Nie, nasz tekst odnosi się tylko do specjalnej klasy grzeszników – do grzeszników, którzy po przyjściu do znajomości grzechu i sprawiedliwości oraz dowiedzeniu się, iż grzech jest ganiony, pokutowali z.a grzech, oddalili się od niego i przyszli do harmonii z Bogiem przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Jest to szczególna klasa, o której mówi nasz ustęp – „który się nam stał sprawiedliwością” lub usprawiedliwieniem. Inni są w tym tekście wyłączeni.
(4) W tekście tym nie jest wytłumaczone jak Bóg zarządził lub sprawił, że Chrystus stał się naszą „sprawiedliwością” lub usprawiedliwieniem. Jednak to, co wiemy o Boskim prawie i charakterze zapewnia nas, że zasada Sprawiedliwości, sama podstawa Boskiego rządu, musiała w jakiś sposób być zupełnie zadowoloną w swoich wymaganiach, ponieważ inne ustępy Pisma Świętego całkowicie potwierdzają ten wniosek. One dowodzą, że Bóg tak zarządził, aby otrzymał zapłatę za grzech ludzki i żeby dostarczona cena była dokładnym równoważnikiem – okupem lub równoważną ceną – odpowiadającym w każdym szczególe pierwotnemu grzechowi i sprawiedliwej karze śmierci, jaka spadła na pierwotnego grzesznika a przez niego są pośrednictwem dziedziczności na cały rodzaj ludzki (Rzym. 5:12, 18-20). Bóg mówi nam, że ten plan zbawienia został przyjęty, ponieważ przezeń „był On [i nadal jest] sprawiedliwy i usprawiedliwiający tego [jakiegokolwiek grzesznika], który jest z wiary Jezusowej” – który przychodzi do Boga przez wiarę w Jezusa Chrystusa (Rzym. 3:26).
(5) Chociaż korzyści tego łaskawego zarządzenia są tylko dla „nas”, dla „wierzących”, którzy przychodzą do Boga przez Chrystusa, to jednak ostatecznie korzyści te będą również zastosowane do wszystkich; albowiem specjalnym Boskim zarządzeniem dla grzeszników całego świata jest to, aby wszyscy ludzie „do znajomości prawdy przyszli” (1Tym. 2:4) i żeby mogli być wiecznie zbawieni, jeżeli wówczas przyjmą warunki Boskiego przymierza. Grecki tekst wyraża to o wiele dobitniej niż nasze polskie zwykłe tłumaczenie, ponieważ mówi: „aby do dokładnej znajomości prawdy przyszli” – co się tyczy Boskiego planu zbawienia. Znajomość o odrzuceniu błędu – fałszywych doktryn, błędnie przedstawiających Boski charakter, nawet gdy zmieszana jest i trochę błędnie tłumaczoną Prawdą – nie będzie stanowiła podstawy do potępienia; ale jasna znajomość Prawdy i jej odrzucenie sprowadzi potępienie Wtórej Śmierci – w obecnym życiu dla spłodzonych z Ducha, a w przyszłym życiu dla innych.
(6) Powzięte zarządzenie jest wystarczające dla wszystkich ludzi. Nasz Pan dał Samego siebie (na śmierć) na okup – jako równoważną cenę – za wszystkich; On jest „ubłaganiem
kol. 2
[czyli wystarczającym zadośćuczynieniem] … za grzechy całego świata” (1Jana 2:2). W wyniku tego jest On zdolny i chętny do zupełnego zbawienia (do doskonałego zbawienia – z grzechu, Boskiej niełaski, śmierci i wszystkich tych rzeczy wiecznie) tych wszystkich, którzy przezeń przystępują, do Boga (Żyd. 7:25).
Wobec faktu, że Boskie zarządzenie jest tak obszerne, iż wszyscy ludzie przyjdą do dokładnej znajomości prawdy co się tyczy rozporządzeń Boskiego miłosierdzia i wobec tego, że zarządzenie to mówi, iż wszystkie grzeszne i uprzedzeniem zaślepione oczy będą otwarte a Szatan, który przez liczne wieki oszukiwał ludzi swoimi przekręceniami Prawdy, będzie związany aż do końca tysiąca lat tak, aby nie mógł więcej zwodzić narodów (Obj. 20:1-3) i że po tym związaniu Gościniec Świętobliwości będzie otwarty, na którym nawet najgłupsi nie zbłądzą ani nie będą oszukani (Izaj. 35:8; 62:10) – wobec tego całego zarządzenia Bóg mówi, że wszyscy ludzie będą zbawieni od winy i kary sprowadzonej na nich przez wyrok wydany na Adama.
Kiedy wszystkie te błogosławione zarządzenia będą wprowadzone w życie, wtedy żaden członek ludzkiej rodziny nie będzie miał jakiegokolwiek powodu do pozostawania cudzoziemcem i obcym w stosunku do Boskiej rodziny chyba, że będzie wolał on niesprawiedliwość lub że dobrowolnie ją wybierze po zdobyciu dokładnej znajomości, iż wszelka niesprawiedliwość jest grzechem. Ci są samowolnymi grzesznikami, którzy wolą grzech i świadomie go wybierają, gdy sposób i środki stania się sługami Bożymi są przez nich jasno zrozumiane. Oni więc otrzymają zapłatę za ich opozycję do Boskich zarządzeń – wyrok Wtórej Śmierci (Jer. 31:29, 30; Ezech. 18:2-4, 20).
Zbawienie świata od wyroku śmierci Adamowej, od ignorancji i zabobonu (Izaj. 25:7) będzie zupełne z chwilą, gdy wszyscy przyjdą do dokładnej znajomości prawdy co się tyczy wielkiego Boskiego planu zbawienia; ponieważ wówczas wszyscy będą jasno wiedzieli, że przez przyjęcie Chrystusa jako Zbawiciela i Pana oraz przez przyjęcie Nowego Przymierza, które Bóg wszystkim zaofiaruje za pośrednictwem Chrystusa, będą mogli otrzymać żywot wieczny -doskonałe zbawienie. Niezależnie od faktu, czy będą słuchać (zwracać uwagę) lub czy będą wstrzymywali się od słuchania (zwracania uwagi), wszyscy będą zbawieni od wyroku śmierci Adamowej i wszyscy będą mieli zaofiarowane zupełne zbawienie żywota wiecznego. Żyjący więc Bóg stanie się Zbawicielem wszystkich ludzi – w szczególnym jednak znaczeniu. Będzie On wiecznie Zbawicielem tylko dla tych, którzy przyjmą Jego łaskę i staną się „Jego ludem” oraz pozostaną nim obecnie lub w Tysiącleciu pod Nowym. Przymierzem (1Tym. 4:10).
Dla „nas” tylko Chrystus staje się sprawiedliwością, czyli usprawiedliwieniem. Chociaż wszyscy ludzie będą zbawieni od wyroku