Teraźniejsza Prawda nr 213 – 1964 – str. 29
W miarę jak widzimy rozpoznany i wyjawiony ruch ekumeniczny w jego prawdziwym świetle, jako „ruch spowodowany paniką aniżeli mocą”, „organizowany w imię administracyjnej skuteczności, zamiast w imię łączenia mocy w celu powrócenia do Biblii”, jak bardzo możemy radować się z wolności, przez którą Chrystus uczynił nas wolnymi i że nie potrzebujemy mówić: „Sprzysiężenie. Kiedykolwiek ten lud mówi: Sprzysiężenie, nie strachajcie się jako oni, ani się lękajcie” (Gal. 5:1; Izaj. 8:12)!
WARUNKI WŚRÓD LUDU W PRAWDZIE
Oczyszczanie się Lewitów w różnych grupach postępuje naprzód pod nadzorem Pańskim (Mal. 3:3) i w zgodzie z Jego upodobaniem. Omawiając „Lewitów Wieku Ewangelii w ich sześćdziesięciu grupach”, br. Johnson w T. P. 1928, 44, szpalta 1 u dołu mówi; „Grupy te nie oznaczają ustalonych jednostek jako takich, lecz raczej oznaczają klasy pracowników według charakteru ich pracy. Co się tyczy jednostek, to ktoś może przez pewien czas pracować w jednej grupie, a potem pracować w innej grupie”. A na drugiej szpalcie w tym samym paragrafie dodaje: „Dopiero później, dowiemy się czy Przejściowi Lewici — Lewici Epifanii — w dokonanym obrazie mieć będą właściwość, jaką dopiero co zauważyliśmy w Lewitach Wieku Ewangelii. Będziemy musieli poczekać pewną ilość lat, zanim z punktu widzenia faktów osiągniemy pewność w tym względzie, lecz nie zdziwiłoby nas, gdybyśmy cechę tę znaleźli”.
Staje się coraz bardziej jasne, że 60 grup lewickich tak jak pierwotnie zostały sformowane w Epifanii nie mają się oczyścić jako takie, ponieważ pewna ilość z nich przestała istnieć jako takie, a inne jako takie okazują coraz mniej prawdopodobieństwa, ażeby kiedyś się oczyściły. Widocznie przez Posłannika Epifanii Pan dał nam klucz do zrozumienia sytuacji, jak zaznaczono to powyżej, który wskazuje nam, że ostateczne ugrupowanie Lewitów epifanicznych i ich służba na Dziedzińcu będą podobne do ugrupowania i służby Lewitów z Wieku Ewangelii. Tak więc w skończonym obrazie epifanicznym 60 pozafiguralnych słupów Dziedzińca według wszelkiego prawdopodobieństwa będzie przedstawiało 60 różnych form służby lewickiej, tak jak to miało miejsce w zastosowaniu na Wiek Ewangelii.
Oczyszczeni Lewici mają poświęcić się „na sprawiedliwą służbę w Przybytku” (E. tom 6, 200), „ku sprawowaniu urzędu swego w namiocie zgromadzenia” (4Moj. 8:15, 20—22); oczywiście, nie mają oni to uczynić według ich sekciarskich podziałów małego czy wielkiego Babilonu, lecz według ich „właściwych sfer służby”, w których będą uprzywilejowani służyć, czy to w jednej lub więcej sferach (T. P. `37, 32, szpalta 2 u góry). A chociaż my, którzy jesteśmy dobrymi Lewitami, mamy bardzo ważną pracę do wykonania w związku z budowaniem epifanicznego Obozu, to jednak nie zniechęcajmy się, jeżeli wielu członków Wielkiego Grona ż nominalnego kościoła nie przyłącza się do nas Wprawdzie epifanicznej.
Będziemy mieli więcej do powiedzenia na ten temat później, gdy Pan bardziej wyjaśni sprawy i oświeci naszą ścieżkę (Przyp. 4:18). Na razie jesteśmy zadowoleni, że widzimy pracę budowania epifanicznego Obozu postępującą naprzód nie tylko dzięki wysiłkom braci oświeconych Epifanią, ale także dzięki wysiłkom Lewitów z innych grup w miarę jak się oczyszczają — niektórzy więcej, a drudzy mniej — i niosą poselstwo o Chrystusie, jako Zbawicielu i Królu. W miarę jak będą głosić to poselstwo w jego czystości, Pan będzie im błogosławił w ich służbie.
Wytężone wysiłki były czynione przez niektórych, co wyszli spośród nas, mówiących przewrotne rzeczy i usiłujących pociągnąć za sobą uczniów w celu podkopania i zniszczenia Poświadczającej Służby Wielkiego Grona, która miała się rozpocząć (i niezwłocznie rozpoczęła się) w jesieni w 1954 r., przy końcu 80 pozafiguralnych dni (3Moj. 12:5—7). Pomimo tych wytężonych wysiłków, praca Pańska tak jak została zarządzona przez Pana i powierzona naszej opiece, posuwa się sprawnie naprzód pod Pańskim błogosławieństwem i stale powiększa się, szczególnie na niektórych niwach. Podczas fiskalnego roku 1962—1963 Pan nie tylko obronił Ś.D.R.M. i jego cywilne prawa w sprawie sądowej w jego obstawaniu za prawdą i sprawiedliwością przeciwko błędnemu, nieuczciwemu i niecnemu postępowaniu tego, który obecnie służy sprawie błędu, a zatem jego twórcy — Szatanowi; ale także umożliwił nam, przez staranne przestrzeganie Pisma Świętego i nauk Pisma Świętego Posłanników Paruzji i Epifanii, zbicie przesiewających błędów o ustawodawstwie przez generalny Kościół rad lub konwencji w sprawach religijnych o generalnych zgromadzeniach Kościoła lub zgromadzeniach generalnych starszych działających jako sądy, o usprawiedliwieniu i poświęceniu, o Młodocianych Godnych i poświęconych Obozowcach Epifanii, o licznych zarysach Przybytku, o nawróceniu Izraela itd., za co dziękujemy Panu i składamy Mu uwielbienie, albowiem tylko dzięki Jego Prawdzie, Duchowi i opatrzności byliśmy w stanie stawić opór lwu ryczącemu i wszystkie strzały ogniste onego złośnika zagasić (1Piotra 5:8,9; Efez. 6:16). Wierny lud Pański może się słusznie radować, że „zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją i wyrywa ich” (Psalm 34:8; komentarze Manny na 18 listopada; pieśń 294). Pan nigdy nie omieszkał dotrzymać tej obietnicy wobec kogokolwiek z nas — jak i innych cennych Jego obietnic. Jak bardzo więc powinniśmy się radować, wychwalać Pana i wyrażać Mu dziękczynienie!
NASZA STATYSTYKA
Należy zauważyć, że nasza statystyka za miniony rok wykazuje znaczny wzrost ilości wysłanej korespondencji i czasopism. Jest to częściowo wynikiem ciągłej gorliwości i pracy miłości rodziny Domu Biblijnego (składającej się obecnie z br. i s. A. Gohlke, br. i s. H. S. Ingraham, brata Freda Helmke, sióstr Katie Wright, Mary Jolly, Reba Etbridge,