Teraźniejsza Prawda nr 212 – 1964 – str. 2

NASZ TEKST GODŁA NA ROK 1964
„Przeto lub jecie lub pijecie, lub cokolwiek czynicie, wszystko ku chwale Bożej czyńcie” (1Kor. 10:31).
Nasze teksty godła z czterech minionych lat zwracały uwagę szczególnie na to, co Bóg czyni dla nas i co już uczynił: tekst z roku 1960 podkreśla Boskie zachowywanie nas w doskonałym pokoju; z roku 1961 Boskie kierownictwo, aby wszelka łaska obfitowała w nas; z roku 1962 Boską wierność w wypełnieniu obietnic dla wierzących; a tekst z roku 1963 podkreśla Boski dar życia wiecznego zaofiarowany przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Wierzymy, że nasz drogi Ojciec Niebiański będzie zadowolony, gdy w roku 1964 szczególnie zastanowimy się, co winniśmy czynić dla Niego i jakie powinny być nasze pobudki w tej działalności. W tym celu podajemy 1Kor. 10:31 jako stosowny tekst.
Sprawa z obecnym tekstem godła przedstawia się tak jak z innymi — on mało przyniesie nam pożytku, jeżeli nie będziemy mieli go w pamięci i nie będziemy często o nim rozmyślali w celu wprowadzenia jego zasad do naszego serca, aby go praktykować. Zapomnieć o nim prawie natychmiast albo krótko potem, oznacza uczynić go prawie bezowocnym w naszym życiu. Nierozmyślanie o tekście godła w celu zdobycia natchnienia dla praktykowania go prowadzi do tego, że staje się on bez korzyści dla nas. Ci, którzy zdobywają trwałe dobro i największe korzyści z niego, są tymi, którzy codzienne zachowują go w pamięci i praktykują jego napomnienie w poświęceniu się Bogu i posłuszeństwie Jego Słowu.
Osobista odpowiedzialność wobec naszego Odkupiciela, który dał życie za nas i wobec naszego drogiego Ojca Niebiańskiego, który uczynił łaskawe zarządzenie dla naszego zbawienia, jest podstawą każdego prawdziwego poświęcenia się Bogu uczynionego pod kierownictwem Jezusa. „Nie jesteście sami swoi; albowiemeście drogo kupieni. Wysławiajcież tedy Boga w ciele waszym” (1Kor. 6:19, 20). Naszą rozsądną i właściwą reakcją na to powinno być: „Panie! Co chcesz abym ja uczynił?”
Apostoł Paweł, który dał nam napomnienie w naszym tekście, pozostawił nam szlachetny przykład nie tylko przez odrzucenie uczynków ciała i diabła, w które się uwikłał przed swoim nawróceniem, ale także przez porzucenie ziemskich ambicji, celów, widoków i nadziei; a poświęcenie się — oddanie swego czasu, talentów, środków, wpływu i wszystkiego co posiadał — na służbę Swemu nowemu Mistrzowi i Odkupicielowi, a zatem Bogu aby był uwielbiony. Bądźmy naśladowcami Pawła, tak jak on był naśladowcą Chrystusa (1Kor. 11:1). Bądźmy podobnie zadowoleni z siebie jako słudzy (niewolnicy) Pana Jezusa Chrystusa i Boga. Starajmy się we wszystkich rzeczach przynieść Im zaszczyt i chwałę.
Przy rozpoczęciu nowego roku, jaka lekcja może być ważniejsza niż ta, że nie należymy sami do siebie, ale do kogo innego, że nie powinniśmy więc starać się podobać sobie i wychwalać siebie, ale podobać się Bogu i wychwalać Jego; nie powinniśmy też służyć sobie ale służyć Bogu; nie starać się być posłusznym swojej woli, ale przeciwnie być posłusznym woli Bożej? To oznacza świątobliwość