Teraźniejsza Prawda nr 206 – 1963 – str. 2

NASZ TEKST GODŁA NA ROK 1963

„Zapłata za grzech jest śmierć; ale dar z łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzym. 6:23).

      Powyższy tekst polecamy jako nasz tekst godła na rok 1963. Powinien on okazać się bardzo pożyteczny i zachęcający dla wiernego i poświęconego ludu Bożego, oświeconego Prawdą, który przez cierpliwą wytrwałość w czynieniu dobrze stara się zdobyć życie wieczne. Tego tekstu lud Boży często i skutecznie używał w zwalczaniu teorii o wiecznych mękach i innych błędów. Ogólne wyjaśnienia doktrynalne i niektóre stosowne napomnienia z tego tekstu były podane w różnych miejscach pism Prawdy. Tutaj więc przedstawimy niektóre pomocne myśli dla zbudowania poświęconego ludu Bożego.

      Karą za grzech jest śmierć. Grzech nieposłuszeństwa Adama sprowadził śmierć na niego i jego rodzaj, który znajdował się w jego biodrach; stąd wszyscy dostaliśmy się pod przekleństwo śmierci z powodu grzechu. W swojej nieskończonej miłości Bóg zarządził ewentualne wyzwolenie całego rodzaju ludzkiego z tego przekleństwa i to w zgodzie z Jego sprawiedliwością; albowiem dał On Swego jednorodzonego Syna, który z kolei „dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego” (Jan 3:16; 1Tym. 2:6; Ozeasz 13:14).

      Korzyści z tego okupu stosują się jednak tylko do tych, którzy całkowicie weń wierzą; takich zaś wierzących jak dotąd było tylko kilkoro w porównaniu z całą masą rodzaju ludzkiego. Jedynie poświęceni wierzący i spłodzeni z Ducha, uszli spod potępienia Adamowego, podczas gdy pozostała część ludzkości dalej znajduje się pod pierwotnym potępieniem. Jeżeli chodzi o Izraelitów, którzy nie przyszli do Chrystusa i nie otrzymali usprawiedliwienia z wiary w Niego są jeszcze potępieni przez Mojżeszowe Przymierze Zakonu. „Kto wierzy” w Boga i Chrystusa „ma żywot wieczny” [przypisany], i nie przyjdzie na sąd, ale [z powodu wiary i posłuszeństwa] przeszedł [ma się rozumieć w sposób przypisany] z śmierci do żywota”; natomiast „kto nie wierzy, już jest osądzony” (Jan 5:24; 3:18). Taki został potępiony w Adamie w ogrodzie Eden (Rzym. 5:12, 16-18), a jeśli jest Żydem, to w dodatku związany był Przymierzem Zakonu i nie uniknął jego dodatkowego potępienia.

      Tylko ci spośród wszystkich ludzi, którzy w ten sposób wyzwolili się spod śmierci Adamowej, są spłodzeni z Ducha. W liście do Rzym. 8:1 Apostoł Paweł mówi: „Przetoż teraz żadnego potępienia nie masz tym, którzy będąc w Chrystusie Jezusie nie według ciała chodzą, ale według Ducha”. A w w. 2 dodaje: „Albowiem zakon Ducha żywota, który jest w Chrystusie Jezusie uwolnił mię od zakonu grzechu i śmierci”. On więc zwraca naszą uwagę na działanie dwóch zakonów. My byliśmy pod tym drugim, który jako grzeszników skazał nas na śmierć. Gdy jednak doszliśmy do jedności z Chrystusem Jezusem, to pod Jego zwierzchnictwem wyzwoliliśmy się całkowicie spod drugiego zakonu, a przeszliśmy do pierwszego. „A jeśli kto Ducha

poprzednia strona – następna strona