Teraźniejsza Prawda nr 205 – 1962 – str. 131
(100) Jednakże, jak powiedziano powyżej, ustalenie dokładnej długości okresu czasu między rozdzieleniem Eliasza i Elizeusza a wysłaniem listu nie jest potrzebne do ustalenia kto wysłał list, ponieważ Eliasz mógł żyć — tak trzynaście, jak i sześć lub osiem lat po rozdzieleniu. Naszym zadaniem jest jednak trzymanie się z szacunkiem niezmiennego tekstu hebrajskiego manuskryptu i wszystkich tłumaczeń 2Kronik 21:12, a nie wyższych krytyków i kleru, czego naturalnie F.H. McGee nie chciał naśladować i arbitralnie odrzucił to dla teorii.
(101) Wiedząc, że niektórzy z ludu Bożego przed rozdzieleniem będą spodziewać się opuszczenia świata przez pozaobrazowego Eliasza, zanim pozafiguralny Elizeusz otrzyma płaszcz, nasz drogi Ojciec Niebiański ten fragment historii o liście Eliasza umieścił w Biblii, aby nam pomóc, każdemu i wszystkim, dostrzec prawdę na ten temat po wytrwaniu w potrzebnych próbach. Innymi słowy, to szczególne umieszczenie historii o rozdzieleniu Eliasza i Elizeusza, o wstąpieniu pierwszego do nieba, a czynnościach drugiego opisanych w 2Królewskiej, jest dziełem Boskiej mądrości, mającej na celu ukrycie dalszych pozaobrazowych wydarzeń, ażeby w sroższych próbach doświadczyć wszystkich. „Sprawiedliwe są sądy Twoje, o Panie!” A za nie sławmy Go.
(102) Z dziewięciu podanych wyżej punktów wnioskujemy, że istnieje pewien okres czasu między rozdzieleniem pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza a wstąpieniem tego pierwszego do nieba, w którym to okresie wypełniają się czyny Elizeusza zapisane w 2Królewskiej. Dlatego zaprzeczamy, że pozaobrazowy Elizeusz nie mógł otrzymać płaszcza przed opuszczeniem ziemi przez Eliasza. Mimo licznych przeciwnych poglądów F.H. McGee i J.F. Rutherforda z całą pewnością twierdzimy, że pozaobrazowy Eliasz pozostawał na ziemi długo po otrzymaniu przez pozaobrazowego Elizeusza płaszcza. Tych dziewięć biblijnych dowodów znajduje się we wzajemnej harmonii i potwierdza myśl, że rozłączenie, które zaczęło się latem w 1917 r., a po którym nastąpiło uderzenie Jordanu, tak jak było poprzedzone uderzeniem Jordanu, jest przewidzianym i przepowiedzianym pozaobrazem rozdzielenia Eliasza i Elizeusza. Niech będzie chwała naszemu Bogu za to, że doszliśmy tak daleko w wypełnianiu się Jego chwalebnego planu! Niech będzie chwała naszemu Bogu za błogosławienie trudów w naszym poświęceniu aż do ukompletowania i zapieczętowania wybranych! Niech będzie chwała naszemu Bogu za to, że choć utraciliśmy przywilej usługiwania nominalnemu ludowi Bożemu, to jednak pod naszą Głową zyskaliśmy przywilej wyprowadzenia Kozła Azazela od drzwi Przybytku do bramy Dziedzińca, a także zdolność przewidzenia ich służby jako Lewitów po ich oczyszczeniu (4Mojż. 8:22) — pracy połączonej z wielkimi trudnościami, niepopularnością, zerwaniem więzów uczuciowych, fałszywymi przedstawianiami, pracy, która jednak daje wiernym zapewnienie, że ich wyswobodzenie jest blisko ponieważ stanowi
kol. 2
ostatnią część cierpień Najwyższego Kapłana Świata! Radujemy się wielce z tego, co to za sobą pociąga!
(103) Zrozumiawszy, dzięki łasce Bożej, na początku grudnia 1917 r. ogólne zarysy tego, co było powyżej podane w związku z Eliaszem i Elizeuszem, autor jako prawdziwy anioł getsemański, w ciemnej godzinie rozpaczy z sercem przepełnionym wdzięcznością i ocenieniem, zaczął ogłaszać to innym od 17 grudnia 1917 r. począwszy od Philadelphii. Nie myślimy, ażeby na skutek przedstawienia niniejszego przedmiotu jakikolwiek członek Maluczkiego Stadka mógł doznać szkody duchowej. Bez wątpienia jednak, zrani ono uczucia członków Wielkiego Grona, ale to jest nieuniknione. Jest ono także po to, aby wyrobić w nich „smutek, który według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje” (2 Kor. 7:10) jako niezbędny środek do uprania i wybielenia swoich szat w krwi Barankowej. Dla wiernych jest to wielką pociechą! O! jest to prawdą, że: „poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej”, lecz nie innych (Ps. 25:9). Kończymy ten przedmiot o Eliaszu i Elizeuszu z pełnym zapewnieniem wiary, że Łaskawy Ojciec Niebiański otworzył nasze oczy zrozumienia na tę sprawę, przez co udzielił nam większej zdolności oceniania Jego mądrości i dobroci. Kończymy go z gorącą modlitwą, aby Bóg błogosławił rozmyślania na ten temat Swego drogiego Izraela, tak Maluczkiego Stadka jak i Wielkiego Grona!
PYTANIA BEREAŃSKIE
(88) Jak część Kozła Azazela w Ameryce była prowadzona od drzwi Przybytku do bramy Dziedzińca i oddana przeznaczonemu człowiekowi? Kiedy zaczęła się praca z pozaobrazowym żywym Kozłem? Kiedy się skończy? Czego to dowodzi względem międzyczasu?
(89) Zbij rozpowszechnioną opinię przyjaciół Towarzystwa, że uwięzieni zwolennicy Towarzystwa są pozaobrazowym Janem Chrzcicielem w więzieniu!
(90) Podaj ogólny opis chronologii i treści listu Eliasza do Jorama (2Kron. 21:12–15)!
(91) Daj dowód, że Eliasz wysłał list wprost do Jorama i że nie był on proroctwem o niegodziwości Jorama, zdeponowanym u kogoś innego w celu dostarczenia go po latach!
(92) Ustal chronologicznie i opisz teorię, że Elizeusz a nie Eliasz wysłał list!
(93) Wytłumacz, w oparciu o historię i zapisek manuskryptu, że poprawny tekst zawiera wyrażenie: „od Eliasza”!
(94) Na jakiej podstawie twierdzono, że dokonał tego Elizeusz a nie Eliasz?
(95) Ustal i zbij twierdzenie, że wyrażenie „prorok” z 2Kron. 21:21 wskazuje na Elizeusza! Jaki wniosek wypływa z tej dyskusji?
(96) Dlaczego Eliasz musiał powrócić na ziemię? Jakich dwóch rzeczy dowiódł epizod z listem?
(97) Jakie ukryte fakty dostarczają klucza do zharmonizowania współczesności w panowaniu Judzkich i Izraelskich królów od Achaba do Jehu?