Teraźniejsza Prawda nr 204 – 1962 – str. 115
Izajasza: „Śpiewaj, niepłodna! która nie rodzisz [ci słudzy z Wieku Żydowskiego w całości byli bezpłodni odnośnie wydania nasienia; pozafiguralna Sara nie rodziła w Wieku Żydowskim, lecz podczas Żniwa Wieku Żydowskiego miała polecone czynić to]; śpiewaj głośno a krzycz, która w porodzeniu nie pracujesz [klasa Chrystusowa nie była rozwinięta w Wieku Żydowskim; a więc w owym Wieku Przymierze Sary nie cierpiało boleści porodowych]; bo więcej będzie synów opuszczonej niż synów tej, która ma męża, mówi Pan [opuszczoną jest Agar; jej potomkowie — cielesny Izrael ze wszystkich Wieków począwszy od czasu Abrahama aż do początku Tysiąclecia — są dziećmi opuszczonej, przy czym były one liczniejsze niż dzieci żony zamężnej — pozafiguralnej Sary, symbolicznej małżonki Jehowy. W czasie Żniwa Wieku Żydowskiego ona miała rodzić]. Rozprzestrzeń miejsce namiotu swego, a opon przybytków swych nie zabraniaj rozciągnąć; wyciągnij powrozy twoje, a kołki twoje utwierdź [w tym wierszu mamy powiedziane, że prawdziwy Kościół, najpierw Jezus a następnie Apostołowie postępujący za Nim i dalej 49 członków gwiezdnych, mieli polecone zwiększyć swe działalności jako słudzy Boga żywego. Oni to uczynili wraz ze swymi pomocnikami i tymi. którzy za nimi postępowali; nie mieli ociągać się w swej pracy, ale mieli ją rozszerzać tak daleko, jak tylko to było możliwe wśród cielesnego Izraela, a następnie wśród nominalnego duchowego Izraela, a w ten sposób mieli rozszerzać sferę swojej działalności]; bo się na prawo i na lewo rozsilisz [oni mieli iść wszędzie], a nasienie twoje narody odziedziczy [nasieniem Przymierza Sary jest Chrystus i Kościół. Oni odziedziczą narody jako własność], i miasta spustoszone osadzi [tymi opustoszałymi miastami są nie tylko miasta Palestyny w dosłownym znaczeniu, lecz i symboliczne miasta, religijne rządy wielkiego i małego Antychrysta podczas Wieku Ewangelii]. Nie bój się, bo pohańbiona nie będziesz [tnie zawstydzą się ani ucichną w pracy], a nie zapalaj się [nie będą zmieszani], bo nie przyjdziesz na posromocenie [nie zamilkną przed przeciwnikiem]; owszem na zelżywość młodości twojej zapomnisz [wstydem było to dla pozafiguralnej Sary, że nie urodziła wcześniej, że musiała czekać aż do podeszłego wieku, zanim zrodziła nasienie obietnicy], a na pohańbienie wdowstwa twego więcej nie wspomnisz [pozafiguralna Sara, gdy była niepłodna, była uważana za wdowę, ale to już więcej nie będzie dla niej naganą, ponieważ we właściwym czasie miała ona zrodzić klasę Chrystusową — najpierw Głowę a następnie Ciało]. Albowiem małżonkiem twoim jest stworzyciel twój. Pan zastępów imię jego [Jehowa jest tym, przez którego zostało uczynione Przymierze Sary i On jest tym, przez którego rozwinęło ono klasę Chrystusową; On jest tym, który czyni to co chce uczynić]; i odkupiciel twój [twój wyswobodziciel] Święty Izraelski [ten, którego prawdziwy duchowy Izrael uważa za Świętego; cielesny Izrael uważał Go częściowo za takiego lecz nie całkowicie, dopiero duchowy Izrael uważał Go w ten sposób]; Bogiem wszystkiej
kol. 2
ziemi zwany będzie [bo cała ziemia we właściwym czasie uzna Go za prawdziwego Boga]. Bo cię jako żony opuszczonej [„porzuconej” w angielskim przekładzie] i strapionej w duchu, Pan powoła, a jako żony młodej, gdy odrzucona będziesz, mówi Bóg twój [Jehowa nazywa Przymierze Sary pozornie porzuconą żoną, żoną młodą znajdującą się w smutku, od dawna poślubioną, która jednak nic wydała obiecanego nasienia, było to bowiem zatrzymane aż do Wieku Ewangelii]. Na małą chwilkę opuściłem cię [cały Wiek Żydowski jest dla Boga krótkim czasem; u Niego wieki są chwilą]: a zaś w litościach wielkich zgromadzę cię [Bóg okaże te wielkie laski najpierw Głowie, a następnie Ciału. Większa cześć tego zbierania była dokonana podczas Żniwa Wieku Ewangelii pod służbą „wiernego i roztropnego sługi” — 48 członka gwiezdnego. Bóg w ten sposób zbierał ich dotąd, aż cała ta praca była zakończona. Ten, który stał się Posłannikiem Epifanii (49 członkiem gwiazdy) miał przywilej w czasie Żniwa zdobyć więcej braci do Małego Stadka niż jakikolwiek inny sługa Prawdy, z wyjątkiem brata Russella; praca Posłannika Epifanii głównie polegała na wzmacnianiu i zachęcaniu członków Małego Stadka w okresie Epifanii do postępowania naprzód i zapewnienia sobie swego wyboru oraz powołania]. W maluczkim gniewie skryłem maluczko twarz swoje przed tobą [wydawało się jakoby Bóg był rozgniewany na chwilę na Przymierze Sary, ponieważ ono było bezpłodne]; ale w miłosierdziu wiecznym zlituję się nad tobą, mówi Pan, odkupiciel twój [Bóg będzie wiecznie okazywał Swą dobrotliwość względem tego przymierza i jego nasienia; najpierw względem Głowy. a następnie względem Ciała], Bo to jest u mnie co przy potopie Noego; jakom przysiągł, że się więcej nie będą rozlewać wody Noego po ziemi: takem przysiągł, że się nie rozgniewam na cię ani cię zgromię [tak jak Bóg związał się przysięgą, że nie zniszczy świata potopem, tak samo związał się przysięgą, że nie porzuci On pozafiguralnej Sary. ani jej nasienia, Chrystusa Głowy i Ciała, lecz że będzie ją zachowywał i uczyni ją swoja własnością]. Albowiem góry przeminą, a pagórki [wg ang. przekładu] będą usunięte [absolutne monarchie są przedstawione jako góry, a ograniczone monarchie i republiki jako pagórki. Te zostaną zniesione w wielkim czasie ucisku: w symbolicznym wietrze, symbolicznym trzęsieniu ziemi i symbolicznym ogniu tego okresu]; jednak miłosierdzie, moje od ciebie nie odstąpi, a przymierze pokoju mego nie wzruszy się, mówi twój miłościwy Pan [Bóg nigdy jej nie opuści, ani nie odbierze Swej łaski]. O utrapiona, wichrem rozmiotana, z pociechy obrana! oto Ja położę na karbunkułach kamienie twoje, a na szafirach założę cię [Kamienie te wchodzą w skład murów Nowego Jeruzalemu. One są dwunastoma klejnotami w napierśniku Najwyższego Kapłana; one są dwunastoma pełnymi chwały łaskami, chwalebnymi kamieniami, położonymi przez Boga jako fundament, o którym mowa w w. 11]. I uczynię z kryształu okna twoje, a bramy twoje z kamienia rubinowego,