Teraźniejsza Prawda nr 204 – 1962 – str. 110
książki, tj. VII Tomu, znajdując liczne wzmianki o tej książce w Objawieniu i w innych miejscach Biblii pod około sześćdziesięcioma różnymi określeniami, jak wóz itd. itd. itd…. Autor utrzymuje, że jedyny bezpośredni odnośnik dotyczący VII Tomu znajduje się w Obj. 16:17 pod symbolem siódmej czaszy. Tom ten wykonał działalność plagi w stosunku do Babilonu. Prawdy tej książki z pewnością uderzyły Jordan będąc plagą dla Babilonu i na ile autor wie, jest to jedyna misja godna Boskiego uznania. Dzieło to nie nadaje się w ogóle do duchowego budowania Małego Stadka, lecz jest jednym z zarysów, które usidliły Wielkie Grono. W wyrażeniu Obj. 16:17 „stało się” będącego poselstwem Wielkiego Grona mamy proroctwo dowodzące, że Wielkie Grono miało ogłosić skompletowanie Małego Stadka, co też siódmy Tom uczynił. Ukompletowanie to było ogłoszone na Wielkanocnej Konwencji w Brooklynie w 1918 r. przez kilku wodzów Towarzystwa. Tytuł książki „Dokonana Tajemnica” był tak dobrany przez autorów i ich współpracowników, aby odpowiadał poselstwu „stało się”, tzn. skończyło się. Wielkie Grono według tego tekstu pierwsze ogłosiło, że pieczętowanie wszystkich wybranych zostało ukompletowane. „Stało się” zapieczętowanie, którego dokonanie potwierdzili około Wieczerzy Pańskiej 1918 r. Według poglądu autora ich data jest o dwa lata spóźniona. Mocne świadectwo biblijne pokazuje, że wszyscy wybrani byli już popieczętowani na czołach przed przejściem „onego Sługi” poza wtóra zasłonę i dowodzi, że miało to miejsce około Wieczerzy Pańskiej 1916 r. Szczegóły dotyczące tych dowodów podaliśmy już w artykułach Teraźniejszej Prawdy.
(82) Zdanie z Obj. 19:1, 2 Połączone z poprzednim argumentem dostarcza dalszego dowodu, że Wielkie Grono odłączone i odrębne od Małego Stadka będzie słyszane przez Małe Stadko znajdujące się jeszcze w ciele i z płaszczem ogłaszać będzie poselstwo – plagę. Wyrażenie „wielki lud” przetłumaczone w Obj. 19:1 jest tym samym, które w 6 wierszu i Obj. 7:9 przetłumaczone jest na „lud wielki”. Zsumowanie poselstwa „Wielkiego Ruchu” zawarte jest w tych dwóch wierszach. Podane jest tu poselstwo jako takie i tak streszczone, że pokazuje VII Tom jako siódmą czaszę. Obrońcy Towarzystwa ustnie, za pośrednictwem VII Tomu, „Upadku Babilonu” i „Nowin Królestwa” na pewno dali poselstwo opisane w tych dwóch wierszach. Trzeci wiersz w powtórzeniu groźby skierowanej przeciwko Babilonowi wskazuje, że miała być przerwa w wylewaniu plagi, w słowach: „I rzekli po wtóre: Halleluja! a dym jej wstępuje na wieki wieków”. Zdaje się, że obecnie żyjemy podczas tej przerwy, która zostanie przerwana, gdy oni po wtóre powiedzą: Halleluja! a dym jej wstępuje na wieki wieków”. [Rozdział ten był opublikowany w pierwszym wydaniu The Present Truth w 1918 r. i ponownie w maju 1919 r. Przerwa ta skończyła się od momentu, gdy rząd przestał prześladować wodzów Towarzystwa i pozwolił na rozpowszechnianie VII Tomu a ich adherenci zaczęli wypełniać Obj. 19:3 jak to było wykazane powyżej].
kol. 2
(83) F. H. McGee krytykuje autora za posługiwanie się tym piątym argumentem twierdzącym, że niektóre rzeczy usłyszane przez Jana w Objawieniu wypełnią się na długo po opuszczeniu przez Małe Stadko ziemi. Naszą odpowiedzią na to jest dowodzenie, że w niektórych przypadkach rzeczy widziane przez Jana miały się wypełnić po opuszczeniu ziemi przez klasę Jana. Jego obiekcje, jak zobaczymy, nie odpowiadają dobrze tym, wierszom udowadniającym, że klasa Jana w ciele będzie słyszała Wielkie Grono ogłaszające swoje poselstwo, ponieważ te dwa wiersze nie odnoszą się do wypełnionych zdarzeń mający cl’: miejsce po opuszczeniu ciała przez Kościół. Następujące uwagi, ufamy, wyjaśnią ten przedmiot. Wszyscy wiemy, że postępowanie Jana w Objawieniu reprezentuje postępowanie Kościoła w okresie wypełnienia się rzeczy symbolizowanych w czynnościach Jana. Pamiętajmy, że wszystko co Jan widział i słyszał, a co jest zapisane w Objawieniu, widział i słyszał na wyspie Patmos. Słowo Patmos znaczy, cierpienie, śmiertelność i jest użyte w celu symbolizowania cierpień i śmiertelnych warunków Kościoła w ciele. Z tego wynika, że pozaobrazowy Jan w ciele, na symbolicznej wyspie Patmos, będzie wykonywał wszystkie rzeczy symbolizowane przez czyny Apostoła w czasie wizji ni literalnej wyspie Patmos. Niektóre rzeczy widziane przez Jana mające miejsce, gdy on jeszcze był w ciele, pozaobrazowy Jan zobaczy w stanie śmiertelnym i cierpiącym na symbolicznej wyspie Patmos oczyma dala i zrozumienia. Niektóre z tych rzeczy widzianych przez Jana reprezentują rzeczy wypełniające się po opuszczeniu ciała przez pozaobrazowego Jana, a które on widział będąc w ciele na symbolicznej wyspie Patmos tylko oczyma wiary. W Objawieniu 6; 7 widziane przez niego zdarzenia przedstawiają zdarzenia widziane podczas pobytu w ciele oczyma ciała i zrozumienia. Innymi słowy wszystko w tej księdze jest widziane przez pozaobrazowego Jana podczas pobytu w ciele niezależnie od tego, czy się wypełnia, gdy on jest w ciele lub nie. Jeżeli to wypełnia się po opuszczeniu przez niego ciała, widzi je tylko w ciele oczyma zrozumienia a jeśli wypełnia się, gdy on jest w ciele, widzi je i fizycznymi i umysłowymi oczyma. Kiedy jednak jest powiedziane, że słyszał to lub tamto, odnosi się to zawsze do rzeczy mających miejsce w czasie słyszenia. Zauważmy, że tekst nie mówi: Jan widział, lecz Jan słyszał poselstwo Wielkiego Grona. To zbija zarzuty F. H. McGee. Dodatkowo fakt, że słyszenie przez Jana tego lub tamtego oznacza, że odnosi się do rzeczy wypełniających się przed nim z punktu widzenia pracy Wielkiego Grona podanej w Obj. 16:17 poprzedzającej rewolucję z wierszy 18-20, która to praca częściowo jest opisana w Obj. 19:1, 2, dochodzimy do wniosku, że ta praca ma miejsce przed rewolucją zanim Kościół opuści ciało na początku anarchii. Z tego powodu uszami fizycznymi i umysłowymi klasa Jana słyszy poselstwo Wielkiego Grona (Obj. 19:1, 2), ponieważ jest jeszcze w ciele.
(84) Twierdzenie C. J. Woodwortha, że klasa Jana słyszy to poselstwo będąc w niebie po