Teraźniejsza Prawda nr 203 – 1962 – str. 89
ofiary po 80-tym dniu od urodzenia córki. Lecz od tego czasu ten zarys obrazu stał się nam jasny. Według Pisma Św. są dwie wielkie prace jakie Wielkie Grono ma wykonać po oczyszczeniu się z Azazelowych splugawień: (1) uformowanie Obozu Epifanii, tj. nawrócenie po zniszczeniu Babilonu ludzi Chrześcijaństwa żyjących w czasie pomiędzy rewolucją a anarchią, do wierzenia i przyjęcia Prawdy, tak jak jest ona podana w tomie 1 (4Moj. 8:6-22; Obj. 19:5-8) i (2) nawrócenie Izraela do Jezusa jako Mesjasza. Ta ostatnia praca będzie miała miejsce w łączności z uciskiem Jakubowym i przy jego końcu. Ponieważ Epifania i Czas Ucisku mają jedno i to samo znaczenie (P.’22, 70), rozumiemy, że anarchia skończy się w październiku 1954 [jak brat Russell dawniej myślał, że Czas Ucisku włączając w to anarchię skończy się w październiku 1954; lecz jak Prawda Parusii została oczyszczona z dawnego błędu przed rokiem 1914 z podaniem specjalnych przestróg począwszy od 1913 roku (zob. Z.’13. 343, kol. 2, par. 1; lub przedruk str. 5349, kol. 2, par. 4; a także E. tom 7, 348, 413), tak sarno Prawda Epifanii była oczyszczona z dawniejszych myśli, że Czas Ucisku włączając w to anarchię, skończy się w październiku 1954 lub nawet 1956 z podaniem specjalnych przestróg od roku 1953 (zob. P.’53, 76, 77; T.P. 1954, 27-30)]. Zaraz po anarchii nastąpi ucisk Jakuba i nawrócenie Izraela (Zach. 12:2-14; 14:1-3). Podług Pism Wielkie Grono będzie miało zaszczyt nawrócić Izraela (Pieśń 5:2-6:1), gdy przyjdzie czas na jego nawrócenie, tj. podczas i przy końcu ucisku Jakubowego (jak wskazują na to Pisma), co ma się rozpocząć od roku 1954 [tj. w tym czasie, przy końcu 80 lat, gdy ma się rozpocząć poświadczająca służba Wielkiego Grona, chociaż narodowe nawrócenie Izraela nie nastąpi aż w jakiś czas później podczas i przy końcu ucisku Jakubowego]. To stanie się także przy końcu 80 pozafiguralnych dni. Z faktu, że Kościół był w 25-miesięcznej służbie od października 1914 do listopada 1916-ofiarowywania ofiary przy końcu pozafiguralnych 40 dni wnosimy, że i Wielkie Grono [razem z klasą Młodocianych Godnych] będzie przez taki sam długi okres ofiarowywać równoległą ofiarę, tj. od października 1954 do listopada 1956 (przynajmniej na początku tej służby)”.
Można przytoczyć ten ważny fakt, że gdy obraz służby poświadczającej, rozpoczynającej się od października 1954 stał się jaśniejszym bratu Johnsonowi, on zrozumiał, że „podług Pism, Wielkie Grono będzie miało dwa dzieła do wykonania po oczyszczeniu się ze splugawień Azazelowych: (1) uformowanie Obozu Epifanii (względem nawrócenia pogan)… i (2) nawrócenie Izraela do Jezusa jako Mesjasza”. Dawniej nauczał on, (E. tom 4, 105), że „ta praca zdaje się będzie nawróceniem Izraela przez Wielkie Grono”, lecz zauważył, że „podług Pism” uformowanie Obozu Epifanii jest częścią pracy poświadczającej. Łącznie z tym mówi on o przyprowadzaniu „ludzi z Chrześcijaństwa do przyjęcia Prawdy zawartej w 1Tomie (4Moj. 8:6-22; Obj. 19:5-8).” Wskazuje on dalej, że ta praca względem ludzi w Chrześcijaństwie
kol. 2
nie dokona ich „nawrócenia” aż „po zniszczeniu Babilonu… pomiędzy rewolucją a anarchią”; on także wykazuje, że nawrócenie Izraela nie będzie uskutecznione aż „podczas i przy końcu ucisku Jakubowego”, który ma się rozumieć, nastąpi jakiś czas później.
KIEDY ROZPOCZNIE SIĘ SŁUŻBA POŚWIADCZAJĄCĄ?
Czy mamy więc czekać do czasu „po zniszczeniu Babilonu… pomiędzy rewolucją a anarchią” i aż do czasu ucisku Jakubowego z rozpoczęciem wykonywania tych dwóch zarysów służby, która by poświadczała nasze oczyszczenie jako części matki po córce? Wierzymy, że Pańską wolą jest abyśmy nie zwlekali z pierwszym rozpoczęciem tej pracy, lecz rozpoczęli ją jesienią 1954 z kilku przyczyn, a głównie dla siedmiu następujących powodów:
(1) W E. tomie 4, 104 (to samo w T.P. 1932, 28, par. 8) po wytłumaczeniu 3Moj. 12 brat Johnson mówi: „Widzieliśmy już z powyższego badania, że czas na ofiarowanie ofiar w dowód oczyszczenia następował zaraz po skończeniu 40 dni”. Widocznym jest, iż wniosek ten jest oparty na 3Moj. 12:6, gdzie czytamy: „A gdy się wypełnią dni oczyszczenia jej po synu albo po córce, przyniesie…” itd. Widocznie nie było tam żadnej zwłoki; a więc jeżeli to się stało natychmiast w wypadku syna, to stanie się tak podobnie i w wypadku córki. Ofiarowanie na dowód oczyszczenia rozpocznie się natychmiast („gdy się wypełnią dni oczyszczenia jej”) po skończeniu 80 lat, tj. jesienią 1954.
(2) W tym samym, paragrafie brat Johnson dodaje: „W czasie pozafiguralnego ofiarowania po 80-dniowym oczyszczeniu nastąpi podobny do powyższego okres i podobna praca, a ponieważ figuralne ofiary przy końcu 40 i 80 dni są równoległe, dlatego jest rzeczą zupełnie prawdopodobną, że czas zachodzenia Epifanii na Bazyleję (Królestwo) będzie również trwał około 2 lat i 1 miesiąca, w którym to czasie dokonywana będzie praca przez Wielkie Grono, podobna do charakteru i długości tej, jaką dokonywało Małe Stadko od 20 września 1914 do 3 listopada 1916 przez pierwsze uderzenie Jordanu. Praca ta będzie możliwie nawróceniem Izraela przez Wielkie Grono”. Widzimy zatem, że równoległe ofiary wskazują, iż ofiara poświadczająca oczyszczonego Wielkiego Grona powinna rozpocząć się jesienią 1954 i powinna włączyć początek pracy ku nawróceniu Izraela, jako jeden z dwu zarysów tej służby.
(3) Z badania artykułu „Królowa z Saby” (P.’54, 41; T.P. 1960, 70) dowiedzieliśmy się, że „ci tymczasowo usprawiedliwieni, którzy nie poświęcą się przed październikiem 1954 utracą swe stanowisko na Dziedzińcu Epifanii (Obj. 22:11) a staną się częścią Obozu Epifanii razem z wieloma innymi, którzy potem przyjmą Jezusa jako swego Zbawiciela i Króla, włączając w to nawróconego cielesnego Izraela”. Tymczasowo usprawiedliwieni Wieku Ewangelii byli uważani jako znajdujący się na Dziedzińcu Przybytku. Lecz począwszy od października 1954 ci wszyscy, którzy są usprawiedliwieni