Teraźniejsza Prawda nr 203 – 1962 – str. 80
na których czyniono przygotowania do uderzenia Jordanu. Pamiętajmy o tym, że ten punkt o Kapłanach i Lewitach w księgach Samuelowych, Królewskich, Kronikach i późniejszych księgach Starego Testamentu nie jest punktem widzenia obrazu Przybytku; bo w tych księgach Kapłani i Lewici są użyci by figurować odpowiednio wybitnych lub podległych sług Bożych. Podlegli słudzy Boży (Lewici; w. 3) są opisani według ich talentów, doświadczeń, cierpień dla Prawdy, tylko o ile są dojrzali (policzono… od 30-tu lat i wyżej). Opisy te były na kartkach, które wysłali oni do brata R. na jego wezwanie, wydane w Z’16, 141, 1-7 (poczet ich według głów ich osób). Bardzo wielu braci odpowiedziało na te wezwania (trzydzieści i osiem tysięcy). Większość z nich to nieoficjalni bracia, którzy mieli służyć nieoficjalnie w świątyni (na posługę domu Pańskiego dwadzieścia cztery tysiące; w. 4). Dużą liczbę stanowili mniej wybitni pielgrzymi, posiłkowi pielgrzymi i starsi dający wykłady (przełożonych i sędziów). Niektórzy byli kolporterami, ochotnikami, dziennikarzami i ogłaszającymi publiczne zebrania (odźwiernych; w. 5). Niektórzy byli nauczycielami lekcji bereańskich, nauczycielami pracy pasterskiej, tłumaczami tekstów biblijnych i wygłaszającymi wykłady (chwalących Pana na instrumentach… nasprawiał Dawid). Brat R. tak zarządził aby każdy mógł wejść do swej właściwej grupy epifanicznej (i rozdzielił Dawid… synów Lewiego; w. 6).
(9) Dlatego w czasie podziału w Epifanii utworzyli oni trzy grupy Lewitów: (1) tych, którzy nie zdołali uzyskać kontroli nad trzema korporacjami brata R. (Gerson), (2) tych, którzy uzyskali kontrolę nad trzema korporacjami (Merary) oraz (3) tych, którzy nie posiadają korporacji by kontrolować pracę (Kaat). Dwiema najważniejszymi rodzinami Gersonitów za czasów Dawida były: (1) Laadan (odpowiadający Lobnitom z czasów Mojżesza; w. 7), który figuruje nie amerykańskich pozafiguralnych Gersonitów, lecz Gersonitów z Imperium Brytyjskiego; oraz (2) Semej (odpowiadający Semeitom z czasów Mojżesza), który figuruje specjalnie amerykańskich pozafiguralnych Gersonitów. Pozafiguralni Laadanici byli podzieleni na trzy główne grupy: (1) Komitet Studentów Biblijnych (Jechijel; w. 8), (2) Zwolennicy Starych Dróg (Zetam) i (3) Bereańscy Studenci Biblijni (z Australii; Joel). (W w. 9 zamiast Semej, który nie był Laadanitą lecz Semeitą, proszę wstawić imię Jechijel z w. 8). Zgodnie z tym, członkowie Komitetu Studentów Biblijnych tworzyli trzy grupy: (1) Shearnitów (Salomit; w. 9), (2) Studentów Biblijnych z Madrasu (z Indii; Hazyjel), i niektórych Kanadyjskich Studentów Biblijnych luźno związanych z K.S.B. w Wielkiej Brytanii (Haran). Amerykańscy Gersonici – Semeici (synowie Semej; w. 10) utworzyli cztery grupy: (1) zwolenników P.B.I. (Jachat), (2) Brzaskowców (Zyna), (3) Stróżów Poranka (Jehus) oraz (4) tych, którzy nie zgadzali się z radykalnym odgałęzieniem kontrolującym P.B.I., lecz przez jakiś czas z nim pozostawali (Baryjasz). Z tych zwolennicy P.B.I. byli głównymi (Jachat
kol. 2
znaczy główny; w. 11), a Brzaskowcy następowali zaraz po nich (Zyza, albo Zina, znaczy drugi). Trzecia i czwarta grupa Semeitów są bardzo nieliczne gdy chodzi o liczbę (nie mieli wielu synów) i złączyły się w jedną grupę (policzeni za jedną familię). Pan sprawił, że brat R. tak umieścił niektórych braci, którzy byli wierniejsi od pozafiguralnych Gersonitów i Merarytów, iż stanowią oni Kaatytów Epifanii (Kaat; w. 12). Ci podzielili się na cztery grupy: (1) najwierniejszych Kaatytów (Amram), (2) Olsonitów (Izaar), (3) Ritchieitów (Hebron) oraz (4) Sturgeonitów (Husyjel). Z klasy Chrystusowej (Amram, nie Amramici; w. 13) pochodził Najwyższy Kapłan Świata (Aaron) oraz Pośrednik świata (Mojżesz). Najwyższemu Kapłanowi Kościoła dane było sprawowanie przyjemnej służby ofiarnej (aby służył; w ang. poświęcał… aby kadził przed Panem, a służył mu); a członkowie Jego mieli współpracować w tym, gdyż wszyscy razem stanowią Najwyższego Kapłana Świata (sam i synowie jego).
(10) Figuralni Amramici jako Lewici najpierw występują w synach Mojżesza (synowie Mojżesza… policzeni są w pokoleniu Lewiego; w. 14). Składali się oni z dwóch klas: (1) Hirshitów (Gerson, w. 15) i (2) Kittingeritów (Eliezer). Z Hirshitów (Gerson; w. 16; synowie Amrama; 24:20) Amramici z Jersey City, N. J. byli głównymi (Sebujel, wódz). W zborze tym były dwie partie (synowie Sebujela): jedna z nich szła za R. H. Hirshem, a druga za Antonim Fry (Jechdejasz; 24:20). Z Kittingeritów (Eliezer; w. 17) Amramici z Philadelphii byli przywódcami (Rechabijasz pierwszy). Zbór ten jednak rozbił się na wiele klik (synowie Rechabijaszowi rozmnożyli się bardzo), a najważniejsza z tych klik szła raczej za R. H. Hirshem a nie za D. M. Kittingerem (przedniejszy Jesyjasz; 24:21). Z pozafiguralnych Izaarytów przywódcami byli Olsonici (synowie Izaarowi: Salomit pierwszy; w. 18). Odłamem ich byli Gunterici (Jachat; 24:22). Ritchieici (synowie Hebronowi, w. 19; 24:23; Uwaga: W polskim przekładzie mamy błędnie podany wiersz z 1Kron. 24:23; wiersz ten powinien brzmieć tak samo jak 23:19, a mianowicie: „Synowie Hebronowi: Jeryjasz pierwszy, Amaryjasz wtóry, Jehazyjel trzeci, a Jekmaan czwarty.”); rozwinęli się w cztery grupy: (1) wodzem ich byli pierwotni Ritchieici (Jeryjasz), (2) liczny zbór w Los Angeles, gdzie A. J. Ritchie obecnie przebywa z pewnymi oddziałami (Amaryjasz), (3) zbór w Oakland – San Francisco z oddziałami (Jehazyjel) oraz (4) Brickeryci (Jekmaan). Sturgeonici jako pozafiguralni Husyjelici rozwinęli się w cztery grupy: (1) Riemerici (Miche; w. 20; 24:24), (2) Driscollici (Samir), (3) Vorsteherici (Jesyjasz; 24:25) oraz (4) Saphoreici (Zachariasz; 24:25). Pozafiguralni Meraryci rozwinęli się w zwolenników Towarzystwa (Maheli; w. 21; 24:26) oraz Standfastów nazwa ta wzięta z 1Kor. 16:13 znaczy: „Stojący mocno w wierze” (Musy; w. 23; 24:26). Na naszą uwagę zasługują niektórzy z tych co opuścili Towarzystwo (Jahasyjasz; 24:27): (1) Germańscy Wolni Bracia (Beno), (2) Zwolennicy Cieszyńskiego (Soam)