Teraźniejsza Prawda nr 203 – 1962 – str. 79
(szczęśliwym będziesz). Następnie zachęcił on J., by działał skutecznie i odważnie (bądź mężnym, nie bój się ani się lękaj).
(6) Brat R. zapewnił J, że wśród swych trudnych doświadczeń przygotował on dla świątyni Epifanii Boską Prawdę o Chrystusie, składającym się ze 144000 członków, o imieniu Jehowy i Jego charakterze jako Architekta oraz o Tysiącleciu jako o okresie, w którym Chrystus będzie błogosławił świat (nagotował na dom Pański złota sto tysięcy talentów; w. 14). Sto tysięcy talentów złota ma symbolizować także błogosławieństwa Tysiąclecia, które możemy zauważyć, używając liczby 10, jednej z najważniejszych liczb świątyni (18, 10 i 5), jako dzielnika: 100.000:(10×10)=1.000; oraz 1.000.000 talentów srebra symbolizuje to samo: 1.000.000:(10x10x10)=1.000. Pod względem wagi 100 000 talentów złota stanowi 360 000 000 syklów; a 360.000.000: (10×10):(5×5)=144.000. Z punktu widzenia wartości, 100.000 talentów złota stanowi 300.000.000 syklów; 300.000.000: (10x10x10x10x10):2=1.500=10(Yod)x5(He)x6(Vav)x5(He)=Jehovah, co daje nam imię Jehowy dwukrotnie wyrażone w talencie wartości złota (ponieważ jest 3.000 syklów w jednym talencie złota), a 200 000 razy wyrażone w 100 000 talentów złota. Jeśli chodzi o wagę 1.000.000 talentów srebra, to stanowi ona 3600000000 syklów. 3.600.000.000: (10x10x10):(5×5) = 144000. Jeśli chodzi o wartość 1 000 000 talentów srebra stanowi 3000000000 syklów 3000000000:(10x10x10x10x10x10):2=1.500-10 (Yod)x 5(He)x 6(Vav)x 5(He). Wynika z tego, że w 1Talencie srebra mamy dwukrotnie wyrażone imię Boga, a w milionie talentów srebra mamy dwa miliony razy wyrażone imię Boga jako Architekta świątyni. Typowe użycie srebra jako Prawdy zawsze oddaje tu cześć charakterowi Bożemu jako Architektowi. Co więcej brat R. zapewniał J., że przez swe nauczanie dostarczył on tymczasowo usprawiedliwionego człowieczeństwa (miedzi) do świątyni epifanicznej, a także silnych łączników (żelaza) w wielkiej obfitości (bez wagi); jak również człowieczeństwa w ożywionym usprawiedliwieniu (drzewa) i Nowych Stworzeń (kamienia). Wskazał on także i na to, że J. może dostarczyć więcej symbolicznego złota, srebra, miedzi, żelaza, drzewa i kamienia (a ty do tego przyczynisz). Powiedział on J. te rzeczy bezpośrednio ustnie oraz pośrednio w swych pismach. Wskazując mu na próby, które przyjdą, specjalnie od braci ukazał on, że będą tacy, którzy dokonywać będą odciosywania (kamiennicy i cieśle; w. 15) wad ciała (drzewo) oraz wad wynikających z niedojrzałości Nowych Stworzeń (kamień) i że będą pomocnicy w budowaniu Prawd łączących się z dodatkowymi częściami świątyni Epifanii (biegłych w każdym rzemiośle). Zapewniając raz jeszcze J. o nieograniczonej obfitości (nie masz liczby; w. 16) Prawdy Bożej (złota i srebra), próbnie usprawiedliwionych (miedzi) oraz silnych łączników (żelaza), brat R. zachęcał J. do gorliwej działalności w związku ze świątynią Epifanii (wstańże a czyń) i życzył mu błogosławieństwa Bożego (a Pan będzie z tobą).
kol. 2
(7) Zachęcając wodzów do wzięcia udziału w tym, co okazało się drugim uderzeniem Jordanu, stawiając pracowników Betel i poza nim w pozycjach, w których mogli dokonywać pracy Epifanii oraz zachęcając ich ustnie i pisemnie, specjalnie w swym testamencie, do wierności, brat R. zachęcał ich właściwie by pomagali oni J. w jego pracy Epifanii (przykazał książętom… aby pomagali Salomonowi; w. 17). Czyniąc zaś to wskazał on im na to, że oni po siadają Bożą łaskę (Mówiąc: Izali Pan Bóg wasz nie jest z wami; w. 18); że Bóg uczynił ich zwycięzcami w sporach z Babilonem (który wam dał odpocznienie zewsząd) skoro pod dał ich pod władzę brata R. (dał w rękę moje obywateli); oraz że Prawda i jej Duch (tej ziemi) wyzwolona od błędu i jego ducha jest w posiadaniu Pana i Jego ludu (poddana jest… Panu i ludowi Jego). Dlatego też wzywał on wodzów by skierowali swe uczucia, wolę i byt (oddajcie serce swe i duszę; w. 19) ku dobrej pracy trwając w poświęceniu (abyście szukali Pana, Boga waszego). Następnie pobudzał ich, by brali udział w drugim uderzeniu Jordanu i wszelkiej pracy późniejszej, którą Bóg nakaże, co pośrednio oznaczało budowanie świątyni Epifanii (wstańcie, a budujcie świątnicę) i by czynili to, żeby dać miejsce w którym będzie mogła przebywać Prawda jak również doktrynalne, zbijające, naprawiające i etyczne Prawdy w świątyni Epifanii (budujcie świątnicę.., żebyście tam wnieśli skrzynię przymierza… naczynia święte), gdzie charakter Boga pełen chwały może być ukazany ku Jego chwale (imieniowi Pańskiemu). Tak więc pod koniec swego kierownictwa (stary i pełen dni; 1Kron. 23:1) brat R. tak zarządził sprawy związane z dalszą pracą, że oddawały one tę pracę, tj. pracę Epifanii, pod kierownictwo J. (postano wił królem Salomona, syna swego), a w ten sposób dawał mu nadzór nad pracą ludu Bożego w czasie Epifanii.
(8) Ostatnie dni panowania Dawida były zajęte jego przygotowaniami do budowy świątyni i powoływaniem Kapłanów i Lewitów do służb w świątyni (1Kron. 22-29). Lecz nie jest to samo powiedziane o powołaniu 12 przedniejszych i o ich 12 podziałach. Fakty dowodzą, że tych 12 przedniejszych i ich 12 podziałów istniały na długo przedtem, np. Asael przedniejszy nad armią czwartego podziału, został zabity więcej niż 33 lata przed śmiercią Dawida. Zdarzyło się to bowiem zanim Dawid zaczął rządzić w Jeruzalemie, gdzie panował on przez 33 lata, tzn. kiedyś w ciągu tych 7-miu lat kiedy rządził on w Hebronie (2Sam. 2:23; 1Kron. 29:27). Zgodnie z tym zarządzenia dane przez Dawida odnośnie spraw świątyni, figurują zarządzenia dane przez brata R. odnośnie spraw dotyczących pozafiguralnych Kapłanów i Lewitów do służby w świątyni Epifanii. W związku z tym na początku wiosny 1916 pozafiguralne gromadzenie rozpoczęło się między innymi w wyniku sporządzenia przez brata R. spisu braci według ich talentów itd., by zgromadzić ich do drugiego uderzenia Jordanii (zgromadził wszystkich książąt… Kapłanów i Lewitów; w. 2. Z’16, 141, 4-6). Miało to też miejsce w ich gromadzeniu się na wielu konwencjach,