Teraźniejsza Prawda nr 202 – 1962 – str. 54

dokonywany głównie poprzez spory. Dlatego też powodu nasz Pan jako pozaobrazowy Mojżesz modli się za nas, gdy walczymy z błędem, grzechem, egoizmem i światowością, przy czym ci nasi nieprzyjaciele są również nieprzyjaciółmi naszego Ojca. Jezus modli się także o pokonanie nieprzyjaciół Boga i ludu Bożego: „Powstań [w bitwie przeciw Twoim i Twego ludu nieprzyjaciołom] Panie i spraw, by nieprzyjaciele Twoi [spraw, by grzech, błąd, egoizm i światowość wraz z ich przywódcami: Szatanem, światem i ciałem] zostali rozproszeni [zupełnie rozbici] i spraw, by ci, co Cię nienawidzą, uciekli przed Tobą”. Jezus w pozafigurze ofiarowuje tę modlitwę jako wstawiennictwo za nami i jako akt własny, który – jak On tego bardzo chce (i modli się o to) – ma być urzeczywistniony przez walkę Duchowego Izraela o jego wypełnienie. W ten więc sposób wędrówka Izraela jest figurą na ofensywną część chrześcijańskiego wojowania, które jest wzrastaniem w łasce, wiedzy i służbie wśród walki. Defensywną częścią chrześcijańskiego wojowania jest wytrzymywanie ataków wśród prób cierpień i prześladowań. Choć czasowo w wyniku tego nie ma nowego postępu, jednak próby te są wypróbowaniem poprzednich osiągnięć (kiedy arka odpoczywała). Pan Jezus modli się o to, by Jehowa od ofensywnej walki zwrócił się do obrony swojego ludu: „Nawróć się Panie [od ścigania rozproszonych nieprzyjaciół] do [bronienia] licznych tysięcy Izraela”. W związku z tym, gdy podróż Izraela jest specjalnie opisana, specjalnie łączy się odpowiedzialność tej modlitwy, gdyż powrotem tym będzie powrót do warunków Tysiąclecia (Faran), w których Bóg będzie bronił specjalnie od duchowych nieprzyjaciół liczne tysiące – cały świat ludzkości – Izraela Tysiąclecia. Będzie to powrót, który okaże się jednocześnie restytucją (Ps. 90:3). Na tym kończymy nasze badanie 10 rozdziału z 4 Księgi Mojżesza oraz dużą część tej Księgi (roz. 110); podczas naszego badania rozdziału 1 i 2 studiowaliśmy także rozdział 26. W ten więc sposób szczegółowo studiowaliśmy prawie trzecią część wszystkich rozdziałów tej Księgi. Ponieważ zaś typy dotychczas studiowane ukazują organizowanie się Izraela w naród osiadły, również i pozafigury ukazują organizowanie się nominalnego i duchowego Izraela w symbolicznie osiadły naród. Chwalmy Boga i dziękujmy Mu za światło, które nam dał dotychczas w tej księdze i prośmy Go by zechciał nam dać dalsze pozafiguralne Prawdy na czasie.

PYTANIA BEREAŃSKIE

      (45) W jakim względnym porządku czasowym pozaobrazowi Lewici w każdym wyznaniu wykonują swą pracę? Pozaobrazowi Gersonici? Pozaobrazowi Meraryci? Pozaobrazowi Kaatyci? Jakie stosunki czasowe ich pracy nie miały być ukazane w tym typie? Co jest celem tego typu i pod jakimi względami? W odróżnieniu od czego? Co jest pominięte w tym typie? Dlaczego, jeśli chodzi o pozaobrazowych Kapłanów? Pozaobrazowych Lewitów? Jaki więc zgodnie z tym jest porządek dotyczący pozaobrazowych Lewitów? Do jakiego porządku raczej ciąży ten obraz? Co nie jest całkowicie pominięte? Pod jakimi względami?

      (46) Na co zwraca naszą uwagę w. 22? Jaki Boży przymiot jest przedstawiony w obozie Efraima? Gdzie jest to ukazane w związku z obozem jako całością i trzema szafarskimi doktrynami? Co teraz należy uczynić? Przez co było poprzedzone wyruszenie Kościoła Luterańskiego? Jakie były cztery zasadnicze doktryny Reformacji? Kto trąbił o szafarskiej doktrynie Kościoła Luterańskiego? O jakich trzech innych doktrynach on trąbił? Która z tych doktryn była przez niego przede wszystkim podkreślana? Przeciwko czemu on występował z tymi doktrynami, a w szczególności z doktryną, na którą kładł główny nacisk? Dlaczego on głównie tę doktrynę podkreślał? Jaka była tego ostateczna przyczyna? Jak to było otrąbiane? Jakie miejsce zajmuje Luter jeśli chodzi o skuteczność w sporze? Jaki to miało wpływ na ocenę jego osoby przez Rzym? Co dowodzi, że trąbienie to było na czasie? Dlaczego on tak miłował tę doktrynę o usprawiedliwieniu tylko przez wiarę? Co jest najlepszym i najszczegółowszym jego wykładem tej doktryny? Za co to jest uważane?

      (47) Jaki był skutek przybicia przez Lutra 95 tez na drzwiach kościoła w Wittenberdze? W wypadku jakich czterech zasad okazał się Luter wojownikiem nie do zwalczenia? Jakie metody on odrzucił? Kim on był w walce? Za co on był kochany? Jakie miejsce zajmuje Luter jako geniusz? Kto był jego najzdolniejszym przeciwnikiem? Kto był jego głównym pomocnikiem? W czym różnił się jego charakter od charakteru Lutra? Co przejawia się w ich wzajemnym dopełnianiu się? Kto wkrótce się do nich przyłączył? Na czym polegało ich specjalne poselstwo? Kto później przyłączył się do nich? Czego oni dokonali? Co jest pozafigurą ich ofiarowania? Kto przyłączył się do tych wodzów utratników koron? Co oni czynili? Jak są ich odpowiednie działalności przedstawione? Jak jest przedstawione kontynuowanie przez nich działalności? Jak będzie przedstawione zakończenie ich działalności? Co te działalności popierały i obroniły?

      (48) Jakie pokolenie maszerowało następne w typie? Kto był jego księciem? Co znaczą słowa: Manases, Gamalijel i Pedasur? Co wyobraża to pokolenie? Jaka jest jego szafarska doktryna? Przeciwko czemu powstała ta forma? Jaki Boski przymiot podkreślała ta doktryna? Przeciwko „panowaniu” jakiego Kościoła ona walczyła? W czym się przejawiało to „panowanie”? Kto się przeciw niemu zbuntował? Czego zepsuciem i zniekształceniem jest episkopalna forma rządzenia kościołem? Jakimi poglądami Robert Browne walczył z tym? W co go to wprowadziło? Pod jakim warunkiem został on z powrotem przyjęty do Kościoła Anglikańskiego? Co było jego pozaobrazowym alarmem?

      (49) Kto, jak się wydaje, był jego towarzyszem i pomocnikiem? Co oni razem zdziałali? Jakie były główne własne działania Harrisona? Czego pozafigurą była ich wspólna działalność?

poprzednia stronanastępna strona