Teraźniejsza Prawda nr 198 – 1961 – str. 120
w znaczeniu umysłu Bożego, bo co się tyczy znaczeń tego słowa, to słowo to, tak jak jest wyrażone w Biblii, oznacza Prawdę. Już niejednokrotnie zwracaliśmy uwagę na fakt, że słowo duch posiada co najmniej jedenaście różnych znaczeń w Biblii, a jednym z nich jest nauczanie; jeśli chodzi o Ducha Bożego to w tym sensie oznacza on Prawdę. Skomentujemy niektóre teksty podające to znaczenie słowa duch, po pierwsze w sensie nauczania w ogóle, a po drugie w sensie nauczania Bożego czyli Prawdy. Oto kilka tekstów ze Starego Testamentu: Sofar mówi o swym wyrozumieniu w dyskusji z Ijobem jako o duchu (nauczaniu) tak jak on pojmuje tę sprawę (Ijob 20:3), a więc w tym wypadku określa on swą fałszywą naukę; Elifas, mówi o Ijobie, którego uważał za człowieka złego powiada, że nauczanie ust jego się skończy (Ijob 15:30). Ijob mówi, że nauczanie ust jego było obce jego żonie (Ijob 19:17). Pan mówi o naukach błądzących, że one ich zniszczą (Izaj. 33:11); i że oni błądzą w doktrynie (Izaj. 29:24); że fałszywi nauczyciele idą za swą własną nauką (Ezech. 13:3) i że nie mają ducha opartego na zdrowych zasadach (Ozeasz 9:7; Mich. 2:11). Bóg obiecuje, iż sprawi, że fałszywe nauki znikną z tej ziemi (Zach. 13:2). Powyższe teksty posługują się słowem duch w znaczeniu nauki, która jest fałszywa. Obecnie podamy kilka przykładów tego słowa ze Starego Testamentu, użytego w znaczeniu Prawdy. Bóg ogłosił, że Jego nauka nie będzie zawsze przez sług Jego przeprowadzana drogą walki ze złymi (1Moj. 6:3). Jego słudzy mówią, że przez swą naukę Bóg świadczy przeciw grzesznikom (Neh. 9:30). Mówiąc o bałwanach różnych wyznań, Bóg oświadcza, że nie ma prawdy w ich wyrazicielach (Ps. 135:17). Mówiąc o Prawdzie Chrystusowej symbolicznie zabijającej złych, Bóg oświadcza, że zabije niezbożnych duchem warg swoich (Izaj. 11:4). Bóg ogłasza, że nauczania ludzi światowych są błędem, a nie prawdą (Izaj. 31:3).
Teraz podamy komentarze odnośnie kilku tekstów z Nowego Testamentu w których to słowo jest użyte w obydwu znaczeniach: zarówno na oznaczenie nauki w ogóle, jak i Prawdy w szczególności. Bóg przez św. Pawła mówi, że Paweł nie głosił braciom odnośnie Wtórego Przyjścia, jakoby miało ono nastąpić za jego czasów (2Tes. 2:2). Daje On ostrzeżenie przed zwodniczymi naukami (1Tym. 4:1, drugie użycie tego słowa). Bóg ostrzega nas, byśmy nie
kol. 2
wierzyli każdej doktrynie, którą nam przedstawiają, lecz byśmy ją wypróbowali, ponieważ wielu fałszywych nauczycieli wyszło na świat (1Jana 4:1). Dalej pokazuje nam On jeden sposób odróżnienia fałszywej nauki: każda nauka niezgodna z okupem, jest błędna (1Jana 4:3, 6 [drugie użycie słowa]). Jan widział trzy fałszywe nauki występujące i określa je jako nauki upadłych aniołów (Obj. 16:13, 14) pokazując nam, że Babilon jest twierdzą błędnej nauki (Obj. 18:2). Następnie komentarze zostaną podane w związku z niektórymi tekstami Nowego Testamentu, gdzie słowo duch jest użyte w znaczeniu Prawdy. Apostoł Paweł zapewnia nas, że Jezus przez naukę Swych głosicieli, zniszczy Antychrysta (2Tes. 2:8. Prawda zabraniała Pawłowi mówić w niektórych miejscach, gdzie ludzki charakter wskazywał, że nie byłaby ona przyjęta (Dz. 16:6, 7). Było to w zgodzie z nauką (Duchem Św.) Starego Testamentu i umysłem apostolskim, by nie zmuszać wierzących pogan do obrzezki (Dz. 15:28). Nauki Pisma Św. często są nazywane powiedzeniami Ducha Św. (Dz. 28:25; Żyd. 3:7; 9:8; 10:15). Apostoł Paweł pisze, że duch jawnie mówi, czyli że Prawda wyraźnie poucza, iż nadchodzą czasy niebezpieczne, w których będą głoszone fałszywe nauki (1Tym. 4:1). Apostoł Jan oświadcza, że możemy poznać Prawdę Bożą, gdy nauka jest zgodna z okupem (1Jana 4:2). Nazywa on wprost ducha – Prawdą (1Jana 5:6). Przez wyrażenie „siedem duchów Bożych” rozumie się siedem głównych części nauk biblijnych: doktryny, przykazania, obietnice, napominania, proroctwa, historie i typy (Obj. 1:4; 3:1; 4:5; 5:6). W Objawieniu często jest używane słowo duch na określenie Prawdy (Obj. 2:7, 11. 17, 29; 3:6, 13, 22; 14:13; 19:10; 22:17). W związku z tym widzimy, że jednym ze znaczeń słowa duch (w hebrajskim – ruach, w greckim – pneuma) jest prawdziwa lub fałszywa nauka. Gdy chodzi o naukę fałszywą, słowo to oznacza błąd, gdy zaś jest mowa o nauce prawdziwej – Prawdę.
Najważniejszym tekstem Nowego Testamentu w sprawie świadectwa Ducha jest Rzym. 8:16. W tym tekście pierwsze użycie słowa duch oznacza prawdę jako myśli Boże wyrażone w Biblii. Dlatego też, obecnie podamy znaczenie tego tekstu, objaśniając go w następujący sposób.
(Ciąg dalszy nastąpi)