Teraźniejsza Prawda nr 198 – 1961 – str. 108
wzmiankowane wyżej tak, jak wymagała tego sytuacja przed publicznością lub przed przywódcami bez koron. Poprzez cały Wiek prawda albo prawdy, które miały nadejść, w ten sam ogólny sposób były traktowane („iż będzie wam to za ustawą na ten Wiek w potomstwie waszem”). Widzieliśmy, że tak było w Parusji i Epifanii, i mamy wrażenie, że nie trzeba więcej przykładów aby wyjaśnić ten temat.
(15) Wiersz 9 mówi o użyciu tych pozafiguralnych spornych trąb („a gdy wyciągniecie na wojnę”). Chrześcijańskie wojowanie jest prowadzone przeciwko grzechowi, błędowi, samolubstwu i światowości, które walczą przeciw nam pod wodzą Szatana, świata i ciała. Przeciw tym wszystkim czterem elementom we wszystkich formach w jakich one występują pod dowództwem Szatana, świata i ciała, chrześcijanin musi prowadzić nieustanną walkę. One bowiem w swych rozlicznych formach trapią („nieprzyjaciel, który by was trapił”) Nowe Stworzenie; liczne bowiem są formy grzechu, liczne formy błędu, wiele jest form samolubstwa i wiele form światowości. Każda zaś z tych form grzechu, błędu, samolubstwa i światowości trapi Nowe Stworzenie. Przeciwko wszystkim formom tych czterech elementów zła Nowe Stworzenie musi wojować. Nie potrzebujemy tu wyliczać wszystkich tych form, gdyż są one dobrze znane czytelnikowi. Ci wrogowie trapią nas w chanaańskim Wieku Ewangelii („w waszej ziemi”), która jest sferą Prawdy i jej Ducha, z której musimy wyprzeć te formy zła. Mieszkańcy Chanaanu, których Izrael miał wywłaszczyć, wyobrażają różne formy tych czterech elementów zła. Serca nasze i umysły stanowią sferę działania Prawdy i jej Ducha. Ta część, która jest pod władzą Nowego Stworzenia odpowiada tej części Chanaanu, którą Izrael wydarł od mieszkańców; podczas gdy to co nie jest pod władzą Nowego Stworzenia odpowiada tej części Chanaanu, która jest w rękach mieszkańców. Stąd wynika, jak to było wykazane w V tomie, że serca i umysły ludu Bożego są polem bitwy Ducha Nowego Stworzenia. Szatan zaś, świat i ciało wciąż usiłują poprzez mieszkańców pozaobrazowego Chanaanu wyprzeć z powrotem z tej pozafiguralnej ziemi jej pozafiguralnych izraelickich mieszkańców, czyli różne formy Prawdy, Sprawiedliwości, Miłości, Mocy i Niebiańskości. Takie oto są armie w tym boju. Dowództwem pozafiguralnych armii izraelskich jest Jezus, Prawda i jej Duch. Rzeczą, o którą toczy się walka, jest pozafiguralna ziemia i to do kogo będzie ona należeć, czy do mieszkańców pozaobrazowego Chanaanu, czy też do pozafiguralnego Izraela. Zależeć zaś to będzie od tego, kto okaże się zwycięzcą w tym boju.
(16) Należy zauważyć, że trąbienie na alarm (w. 9) było dane Izraelowi jako obietnica zwycięstwa od Boga (” z przerywaniem w trąby trąbić będziecie, a przyjdziecie na pamięć przed Panem”). W typowych bitwach Izraela było tak zawsze. Dobry tego przykład można znaleźć w walce Izraela z Madianitami (4Moj. 31), bo Finees trąbił w trąby podczas gdy wojownicy walczyli (4Moj. 31:6) i zostało osiągnięte
kol. 2
wspaniałe zwycięstwo. 4Moj. 31 przedstawia pracę Żniw, uważaną jako wojnę przeciw błędowi, a Finees w tym rozdziale przedstawia brata Russella. Finees trąbiący w trąbę na alarm, przedstawia brata Russella poprzez cały czas zbiorów, ogłaszającego sporne aspekty Prawdy obalające błędy. Dzięki tym pozaobrazowym dwunastu tysiącom (wiernych braci, biorących udział w sporach owego czasu) błędy i wyznający je błądziciele (pozaobrazowi Madyjanici) zostali kompletnie pobici bez strat po stronie wiernego ludu. Podając przykłady z działalności naszego drogiego Pastora możemy wyjaśnić poszczególne fazy tego tematu dotyczącego walki przeciw grzechowi, samolubstwu i światowości. Ogłaszał on Prawdę przeciwko różnym formom grzechu, jak również demaskował zło, które jest cechą charakterystyczną różnorodnych form grzechu. Czynił to specjalnie w artykułach Strażnicy pisząc o rozwoju charakteru jak również tych, które dotyczyły oczyszczenia z brudu ciała i ducha. Jak wiemy napisał On wiele o tych dwóch fazach walki Prawdy z grzechem. Dzięki przyswojeniu sobie tych Prawd wierni bracia staczali zwycięską walkę przeciw grzechowi wśród swoich członków i pomagali innym w odnoszeniu podobnych zwycięstw w ich walce z grzechem. On także ogłosił Prawdy skierowane przeciw przeróżnym formom samolubstwa, przez które ciało chce uratować się od pozostawania w stanie ofiarniczym. Te Prawdy specjalnie dotyczyły poświęcenia, rozwoju miłości ofiarniczej i nadziei zwycięstwa nad ciałem, a także odnosiły się one do utrzymania w martwocie ludzkiej woli i uśmiercenia ludzkiego ciała w walce z cielesnością. Wierni zaś bracia, przyswajając sobie te Prawdy, walczyli z całą swą siłą przeciw wysiłkom martwej woli, by znów nie stała się żywą i przeciw jej wysiłkom by ocalić ludzkie ciało od cierpień ofiarnej śmierci. Jeśli więc chodzi o to, Prawdy te, które były używane w sporach, były pozafiguralnym trąbieniem na alarm w walce przeciw ciału i cielesności. Ostatecznie, w walce przeciwko światu, którą wierni toczyli w rodzinie, w państwie, w nominalnym kościele, w przedsiębiorstwie, w pracy i zwykłych kontaktach z ludźmi, nasz drogi Pastor ogłaszał Prawdy dotyczące niebiańskiej rodziny, Królestwa, Kościoła i nauki, głoszenia oraz praktykowania Prawdy, które mają być naszym interesem i zajęciem wraz ze społecznością z braćmi, w przeciwieństwie do różnorodności i zmienności tego co może dać świat. Tym sposobem trąbił on na pozaobrazowej trąbie na alarm w wojnie, przeciwko światu i światowości. W miarę zaś jak wierni bracia przyswajali sobie te prawdy w swym rozwoju przeciwko światowości atakującej ich, toczyli oni wojnę przeciwko światu.
(17) Należy zauważyć, iż Bóg obiecał (w. 9) pamiętać o Izraelu i dać mu zwycięstwo w jego wojnach o ile trąbiono w trąbę na alarm. Bóg też pamiętał o pozaobrazowym Izraelu, który w czasie wojen zwracał uwagę na alarmy trąbione na pozaobrazowej trąbie. Wyrażenie przetłumaczone tu „przed Panem” może być również oddane jako „w obliczu [w łasce] Pana”. Słowo pamiętać może być użyte albo dla oznaczenia łaskawego albo niełaskawego pamiętania. Jednak