Teraźniejsza Prawda nr 197 – 1961 – str. 96
dyskusji, a wyraża się symbolicznie zatrąbieniem jednej tylko trąby. Doświadczenie wykazuje, że właśnie tak było w czasie naszych kontaktów jako głosicieli Bożych Prawd z tymi przywódcami. Ich umysłowość była tego rodzaju, iż wymagała wejścia w szczegóły, aby zaspokoić ich myślowe potrzeby i rozwiązać trudności w ich umysłach; podawanie zaś wielkiej ilości szczegółów uniemożliwia poruszanie wielu tematów, gdyż to wymaga raczej długich dyskusji dotyczących pewnych cech jednego tylko tematu. Jest to przedstawione przez zatrąbienie tylko jednej trąby. Niektórzy z nas podczas Paruzji mieli dużo sposobności dyskutowania szczegółów pewnych cech Boskiego Planu z takimi wodzami spośród nominalnego ludu Bożego, będącymi Nowymi Stworzeniami, i wiedzą, że trzeba było się ograniczać w naszych dyskusjach do poszczególnych rzeczy, aby rozwikłać ich trudności.
(8) Te dwa rodzaje zgromadzeń służyły różnym celom. Zebrania z nominalnym ludem Bożym były w pierwszym rzędzie świadczeniem dla Królestwa co sprawiało, iż podkreślaliśmy ogólne prawdy dotyczące Wysokiego Powołania i restytucji (Mat. 24:14). Musieliśmy także strofować świat zarówno dla grzechu i sprawiedliwości, jak i dla Królestwa [sądu] (Jan 16:8-11). Oznaczało to pouczanie o pokucie i potępienie błędów nominalnego kościoła; ponieważ zaś błędy te były zarówno przeciwko Boskiemu jak i ludzkiemu zbawieniu, musieliśmy omawiać sprawy z tym związane. Te same sprawy, choć widziane z mniejszą jasnością były podobnie świadczone przez naszych drogich braci – Kapłanów, którzy żyli w czasie Żniwa Wieku Żydowskiego, a także w czasie pomiędzy Żniwem Wieku Żydowskiego a Żniwem Wieku Ewangelii. Podobnie wzywanie ogólnych zgromadzeń miało miejsce w czasie Wieku Ewangelii. Ma ono również miejsce w naszej pracy jako rozmówców, ochotników, kolporterów, starszych, ewangelistów, pracowników w pracy pozamiejscowej i pielgrzymów, bo bierzemy udział w pozafiguralnej Wtórej Walce Gedeona w Strofowaniu Jana, w Liście Eliasza i w pracy Podwójnego Zwiastuna. I ostatecznie, jeśli chodzi o nominalny lud Boży, to dzieło gromadzenia ich przed Panem miało za cel przyciągnięcie tych spośród nich, którzy byli skłonni do pokuty i wiary, do usprawiedliwienia. W stosunku do nich był czyniony wysiłek, aby doprowadzić ich do poświęcenia.
kol. 2
Takie różne cele były związane z prywatnymi zebraniami pozafiguralnych książąt One prawie zawsze przybierały formę rozmów, czytania literatury i korespondencji, lecz specjalnie były rozmowami i czytaniem literatury. Jednym z tych celów było przyciągnięcie skłonnych do Prawdy, co też w niektórych wypadkach się zdarzało; innym zaś celem był cel wychowawczy, aby dopomóc im do wytworzenia jaśniejszych poglądów, które z kolei oddziaływały na innych. Przykładem tego jest fakt, że przed rokiem 1874 prawie wszyscy książęta z utratników koron byli zwolennikami nauki o przyjściu Chrystusa po Tysiącleciu. W czasie jednak okresu żęcia duża ich część stała się zwolennikami nauki o przedtysiącletnim przyjściu naszego Pana. Pomimo tego, prawie nikt z nich nie przyjął myśli, że Tysiąclecie przyniesie korzyści nie wybranym zmarłym. Dla nich, możliwości ofiarowane nie wybranym zmarłym, wydawały się „niebezpieczną doktryną”. Jednak nawet tego rodzaju grupa zwolenników Tysiąclecia, jest lepsza niż grupa zwolenników nauki o po-tysiącletnim przyjściu gdyż pomogła ona wielu innym do przyjęcia z upragnieniem Wtórego Przyjścia, podczas gdy przedtem tylko się lękali.
(Ciąg dalszy nastąpi) (T. P. 1953, 81)
POD UWAGĘ PIELGRZYMOM, EWANGELISTOM I SEKRETARZOM ZBORÓW
Niniejszym uprzejmie proszę Braci Pielgrzymów i Ewangelistów, o listowne powiadamianie Zborów o dacie usługi zgodnie z marszrutą, oraz o czasie przyjazdu (podając środek lokomocji). Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn Zboru odwiedzić nie można, proszę dany Zbór o tym zawiadomić i wspólnie ustalić inną datę usługi tak, aby została ona wykonana. Równocześnie uprzejmie proszę Sekretarzy poszczególnych Zborów, aby zawiadamiali Pielgrzymów i Ewangelistów, gdzie i u kogo będą gościć, oraz którego dnia, o której godzinie i w jakiej miejscowości odbędą się zebrania. Adresy Pielgrzymów, Ewangelistów i Sekretarzy, można otrzymać listownie ode mnie. Wprowadzając powyższe w praktykę, uniknie się dotychczas napotykanych trudności. Pozostaje wdzięczny
Wasz brat i sługa w służbie Mistrza (-) W. Stachowiak