Teraźniejsza Prawda nr 197 – 1961 – str. 76

który jest tutaj przedstawiony przez Jakuba], a będzie nas uczył dróg swoich [pouczy nas o Swoich doktrynach, przepisach, obietnicach, napomnieniach, proroctwach, historii i typach o wszystkim, co będzie wymagane do nauczenia się w owym czasie], i będziemy chodzili ścieżkami Jego [będziemy postępować według wskazówek jakie On nam poda]; albowiem z Syonu wyjdzie zakon [Syonem jest Chrystus i Kościół, niewidzialny departament wykonawczy, wszechmocnie królująca potęga Królestwa], a słowo Pańskie z Jeruzalemu [tym Jeruzalemem będą Starożytni i Młodociani Godni jako widzialna faza Królestwa]”.

      Izajasz 62:1, 2 również wspomina o obydwóch fazach Królestwa: „Dla Syonu milczeć nie będę, a dla Jeruzalemu nie uspokoję się, dokąd sprawiedliwość jego nie wynijdzie jako jasność, a zbawienie jego jako pochodnia gorzeć nie będzie. I oglądają narody sprawiedliwość twoje, i wszyscy królowie sławę twoje; i nazwą cię imieniem nowem, które usta Pańskie mianować będą”. Przemawiającym jest tutaj Jehowa. Syon oznacza Chrystusa i Kościół, przy czym w pewnym sensie jest tu objęte i Wielkie Grono jako ich towarzysze w niewidzialnej fazie Królestwa. Bóg mówi, że dla Syonu milczeć nie będzie, czyli nie pozostanie bezczynnym, a dla Jeruzalemu (widzialna faza Królestwa – Starożytni i Młodociani Godni) On nie uspokoi się, tzn. nie przestanie wykonywać to co zamierzał uczynić, dopóki nie wynijdzie sprawiedliwość jako światłość, czyli aż sprawiedliwość, którą Chrystus i Kościół zaprowadzą pomiędzy ludźmi będzie tak jasna i czysta, że nikt nie pobłądzi od niej, ale będzie się na nią zapatrywał jako na rzecz zupełnie rozumną, zrozumiałą i jasną; a oprócz tego dopóki zbawienie jako pochodnia gorzeć nie będzie (Tą pochodnią jest Słowo Boże. Rzeczy jakie były pisane w Słowie Bożym, szczególnie pisma proroków Starego Testamentu łącznie z Mojżeszem i w dodatku z pismami członków gwiazd pomagającymi w ich wyjaśnianiu, będą w owym czasie gorejącą pochodnią).

      „I oglądają narody sprawiedliwość twoje [narody miedzy którymi będą żydowscy odstępcy od wiary, którzy porzucili Mojżesza i proroków, oraz odrzucili Chrystusa i Kościół w Wieku Ewangelii – ci oczyma umysłowymi oglądać będą sprawiedliwość Chrystusa i Kościoła],
kol. 2
i wszyscy królowie [zobaczą] sławę twoje [ci, którzy będą godni otrzymania żywota wiecznego na poziomie ziemskim zobaczą chwałę Chrystusa i Kościoła; ale ta ich chwała będzie tylko odbiciem w widzialnej fazie, w Starożytnych i Młodocianych Godnych]; i nazwią cię imieniem nowym [Chrystusowi i Kościołowi będzie dany nowy urząd, nowe stanowisko, nowa władza nowa kategoria urzędowych prerogatyw], które usta Pańskie [Biblia jest Boskimi ustami, przez które Bóg przemawia do ludzi, a pisma członków gwiazd będą dopomagać w zrozumieniu Biblii, jako Pańskich ust] mianować będą [określać]”.

      Joel 2:32 jest jeszcze jednym cytatem dowodzącym, że będą dwie fazy Królestwa: „Wszakże stanie się, że ktobykolwiek wzywał imienia Pańskiego [w owym czasie Jehowa będzie działać przez Chrystusa i Kościół jako niewidzialną fazę Królestwa, oraz Wielkie Grono współpracujące z nimi w tej fazie, chociaż niższe i im podległe], wybawiony będzie; bo na górze Syon [duchowej fazie Królestwa] i w Jeruzalemie [ziemskiej fazie Królestwa – Starożytnych i Młodocianych Godnych] będzie wybawienie [w obu tych klasach, niebieskiej i ziemskiej fazie Królestwa, będzie wybawienie dla rodzaju ludzkiego wybawienie od przekleństwa Adamowego, wybawienie od dodatkowego przekleństwa ze strony Zakonu Mojżeszowego jakie spadło na Żydów, wybawienie od przekleństwa jakie Żydzi sprowadzili na siebie gdy wołali: „Krew jego na nas i na dzieci nasze”, wybawienie od Szatana, wybawienie od wszystkiego co znamionuje szatańskie królestwo i pokazuje jego władanie, autorytet i władzę między ludźmi], jako rzekł Pan [Bóg przepowiedział o tym w Starym Testamencie przez Mojżesza, przez czterech większych i dwunastu mniejszych proroków – przez księgi prorocze takie jak: Jozuego, Ruty, 1 i 2Królewską, 1 i 2Kroniki, oraz przez inne odnośne Pisma], to jest w ostatkach, których Pan powoła [ostatkiem jest pierwszorzędnie Chrystus i Kościół, a drugorzędnie ich ziemscy przedstawiciele – Starożytni i Młodociani Godni. Przez nich Bóg przeprowadzi wyzwolenie wszystkim, którzy będą posłuszni, ponieważ będą musieli słuchać aby wyzwolenie to uzyskać Ci zaś, którzy odmówią posłuszeństwa – nie otrzymają wyzwolenia]”.
(Ciąg dalszy nastąpi)

OSTATNIE POKREWNE CZYNNOŚCI ELIASZA I ELIZEUSZA

(E. tom 3, rozdz. 2; 2Król. 2:8-14)

      W ostatnich latach lud Pański słyszał wielkie rzeczy odnośnie ostatnich doświadczeń Proroków Eliasza i Elizeusza. „On Sługa” pisał i mówił bardzo dużo o tym, jak i o innych przedmiotach, w czasie ostatnich szesnastu miesięcy jego życia. Zarówno przed jak i po jego przemianie, lud Pana prowadził dyskusje odnośnie tego przedmiotu Piszący był także jednym z tych, którzy brali udział w tych dyskusjach. Aby odrzucić nasze wyrozumienie tego przedmiotu wyszły z druku dwa silne ataki
kol. 2
skierowane przeciwko niemu, jeden od J.F. Rutherforda w „Strażnicy” z 15 lutego 1918, a drugi od F. H. McGee. Ten ostatni ukazał się pod tytułem „Ważny List do Wszystkich Braci”, a był rozpowszechniany i potwierdzony przez Komitet Pastoralnej Biblijnej Instytucji w Biuletynie Komitetu z września. Chociaż przedstawiony tam pogląd, jest poglądem F. H. McGee, to jednak jest on także poglądem Komitetu przeciwko tłumaczeniu piszącego. Te dwa publiczne ataki z dwóch punktów widzenia

poprzednia stronanastępna strona