Teraźniejsza Prawda nr 196 – 1961 – str. 64
JEZUS NIE JEST WIECZNIE PONIŻONY W NATURZE
Szósty punkt dowodzi tej samej myśli: Pan nasz byłby wiecznie poniżony w naturze, gdyby przyjął powrotnie Swą naturę ludzka 0dy powstał z martwych. Prawdą jest, że był On poniżony w naturze, choć nie w charakterze, gdy dał Swą przedludzką naturę w zamian za naturę ludzką, bo będąc następnym po Ojcu, wyższy był ponad aniołów, co jest widoczne z oświadczenia św. Pawła, że tylko „na małą chwilę mniejszym stał się od aniołów” (Żyd. 2:9; patrz także Ew. Jana 1:14; 2Kor. 8:9; Filip. 2:5-8; Żyd. 2:14, 16-18). Gdyby był przyjął z powrotem naturę ludzką przy Swym zmartwychwstaniu i zatrzymał ją na całą wieczność, byłby na zawsze niższym w naturze niż aniołowie, a przez to poniżonym w naturze. Lecz takie poniżenie1 nie jest zgodne z prawdą, gdyż Pismo jasno uczy, że zamiast aby był teraz niższym od aniołów, jest On wielce wywyższony ponad nich (Żyd. 1:3-5; Efez. 1:20-22; Filip. 2:9-11; Obj. 5:11-13), co dowodzi, że nie przyjął z powrotem natury ludzkiej gdy zmartwychwstał. Stosownie do tego, musi być istotą duchową i dlatego niewidzialny jest przy Swym. Powrocie.
JEZUS NIE WZIĄŁ Z POWROTEM CENY OKUPU
Siódme rozwiązanie dowodzi, że Pan nasz nie jest już istotą ludzką, że nie przyjął z powrotem natury ludzkiej, lecz naturę duchową przy Swym zmartwychwstaniu. Nauka ta jest doktryną Okupu, podstawową doktryną Biblii. Pismo Św. uczy, że On dał Swą naturę ludzką jako cenę Okupu za nas (Mat. 20:28; 1Tym. 2:5, 6; Ew. Jana 6:51). Gdyby przyjął z powrotem Swą naturę ludzką, Swe ciało, gdy powstał z martwych, byłby odebrał cenę Okupu i w ten sposób zniszczyłby całe Swe dzieło odkupienia, pozostawiłby nas w niepowetowanej ruinie i sprawiłby, że cały Plan Boży spotkałby się z niepowodzeniem! Samo stwierdzenie tych nieuniknionych rezultatów cofnięcia ceny Okupu, uwidocznia błędność doktryny, że nasz Pan powstał z martwych jako istota ludzka, i prawdziwość doktryny, że powstał z martwych jako istota duchowa. Stąd więc jest teraz i zawsze będzie niewidzialny dla naturalnych oczu ludzkości; i dlatego powrót Jego musi być niewidzialny dla ich naturalnego wzroku.
DOWÓD DOSKONAŁOŚCI BOSKIEGO CHARAKTERU
Ósmy kierunek myślowy wykazuje, że nasz Pan przy Swym zmartwychwstaniu nie przyjął z powrotem natury ludzkiej lecz duchową: co jest dowodem doskonałości charakteru Bożego. Wykazaliśmy powyżej w punkcie szóstym, że gdyby nasz Pan przyjął przy zmartwychwstaniu ponownie naturę ludzką, byłby na zawsze poniżony w naturze, natomiast
kol. 2
Pisma zacytowane powyżej w punkcie szóstym dowodzą, że zamiast poniżenia w naturze na zawsze został wywyższony ponad wszystkie natury. Gdyby Bóg, wzbudzając Jezusa z martwych (Dz.Ap. 2:24, 32; 3:15; 4:10; 5:30; 10:40; 13:30, 33, 34; 17:31; Rzym. 10:9; 1Kor. 6:14; Żyd. 13:20), wzbudził Go w naturze ludzkiej, byłby Go poniżył w naturze na zawsze, pomimo tego że obiecał pod przysięgą wywyższyć Go ponad wszystkie inne natury jeśli wytrwa w wierności aż do śmierci oraz pomimo tego, iż Jezus pozostał wierny do ostatniego stopnia (Filip. 2:5-8). Gdyby, pomimo tych zastrzeżeń, Pan nasz był wzbudzony do natury ludzkiej, to Bóg byłby pogwałcił Swoją przysięgę wyrażoną względem Jezusa (1Moj. 22:16, 17; Gal. 3:16; Żyd. 6:17-20), ponieważ obiecał pod przysięgą uczynić Go istotą niebiańską, duchową, „jako gwiazdy na niebie”. Bóg nie jest krzywoprzysięzcą ani kłamcą (Żyd. 6:17, 18); bo gdyby był, to pogwałciłby doskonałość Swego charakteru. Stąd więc doskonałość Jego charakteru nie dozwalała na wzbudzenie Jezusa z martwych do natury ludzkiej. Przeciwnie, doskonałość charakteru Bożego w harmonii z Jego obietnicą i przysięgą wyrażoną względem Jezusa jeśli byłby wierny, czym był, była najlepszą gwarancją, że zmartwychwstanie Jezusa nastąpi jako istoty duchowej, co więcej, że zostanie wzbudzony do najwyższej ze wszystkich natur duchowych, tj. do natury Boskiej (Efez. 1:20-22; Filip. 2:9-11; Żyd. 1:3-5; 1Tym. 6:15, 16). Stąd też Jezus jest teraz duchem, a jako taki, jest i na zawsze pozostanie niewidzialny dla fizycznego wzroku człowieka i dlatego musi być niewidzialnym przy Swym Powrocie.
Zanim przedstawimy dziewiąty dowód, że Jezus zmartwychwstał do natury duchowej, pragniemy zaznaczyć, że pod siódmym i ósmym dowodem było wykazane, iż doktryna o zmartwychwstaniu Chrystusowym do natury ludzkiej gwałci doktrynę okupu i doktrynę o doskonałości Boskiego charakteru. Każda doktryna, która gwałci Okup albo charakter Boży, dowodzi przez to samo, że jest fałszywa. Te dwie rzeczy między innymi są właśnie doktrynalnym probierzem. Cokolwiek nie przystaje do tych dwu, dowodzi, że zawiera w sobie domieszkę. Dlatego też doktryna, że Jezus powstał z martwych do natury ludzkiej, jest pogwałceniem doktryn o Okupie i o Boskim charakterze, jest zatem doktryną fałszywą, gdyż jest wynalazkiem Szatana wprowadzonym do nauki chrześcijańskiej przez Antychrysta.
JEZUS ZUPEŁNIE ROZWINIĘTY JAKO NOWE STWORZENIE
Dziewiąty argument dowodzi, ze Jezus zmartwychwstał nie do natury ludzkiej, lecz duchowej. On przechodził przez różne stopnie rozwoju Swego charakteru jako Nowe Stworzenie od Swego spłodzenia z Ducha do narodzenia z Ducha. Że Jego charakter jako